bilgiliadam
Yeni Üye
Affetmek İle İlgili Şiirler Kısa,
Affetmek Uzerine Şiirler,
Bilemedim
Seni tanıdıktan sonra
Donup baktım yalancı maziye
Yaşamamış, yaşanmamış yılları saydım
Ve yandım
Senin gozlerin kadar
Mazinin boşluğu da yakıyordu icimi
Ucdort ay gecmişti 19umu bitireli
Hevestir gecer diyordu
Cevremizin tecrubelileri
Ama gecmiyordu
Bilmiyordum sonbaharın guzelliğini
Sanki ilk defa yaşıyordum mevsimleri
Yağmur olup yağıyordum yerlere
Işık olup acıyordum gecenin rengini
Ve sen doğuyordun icime guneş gibi
Ayrılık dağının ardından guluyor
Mutluluk ciceğini koparıyor
Ustelik pişman olmuyordun
Her ayrılık vakti gulduğun icin
Onceleri seni affetmek istemedim
Benim ki aşk mı, yoksa tutku mu
Bunu bir turlu cozemedim
Senin ki dalga mı, avuntu mu
Bir de bunu, bunu bilemedim
Beni Affet Bebek
Beni affet bebek
Doğuşundan olumune kadar karar verdim haksız
Koşup eğlenme hakkını aldım elinden
Belkide operek uyandıracaktın beni
Affet ne olur, kefensiz oldu olumun
Beni affet bebek
Baba diyemedin, anne diyemediğin gibi
Nasıl kıydınız diye sorma ne olur
Ruyalarımada gelme yalvarırım
Seni gorup isyan etmekten cok korkuyorum
Beni affet bebek
Ben istemedim gitmeni ama evet dedim
Kime benziyordun acaba annene mi yoksa banamı
Kafamda milyon soru ve gozumde yaş var şimdi
Affetmek zorunda değilsin ama ne olur affet
Affetmek
Yeter artık durup duşunduğun,
İnsan sabrı bir yere kadar!
Nedir yuzunde o gorduğum?
Nefret bile olamaz o kadar
İstrsen yalvar ama,
Şunu asla unutma!
Affetmek bana değil,
Yalnız Allah'a mahsustur
Acımasız!
İnsanlar acımasız,
Hayat acımasız,
Sevdiklerimiz acımasız,
Herkes acımasız
Affetmek unutuldu,
Kendi derdimize yandık
Hep biz dedik durmadan
Akıp giden zamanda
Hep biz doyalım dedik
Kardeş kavramını unuttuk
Herkes acımasız
İnsanlar acımasız
Affetmek Uzerine Şiirler,
Bilemedim
Seni tanıdıktan sonra
Donup baktım yalancı maziye
Yaşamamış, yaşanmamış yılları saydım
Ve yandım
Senin gozlerin kadar
Mazinin boşluğu da yakıyordu icimi
Ucdort ay gecmişti 19umu bitireli
Hevestir gecer diyordu
Cevremizin tecrubelileri
Ama gecmiyordu
Bilmiyordum sonbaharın guzelliğini
Sanki ilk defa yaşıyordum mevsimleri
Yağmur olup yağıyordum yerlere
Işık olup acıyordum gecenin rengini
Ve sen doğuyordun icime guneş gibi
Ayrılık dağının ardından guluyor
Mutluluk ciceğini koparıyor
Ustelik pişman olmuyordun
Her ayrılık vakti gulduğun icin
Onceleri seni affetmek istemedim
Benim ki aşk mı, yoksa tutku mu
Bunu bir turlu cozemedim
Senin ki dalga mı, avuntu mu
Bir de bunu, bunu bilemedim
Beni Affet Bebek
Beni affet bebek
Doğuşundan olumune kadar karar verdim haksız
Koşup eğlenme hakkını aldım elinden
Belkide operek uyandıracaktın beni
Affet ne olur, kefensiz oldu olumun
Beni affet bebek
Baba diyemedin, anne diyemediğin gibi
Nasıl kıydınız diye sorma ne olur
Ruyalarımada gelme yalvarırım
Seni gorup isyan etmekten cok korkuyorum
Beni affet bebek
Ben istemedim gitmeni ama evet dedim
Kime benziyordun acaba annene mi yoksa banamı
Kafamda milyon soru ve gozumde yaş var şimdi
Affetmek zorunda değilsin ama ne olur affet
Affetmek
Yeter artık durup duşunduğun,
İnsan sabrı bir yere kadar!
Nedir yuzunde o gorduğum?
Nefret bile olamaz o kadar
İstrsen yalvar ama,
Şunu asla unutma!
Affetmek bana değil,
Yalnız Allah'a mahsustur
Acımasız!
İnsanlar acımasız,
Hayat acımasız,
Sevdiklerimiz acımasız,
Herkes acımasız
Affetmek unutuldu,
Kendi derdimize yandık
Hep biz dedik durmadan
Akıp giden zamanda
Hep biz doyalım dedik
Kardeş kavramını unuttuk
Herkes acımasız
İnsanlar acımasız