Son Konu

aile ile ilgili hikaye okul oncesi

bilgiliadam

Yeni Üye
Katılım
16 Ağu 2017
Mesajlar
1,516,397
Tepkime
32
Puanları
48
Credits
-6,413
Geri Bildirim : 0 / 0 / 0
Bir gun susmayı oğrendim Oyle bir sustum ki belki sonsuza kadar susacaktım cunku susmak benim kucucuk dunyamda babamla kurduğum iletişim tarzıydı
Babam akşamları eve yorgun donerdi Ben butun gun evde sıkılır onun gelişini iple cekerdim Daha o kapıdan girer girmez boynuna atılır onunla oynamak isterdim Babam sarılır, oper sonra da, hadi odana git, derdi Yemek hazırlanınca annem cağırır bu defa masada bir araya gelirdik babamla Onlar annemle konuşurken ben araya girer, sesimi duyuramayınca da bağırırdım Babam sinirlenir, ?Butun gun insanlara kafa patlatmaktan bunaldım, birde sen kafamı utuleme!? derdi Annem de ?Butun gun zaten seninle uğraştım, bir cift laf da mı konuşturtmayacaksın babanla?? diye cıkışır, beni odama gonderirdi
Caresiz bir şekilde boynumu buker odama yani hapishaneme doğru yol alırdım Babam arkamdan, ?Bizim bir odamız bile yoktu, her şeye sahip, hala ne istiyor anlamadım! diye bağırmaya devam ederdi
?Keşke benim de bir odam olsaydı, keşke bizim de evimiz bir odalı olsaydı da hep birlikte otursaydık? derdim icimden; ama yuksek sesle soylemeye cesaret edemezdim
Yemekten sonra babam kanepeye uzanır, eline kumandayı alır, televizyon seyrederdi Beni yanına cağırır biraz severdi Onun izleyeceği onemli bir şey varsa beni adeta yerimden bile kıpırdatmazdı Azıcık hareket edip koşup oynamaya calışam oda hapsim yeniden başladı Bir gun anladım ki susunca babamla daha iyi anlaşıyoruz Bu defa susarak yapabileceğim oyunlar geliştirmeye başladım Once resim yaparak başladım işe Babam cizdiğim resimleri cok beğeniyor; ?Bak, boyle uslu uslu oyna işte? diyordu Babam bazen goz ucuyla bakıyor, resimle ilgili bir şey sorsam afallıyordu Ama bana kızarak beni artık odama gondermiyordu
?Son gunlerde ne de akıllandı benim oğlum! diye komşulara anlatıyordu annem halimi
Resimlerim arttıkca ortalık dağılmaya başladı Annem ?Odanı topla!? diye odama kapattığında işe nereden başlayacağımı bilemiyorum
Ben bunlarla uğraşırken zaman geciyor; ama odamı toparlamayı beceremiyordum Annem odama gelip ?Bak sana resim yapmayı yasaklayacağım? dedi bir gun Susuyor olmamı usluluk olarak değerlendiren ailem resim yapmayı da elimden alırsa ben ne yapacaktım?
Bu duşuncelerle bir aile tablosu yaptım Babam eve gelince uygun zamanı kolladım Her zamanki gibi yemekler yendi, odaya gecildi Babam oturur oturmaz cizdiğim resmi getirdim Babam baktı
Hım, dedi ?Cok guzel olmuş Bu adam benim herhalde? dedi
Ben ?Hayır o adam değil, bu cocuk sensin? dedim O ?Hayır, bu adam benim, bu cocuk sensin, bu kucuk kız da arkadaşın? dedi
Ben ?Hayır o adam benim, bu kucuk adam sensin, bu kucuk kız da annem? dedim
Babam benimle uğramaktan vazgecip: ?Peki neden bizi kucuk cizdin?? dedi
Heyecanla başladım anlatmaya
Ben buyuyup adam olacağım İş bulup calışacağım Siz yaşlanıp kuculeceksiniz Beliniz bukulecek, komşumuz Ahmet amca ile Ayşe teyze gibi kucucuk kalacaksınız Ben işten geldiğimde yorgun olacağım Siz benimle konuşmaya calıştığınızda işyerinde kafam şişmiş olacağından sizi duymayacağım bile Siz benimle bir şeyler paylaşmak istediğinizde ?Hadi odanıza cekilin de kafa dinleyeyim! diyeceğim Ve bir de bağıracağım ?Her şeylerini alıyorum Sıcacık odaları da var, daha ne istiyorlar? diye
Annemle babamın gozleri fal taşı gibi acılmıştı Duyduklarına inanamıyorlardı Bana sarılıp beni oyle icten bir okşayışları vardı ki sonsuza kadar konuşsam hic bıkmadan dinleyecekler gibiydi
Farkında olmalı insan Kendisinin, hayatın, olayların, gidişatın farkında olmalı

Omur dediğin uc gundur,
Dun geldi gecti
Yarın mechuldur,
O halde omur dediğin bir gundur,

O da bugundur
Jimmy Basel
 
Üst Alt