Halk arasında ağız alışkanlığı ile söylenmekte olan yerli yersiz yemin etmenin hükmü nedir?
Cevap: İslam dininde yemin etmek mubah bir davranıştır ve bir Müslümanın gereksiz yere yemesi etmesi veya gereksiz yere yemin etmesi doğru bir davranış değildir. Zira her Müslüman ağızından çıkan her söze dikkat etmeli ve söylediği sözlerin bilincinde olmalıdır.
Yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim’de, gereksiz yere yemin etmenin hoş bir durum olmadığı şöyle bildirilmiştir.
Fakat şu noktada çok önemlidir. Ağız alışkanlığı olmaksızın bir kasıt olmasa da bir kimsenin gelecek bir zamandaki herhangi bir iş için yemin etmesi, mün’akid yemindir. Bu nedenle bu şekilde yapılan yeminler gerçekleşmediği taktirde kefaret gerekmektedir. Bu tür yeminler kasıt olmadan söylense dahi yemin-i lağv sayılmaz ve dolayısı ile kefaret gerekmektedir. (Kâsânî, Bedâi, Beyrut 1973, III, 3; Merğînânî, el-Hidâye, III, 3). Bu konu ile alakalı
Cevap: İslam dininde yemin etmek mubah bir davranıştır ve bir Müslümanın gereksiz yere yemesi etmesi veya gereksiz yere yemin etmesi doğru bir davranış değildir. Zira her Müslüman ağızından çıkan her söze dikkat etmeli ve söylediği sözlerin bilincinde olmalıdır.
Yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim’de, gereksiz yere yemin etmenin hoş bir durum olmadığı şöyle bildirilmiştir.
İnsanların dil alışkanlığı ile söylemekte olduğu “Vallahi”, “billâhi” gibi sözler İslam dininde lağv yani, hükümsüz yemin sayılmaktadır. Bu konu ile alakalı Kur’an- ı Kerim’de şöyle buyrulmuştur.
Yüce Mevla’mız böyle gereksiz yere daha doğrusu kasıtsız yapılan yemin nedeni ile kefaret gerekmediğini ayeti kerime açık bir dille bildirilmiştir. Fakat şu da bir gerçek ki bir Müslümana sadece ağız alışkanlığıyla gereksiz yere sürekli yemesi kötü bir alışkanlıktır ve bu alışkanlığı en kısa zamanda içerisinde terk etmesi gerekmektedir.
Fakat şu noktada çok önemlidir. Ağız alışkanlığı olmaksızın bir kasıt olmasa da bir kimsenin gelecek bir zamandaki herhangi bir iş için yemin etmesi, mün’akid yemindir. Bu nedenle bu şekilde yapılan yeminler gerçekleşmediği taktirde kefaret gerekmektedir. Bu tür yeminler kasıt olmadan söylense dahi yemin-i lağv sayılmaz ve dolayısı ile kefaret gerekmektedir. (Kâsânî, Bedâi, Beyrut 1973, III, 3; Merğînânî, el-Hidâye, III, 3). Bu konu ile alakalı
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
başlıklı konuyu ziyaret edebilirsiniz.