Lakin bu durum birtakım valideler (bakımverenler) ve/veya evlatlar için çok büyük bir tedirginlik kaynağı.
Yarın sabah uyanınca psikosomatik olarak karnı ağrıyacak, mektebe girdiği an ağlama bunalımına kapılacak evlatlar ve muallimine evladımı teslim ederken ona - "sakın ağlama" diyip, ardını döndüğü an içinden evladına "hadi ne olur koşarak gel, ayağıma yapış, ana gitme de" diyecek anneler( bakımverenler) olacak.
Her eğitim talim yılı başlangıcında olduğu üzere kimileri için bu "ayrılma" büyük bir derde dönüşecek ve saatler, günler tahminen aylar sürecek sınıf kapısı, mektep kapısı nöbetine dönüşecek.
Mektep fobisinin birçok nedeni olabilir.
Vakalarım arasında; Bir evvelki mektebinde öğlen arası uyuduğu için tüm gün orda kaldığını zanneden ve bir sonraki eğitim-öğretim yılında anasını bırakmayan evlat üzere. Anasını kaybettiği için bakımvereni onu mektebe bıraktığı an, bakımverenini kaybedeceğini düşünen evlat üzere. Eşinden ve sair evlatlarından vazgeçip bu evladını kendi için büyüten, gece uyurken tıpkı yatakta onunla uyuyan, gündüz yemeğini bölgeyken kendi yemek kaşığını bile bağımsız kullanmasını istemeyen ana üzere. Birçok mektep fobisi vakam oldu.
Mektep fobisinin nedeni en küçük akıla gelmeyecek şey de olabilir, kocaman bir bağımlılık sorunu da olabilir. Bu nedeni bir kompetan bilebilir.
Gelin, mektep açılınca dertle karşılışıyorsanız ailenizle birlikte meseleniz büyümeden bir bilirkişiye başvurun.
Herkese mesut huzurlu eğitim- talim yılları diliyorum. Sevgilerimle...