Duyu Bütünleme Bozukluğu, beynin duyularla gelen bilgilere yanıt vermekte zorlandığı bir durumdur. A.Jean Ayres (1972) Duyu Bütünlemeyi, kişinin kendi vücudundan ve çevreden gelen duysal bilgileri organize eden ve vücudu çevreye uygun bir şekilde kullanmayı mümkün kılan bir nörolojik işlem olarak tanımlamıştır.
Sinir sisteminin %80'inden fazlası duyusal girdiyi işlemek veya organize etmekle ilgilidir.
Duyu bütünleme, duyusal girdileri düzenleme sürecidir; böylece beyin faydalı bir vücut tepkisi üretir ve aynı zamanda faydalı algılamalar, duygular ve düşünceler üretir.
Duyu Bütünleme teorisi üç bölümden oluşur. Birinci bölüm gelişimle ilgilidir ve normal duyu bütünleme fonksiyonunu tanımlar. İkinci bölüm Duyu Bütünleme Bozukluklarını tanımlar ve üçüncü bölüm tedavi/müdahale programına rehberlik eder.
1. Öğrenme, hareket ve çevreden gelen duyuları içeri (Merkezi Sinir Sistemi’ne) alıp işlemleme ve bu duyuları, davranışları planlamak ve organize etmek için kullanma yeteneğine bağlıdır.
2. Duysal işlemleme kabiliyeti az/zayıf olan bireyler, öğrenme ve davranışı etkileyen uygun/tam aksiyonlar üretmekte zorluk çekerler.
3. Adaptif cevapların çıktığı, duysal olarak verimli etkileşimler/aktiviteler, duyusal işlemleme yeteneğini arttırır ve dolayısıyla öğrenme ve davranışı geliştirir.
Öğrenme ve Davranış Duyu Bütünlemenin gözle görünür yönleridir.
Duyu Bütünleme Bozukluğu olan bazı insanlar, çevrelerindeki şeylere aşırı duyarlı davranırlar. Genel sesler acılı veya ezici olabilir.
Duyular
-
Dokunma -
İşitme -
Koku -
Görme -
Tat -
Proprioseptif(Kas-eklem sistemi) -
Vestibuler(Denge) -
İnterosepsiyon
Reseptörleri iç kulakta yerleşmiş olan ve hem hareket hem de yerçekimine karşı cevap oluşturan sistemdir.
Vestibuler(Denge) sistemin üç önemli fonksiyonu vardır:
-
Uzayda hareket ve vücut pozisyon hissinin subjektif farkındalığı -
Postüral(Duruş) tonus ve denge -
Uzayda hareket esnasında gözlerin fiksasyonu
-
Motor beceriler -
Görsel-uzaysal, dil becerileri -
El tercihi -
Motor planlama
Vücut pozisyonumuzdan bilinçsiz haberdar olmamızı sağlayan sistemdir. Vücut parçalarımızın insanlarla, objelerle olan ilişkilerini belirtir. Aynı zamanda kaslarımızla ilişki kurarak, bir beceriyi ya da aktiviteyi sürdürürken ne kadar kuvvet uygulaması gerektiğini uyarlar.
