12-36 ay arasında çocukların hem çevresini hem dünyayı keşfetme eğiliminin olduğu dönemdir. Bu
dönem; her şeyin kendilerine ait olmasını isterler. Yani; anne de kendisinindir baba da oyuncak da.
Kardeşi varsa eğer, bu saydıklarımı paylaşımda ciddi sorunlar yaşayabilir. Paylaşmayı sevmez; hayali oyun dönemidir. Kendi kendine konuşup oyun oynayabilir. Her şey kendisine ait olsun ister. Bunun da mümkün olmadığını fark ettikçe; kabullenemeyip kolayca sinirlenir, bağırıp çağırır, çığlık atar.
2 yaş sendromu yaşayan çocuk; sabırsız ve inatçıdır. Aynı zamanda cinsel kimlik oluşumu da başlamıştır. Kadın-erkek ayrımını yapmaya başlar; hatta aile içindeki hem cinsini kendisine örnek alır ve onun gibi giyinme, davranma eğilimi içine girer.
Fiziksel, zihinsel, dil, sosyal, duygusal ve cinsel gelişimlerinde birtakım özelliklere sahiptir. Atlar, zıplar, koşar ve hareket halindedir. Bu dönem çocuk; tek başına merdivenlerden çıkabilir, parmak ucunda yürüyebilir, ellerini yıkar ve kurular.
Çocuğumuzun 2 yaş sendromu yaşadığı nasıl anlaşılır?
Yemek yemek istememe, ne denirse tersini yapma, söz dinlememe, anne-babaya vurma, kendini yere atma, kafasını vurma gibi şikâyetler iki yaş sendromunu işaret ediyor olabilir. Bu özellikleri bilmek ve geçici olduğunu bilmek siz anne-babaları rahatlatacak bir düşüncedir.
2 yaş sendromu yaşayan çocuğunuza bunları yapmayın;
1. Çocuğunuzu cezalandırmayın, suçlamayın ''kötü çocuk'' diyip hakaret etmeyin.
2. Öfkesini engellemeyin; çünkü öfkesini yansıtacağı bir alan mutlaka gereklidir.
3. Uzun açıklamalar yapmaktan kaçının; çünkü uzun açıklamalarda verilen mesajı almayacaktır; sıkılacaktır.
4. Soru sormasını engellemeyin ''Hayır'' kelimesini sıklıkla söylemeyin. Çünkü çocuk ''hayır''ı anlamayacaktır. Hayır deniliyor ama şimdi mi hayır, sonra da geçerli mi vs. Aklında somut bir şey oluşmayacaktır.
2 yaş sendromu yaşadığını fark ettiğiniz çocuğunuza bunları yapabilirsiniz;
1. İnat ettiği durumlarda ya da tutturduğu zamanlarda dikkatini başka yöne çekmede yaratıcı olmaya çalışın.
2. Ona alternatif seçenekler sunun.
3. Özgür olabileceği alanlar yaratın; kendisini ifade edebilsin ki, duygularını da sağlıklı bir şekilde yansıtabilsin.
4. Nesnelere rahatlıkla dokunsun, zarar görmeyeceği şekilde .
5. Enerjisini boşaltması için olanaklar sağlayın.
6. Ailece zaman geçirin ve paylaşımlarda bulunun.
7. Ancak, baş edemeyeceğiniz bir durum haline geliyorsa da oyun terapisi desteği almanızı öneririm.