acele karar vermeyin

Köyün birinde bir yaşlı adam varmış Fazla fakirmiş ama Kral bile onu kıskanırmışÖyle dillere destan bir beyaz atı varmış ama, Kral bu beygir için ihtiyara nerdeyse hazinesinin tamamını önerge etmiş ama adam satmaya yanaşmamış Bu beygir, bir beygir yok benim için; bir arkadaş, insan dostunu satar mıdermiş her zaman Bir sabahtan kalkmışlar oysa,at değil Köylü ihtiyarın başına toplanmış: Seni ihtiyar bunak, bu atı sana bırakmayacakları, çalacakları belliydiKrala satsaydın, ömrünün sonuna kadar efendiler gibi yaşardınŞimdi ne paran var, ne de atındemişlerIhtiyar: Karar belirlemek için acele etmeyindemişSadece at kayıpdeyin, Çünkü gerçek buOndan ötesi sizin yorumunuz ve verdiğiniz kararAtımın kaybolması, bir talihsizlik mi, yahut bir şans mı? Bunu hemen şimdi bilmiyoruz Çünkü bu durum henüz bir başlangıçArkasının nasıl geleceğini kimse bilemezKöylüler yaşlı bunağa kahkahalarla gülmüşlerAradan 15 gün geçmeden beygir, bir gece ansızın dönmüşMeğer çalınmamış, dağlara gitmiş kendi kendineDönerken de, vadideki 12 barbar atı peşine takıp getirmişBunu görebilen köylüler toplanıp ithiyardan özür dilemişlerBabalıkdemişler, Sen haklı çıktın Atının kaybolması bir şanssızlık yok neredeyse bir devlet kuşu oldu senin için, derhal bir beygir sürün varKarar saptamak için yine telaş ediyorsunuzdemiş yaşlı Sadece atın geri döndüğünü söyleyinTanıdık gerçek sadece bu Ondan ötesinin ne getireceğini henüz bilmiyoruz Bu daha başlangıçBirinci cümlenin birinci kelimesini okur okumaz kitap hakkında nasıl hafıza yürütebilirsiniz?Köylüler bu defa açıkçn ihtiyarla dalga geçmemişler lakin içlerinden Bu müşteri fiilen gerzekdiye geçirmişlerBir hafta geçmeden, vahşi atları terbiye etmeyeçalışan ihtiyarın tek oğlu attan düşmüş ve ayağını kırmış Evin geçimini tedarik eden oğul acilen uzun vakit yatakta kalacakmış Köylüler yine gelmişler ihtiyaraBir kez daha haklı çıktındemişler Bu atlar yüzünden tek oğlun, bacağını uzun vakit kullanamayacak Ama sana bakacak başka biri da yokŞimdi eskisinden daha fakir, daha zavallı olacaksındemişler Ihtiyar Siz erken karar verme hastalığına tutulmuşsunuzdiye cevap vermişpek acele etmeyin Oğlum bacağını kırdıGerçek bu Ötesi sizin verdiğiniz karar Ama acaba ne değin dürüst Yaşam böyle minik parçalar halinde gelir ve ondan sonradan neler olacağı size asla bildirilmezBirkaç hafta sonra, düşmanlar kat kat büyük bir ordu ile saldırmış Kral son bir ümitle eli silah tutan tüm gençleri askere çağırmış Köye gelen görevliler, ihtiyarın kırık bacaklı oğlu dışarıya tüm gençleri askere almışlar Köyü ağlama sarmış Çünkü savaşın kazanılmasına imkân yokmuş, giden gençlerin ya öleceğini veya tutsak düşeceğini cümbür cemaat biliyormuş Köylüler, yine ihtiyara gelmişler Yine haklı olduğun kanıtlandıdemişler Oğlunun bacağı kırık ama hiç değilse yanında Ancak bizimkiler, şayet katiyen köye dönemeyecekler Oğlunun bacağının kırılması, şanssızlık değil, şansmış meğerSiz erken karar vermeye devam edindemiş, ihtiyar Fakat ne olacağını kimseler bilemez Bilinen bir tek gerçek var Benim oğlum yanımda, sizinkiler askerde Ama bunların hangisinin talih, hangisinin şnssızlık olduğunu yalnızca Allah biliyor

Lao Tzu, öyküsünü şu nasihatla tamamlamış:

Telaş karar vermeyinHayatın küçük bir dilimine bakıp tamamı hakkında karar vermekten kaçının Karar; aklın durması halidirKarar verdiniz mi, akıl düşünmeyi, dolayısı ile gelişmeyi durdururBuna rağmen us,insanı tekrar tekrar karara zorlar Çünkü gelişme halinde almak tehlikelidir ve insanı tedirgin yaparAncak seyahat katiyen sona ermez Bir yol biterken yenisi başlarBir kapı kapanırken, başkası açılırBir hedefe ulaşırsınız ve daha yüksek bir hedefin hemen oracıkta olduğunu görürsünüz

Alıntıdır *