A Plague Tale: Innocence incelemesi ile önünüzdeyiz. Hani birtakım oyunlar vardır bitirdikten sonra durur düşünürsünüz, sonra tekrar düşünürsünüz. Uykuya dalmadan evvel aklınıza gelir, ne acayip bir maceraydı diye içinizden geçirirsiniz. Yaşadıklarınız gerçek bir anıymış üzere belleğinizde yan eder. A Plague Tale: Innocence benim için tam mealiyle bu türlü bir deneyim oldu. A Plague Tale: Innocence; oyunlarda hikaye anlatımının, karakter derinliğinin, vukuat örgüsünün ne kadar kıymetli olduğunu, aksiyon seviyesi çok düşük, oynanış mekanikleri hudutlu bir oyunun dahi vukuat örgüsü, yeterli hikayesi, muazzam atmosferi sayesinde düzgün bir oyun olabileceğini kanıtlayan bir imalat olarak bu yıl oynadığım uygun oyunlar arasına şimdiden girmeyi başardı.
A Plague Tale: Innocence İnceleme
A Plague Tale: Innocence E3 2017'de gösterilen kısa tanıtım medyası ile fuarın dikkat çeken prodüksiyonları arasında konum almıştı. Her haliyle dramatik bir oyunun bizi beklediğini düşünmüş, oyunun çıkacağı tarihi beklemeye koyulmuştum. Oyunlarda aksiyon öğeleri ve oynanış mekaniği konumuna, hikaye ve karakter derinliğine, atmosfere biraz da tarihi referanslara, takıntılı bir oyunsever olarak A Plague Tale: Innocence'da aradıklarımı bulduğumu rahatlıkla söyleyebilirim. Hikaye, karakter ve atmosfere daima vurgu yaptığımın farkındayım. Çünkü A Plague Tale: Innocence daha çok bu yanlarıyla öne çıkan bir imalat. Oynanış mekanikleri epey kısıtlı, oyuncuyu çok ziyade zorlayacak bir dinamik oyunda bulunmuyor. Yani şayet bu oyundan derin bir oynanış mekaniği beklentiniz varsa şimdiden belirteyim. "Aksiyon takıntısı olan bizi aramasın!" Oynanış dinamiklerden yazımın ilerleyen kısımlarında daha ayrıntılı bahsedeceğim. Öncelikle oyunun tuhaf, kasvetli karanlık dünyasından ve hikayesinden biraz bahsetmek istiyorum.
A Plague Tale: Innocence bizi; 1300 ile 1400 yıllara, yüzyıl savaşlarının yaşandığı, kara vebanın yerküreyi kırıp geçirdiği, orta çağın en karanlık en kasvetli, mevtin dört bir yanda kol gezdiği devrin Fransa'sına götürüyor. Amicia ve Hugo de Rune kardeşler her ne kadar soylu bir ailenin üyesi olsalar ve buna mütenasip yetiştirilmiş olsalar da, soylu, sıradan ayrımı yapmadan herkesin kapısını çalan savaş ve irtihal bir gün onların da kapısını çalar. Küçük kardeş Hugo ana Beatrice de Rune tarafından yerküreden izole edilerek yetiştirilmiştir. Hugo de Rune gizemli bir illetle boğuşmakta, ana Beatrice simya yetenekleri sayesinde ufaklık Hugo'yu güzelleştirmeye çalışmaktadır. Abla Amicia ve Hugo neredeyse iki yabancı üzere yetişen iki kardeştir. Ama kapılarını çalan felaket, iki kardeşi vefatın, zombi sürüsü üzere dört bir yanı istila etmiş fare güruhlarının ve engizisyon duruşmasının yobaz üyelerinin ortasına atar. İki kardeşin hayatta kalma hikayesi de bu andan itibaren başlar. Denetim ettiğimiz Amicia karakteri ile gerçek yerküre ile ilgili hiçbir fikri olmayan küçük kardeşimiz Hugo'yu tehlikelerden koruyacak ve Hugo'nun gizemli illetinin sebebini bulmak için fare sürüleriyle başa çıkmayı öğrenecek, başı boş erlerden kurtulmanın yollarını bulacağız.
A Plague Tale: Innocence tam manasıyla bir yol ve hayatta kalma hikayesi. Hugo'nun gizemli illeti ve engizisyonun başındaki karakterin şeytani planını merkeze alıp gizem ögesi tüm oyun boyunca korunmuş. Bu da daima merak uyandıran bir hikaye işleyişi ortaya çıkartmış. Tehlikelerle dolu bu yerkürede hayatta kalabilmek için daima farklı kesimlere seyahat ediyor, fare sürülerinden ve erlerden kaçıyoruz. Her kısım (chapter) ahir farklı bir yere geçiş yapıyoruz. Bu nahiyeler ortalama bir saat sürüyor. Burada geliştirici firmayı takdir etmek lazım. Her geçtiğiniz nahiyede renk tonu, atmosfer, sanat tasarımı baştan sona değiştiği ve bu yolculuk akıcı, tempolu bir hikaye anlatımıyla da desteklendiği için oyunda sıkıcı diyebileceğim bir an bile yaşamadım. Yani başından sonuna kadar temposunu müdafaayı başaran bir imalattan bahsediyoruz.