Anne Sevgisi Şiirleri
Anne Şiirleri
ANACIĞIM
Anneme ve butun annelere
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Kac geceler bana ninni soylerdi
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen
Biraz yorulmayayım, uzulmeyeyim, hemen
Alır kucağına okşardı, saclarımı operdi
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Uzun kış geceleri masal masaldı
Guzel coban kızları, iyi kalpli sultanlar
Bir suyun akışı gibi gecip gitti zamanlar
Şimdi ne o dunku cocuk, ne de o masal kaldı
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Yıkayan oydu murekkep lekeli parmaklarımı
Akşam biraz geciksem yollara duşerdi
Sokağa cıkarken «Yavrucuğum uşutme» derdi
Hemen bir kazak orerdi biraz boş kaldı mı
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Bilirim yine kalbinde yerim anacığım
Selam sana Anneler Gunu İstanbuldan
Yeni donmuşcesine bir akşam okuldan
Vefalı ellerinden operim anacığım
Umit Yaşar Oğuzcan
ANNECİĞİM
Ne sevimli bir annesin!
Ne tatlıdır senin sesin!
Benim canım mısın nesin
Sen olmazsan yapamam ben!
Senden yakın kim var bana?
Kalbim, canım bağlı sana!
Uzuntum yok ondan yana
Seviyorsun beni de sen
Gulsem guler yuzun
Ağlamamdan alır huzun
Senin gecen ve gunduzun
Işık alır sanki benden!
Rakım Calapala
ANAM
Dokuz ay koynunda gezdirdi beni
Ne cefalar cekti ne etti anam
Acı tatlı zahmetime katlandı
Ucurdu yuvadan yuruttu anam
Anaların hakkı kolay odenmez
Analara ne yakışmaz ne denmez
Kan uykudan gece kalkar gucenmez
Emzirdi salladı uyuttu
Anam doğurdu beni Sivas ilinde
Sivralan Koyunde tarla yolunda
Azığı sırtında orak elinde
Taşlı tarlalarda avuttu
Anam ben yururdum anam bakar gulerdi
Huysuzluk edersem kalkar doverdi
Hemen kucaklayıp okşar severdi
Cirkin huylarımı soyuttu anam
Cocuğuydum anam bana ders verdi
Okumamı calışmamı on gordu
Milletine bağlı ol da dur derdi
Vatan sevgisini giyitti anam
Tukenmez borcum var anama benim
Onun varlığından oldu bedenim
Kimi koylu kızı kimisi hanım
Ta ezel tarihte kayıtlı anam
Veysel der kopar mı analar bağı
Analar doğurmuş ağayı beyi
İşte budur sozlerimin gerceği
Okuttu oğretti buyuttu anam Aşık Veysel'i
Aşık Veysel Şatıroğlu
Anne Şiirleri
ANACIĞIM
Anneme ve butun annelere
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Kac geceler bana ninni soylerdi
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen
Biraz yorulmayayım, uzulmeyeyim, hemen
Alır kucağına okşardı, saclarımı operdi
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Uzun kış geceleri masal masaldı
Guzel coban kızları, iyi kalpli sultanlar
Bir suyun akışı gibi gecip gitti zamanlar
Şimdi ne o dunku cocuk, ne de o masal kaldı
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Yıkayan oydu murekkep lekeli parmaklarımı
Akşam biraz geciksem yollara duşerdi
Sokağa cıkarken «Yavrucuğum uşutme» derdi
Hemen bir kazak orerdi biraz boş kaldı mı
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Bilirim yine kalbinde yerim anacığım
Selam sana Anneler Gunu İstanbuldan
Yeni donmuşcesine bir akşam okuldan
Vefalı ellerinden operim anacığım
Umit Yaşar Oğuzcan
ANNECİĞİM
Ne sevimli bir annesin!
Ne tatlıdır senin sesin!
Benim canım mısın nesin
Sen olmazsan yapamam ben!
Senden yakın kim var bana?
Kalbim, canım bağlı sana!
Uzuntum yok ondan yana
Seviyorsun beni de sen
Gulsem guler yuzun
Ağlamamdan alır huzun
Senin gecen ve gunduzun
Işık alır sanki benden!
Rakım Calapala
ANAM
Dokuz ay koynunda gezdirdi beni
Ne cefalar cekti ne etti anam
Acı tatlı zahmetime katlandı
Ucurdu yuvadan yuruttu anam
Anaların hakkı kolay odenmez
Analara ne yakışmaz ne denmez
Kan uykudan gece kalkar gucenmez
Emzirdi salladı uyuttu
Anam doğurdu beni Sivas ilinde
Sivralan Koyunde tarla yolunda
Azığı sırtında orak elinde
Taşlı tarlalarda avuttu
Anam ben yururdum anam bakar gulerdi
Huysuzluk edersem kalkar doverdi
Hemen kucaklayıp okşar severdi
Cirkin huylarımı soyuttu anam
Cocuğuydum anam bana ders verdi
Okumamı calışmamı on gordu
Milletine bağlı ol da dur derdi
Vatan sevgisini giyitti anam
Tukenmez borcum var anama benim
Onun varlığından oldu bedenim
Kimi koylu kızı kimisi hanım
Ta ezel tarihte kayıtlı anam
Veysel der kopar mı analar bağı
Analar doğurmuş ağayı beyi
İşte budur sozlerimin gerceği
Okuttu oğretti buyuttu anam Aşık Veysel'i
Aşık Veysel Şatıroğlu