Son Konu

2 yaş sendromu

bilgiliadam

Yeni Üye
Katılım
16 Ağu 2017
Mesajlar
1,516,397
Tepkime
29
Puanları
48
Credits
-6
Geri Bildirim : 0 / 0 / 0
2 yaş sendromu çocuklarda kendine dövme çocukların kafasını yere vurmalarının sebebi Benim oğlum 2 yaşını bitirdi sayılır 3 üne girmek üzere fakat aşşağıda ki yazıda yazılanların aynısı oluyor benim çocukta2yassendromu5c50335283d78alt :D Big Grin :DÖzelliklede oyuncakalrını toplamaya kalktığım vakit çocuk sinir küpü oluyor2yassendromu5c50335283d78altBuyrunuz 2 yaş sendromu İki yaş dönemi çocuk gelişiminin en önemli ve en zorlama devresi çoğu kez yaşanan öfke nöbetleri anne ve babalara zor anlar yaşatıyor Ancak problemlere karşı hazırlıklı olarak 2 yaş sendromunun üstesinden ulaşmak muhtemel Anne ve babalar bebeklik döneminin yorucu temposundan kurtulduktan sonra her şeyin daha kolay olacağını düşünüyorlar Ancak, her yaşın farklı bir zorluğu olduğunu hatırlatmakta fayda var Özellikle çocuklarda özerklik dönemini diye adlandırılan 1236 aylarda önemli şartların değişmesi gözleniyor 2 yaşla birlikte çocuklar sadece yürümekle, konuşmakla yetinmiyor, kendi bildiklerini okuyorlar Sinirleniyor, ağlıyor ve öfke nöbetlerine kapılıyorlar Bu noktada aileler ne yapacaklarını şaşırıyorlar Ilk Olarak sorunlara aleyhinde tedbirli almak gerekiyor İki yaş ve sonrasında anne babaların kendilerini nelerin beklediğini bilmeleri son derece yardımcı Sebepleri bilindikten ve gerekli önlemler alındıktan sonra iki yaş dönemini atlatmak gerçekten hiç zor değil Doğal bir tepki Bu olumsuz dönemde çocuk dengesiz, negatif ve inatçı oluyor Anne ve babasıyla kesintisiz çatışma halinde olan çocuk onların istediğinin bütün tersini yapıyor Kısa bir zaman öncesine değin keyifli, laf dinleyen ve kolay yönetilebilen çocuk, birden ters ve huysuz oluyor Acıbadem Hastanesi’nden Psikolog Penbe Yazıcı bu durumun son derece doğal olduğunu belirterek şunları söylüyor: “2 yaş çocuğunda suçlama düzeyi oldukça yetersizken enerjik irade kombinasyonu onun anne babayla sık sık çatışmasına yol açar İşte bu çatışmaların en üst noktası öfke nöbetleridir Bu nöbetler çocuğun mutlaka kötü huylu, iyi yetiştirilmemiş ya da sorunlu olduğu anlamına gelmez Yalnızca bu yaşlarda doğal kabul etmemiz gereken kontrolsüzlüğün ifadesi diyebiliriz Çocukların öfke davranışları ; her şeye itiraz etme, ağlayıp kendini yere atma, başını duvara veya yere dövme, yemeği reddetme, yediği yemeği kusma, eline geçeni fırlatma gibi oldukça çeşitlidir Öfkenin nedenleri İki yaşına kadar edilgen, bağımlı ve kuvvetsiz olan çocuk, yürüme ve konuşmanın başlamasıyla kendini açıklama etmenin yollarını ararken sosyalleşmenin de adımlarını atıyor Sosyalleşmeye çalışırken de kendilerinde öfkeyi oluşturacak uyaranlarla karşılaşıyorlar Psikolog Yazıcı bu uyaranları şu başlıklar aşağıda topluyor: Oyuncağının elinden alınması Yıkanma Engellenme Baskılı tuvalet eğitimi Yemek yeme Annenin aşırı koruyucu olması, ailede öfke ve zorlama, çocuğun fizyolojik ve psikolojik gereksinimlerinin doyurulmaması,aşırı kuralcı annebaba davranışları, kardeş kıskançlığı gibi durumlarda da hiddet davranışlarıyla karşısında karşıya kalınıyor Anne ve babaya düşen görevler Bu dönem annebaba ve çocuk aralarında birincil çekişmelerinde yaşandığı bir dönem olduğu için, onların dengeli ve tutarlı davranışları epeyce manâlı Her şeyden önce annebaba bu negatif davranış ve hırçınlıkların geçici bir durum olduğunu mahsus sabırlı davranmalı, çocuğu katı bir düzene zorlamadan, soğukkanlı bir biçimde çocukla düşüncesiz çekişmelere girmeden ilgisini oyunlara yönlendirmeli Psikolog Yazıcı anne ve babalara şu uyarılarda bulunuyor: “ Anne baba çocuğu korkutmamalı, öfkeyi dindirmek için çocuğun her istediğini yapmaktan kaçınmalı,davranışla düzenli olmayan düşüncesiz cezalar uygulamamalı, çocuğun coşmuş davranışları annebabanın öfkesine yol açmamalıdır Zaten çocuğun problemi, sakinleşememektir Anne baba da sinirlenirse çocuğun öfkesi beslenir Dürüst olan çocuğun yanından çıkmak, sakinleşene değin yalnız vazgeçmek, sonra yanında gelmektir Unutulmamalı ki bu yaşta çocuğun öfkesi sosyal çevreye uyum çabalarının da bir parçasıdır Çocuğun her türlü öfkesini kısıtlarsak bu defa öfkeyi kendine yönelten çocuk kendini ısırmaya, saçlarını koparmaya yani kendine hasar vermeye başlar Ara Sıra çocuğun hiddet krizleri karşı anne baba çözüm üretemiyor, hatta çocukla ilişkileri biçimsizleşme noktasına geliyor İşte bu noktada yalnızca öfke gösteren çocuğun yok ebeveynlerin de profesyonel takviye almalarında üstünlük var ​ id  
 
Üst Alt