Anneler Gunu Hikayeleri,
Anne Yureği Hikayesi,
Anneler Gunu Anne Yureği Hikayesi
Anne Yureği
Hic Dukkanlardan gramla alışveriş edecekleri icin habire sıralarını erteleyen ya da dukkanın tenha vaktini kollayan anneleri gordunuzmu? Ya da pazar yerinde? Yarım kilo olmaz mı?diye soran bir anneye rastladınızmı? Onların tedirgin ve mahcup halleri ile kavrulup uzulduğunuz oldu mu? O tedirginliğin ve mahcubiyetin sebebi bir aile sırrının acığa vurulması, eli dar gunlerinifşa edilmesindendir
Boyle bir buruk manzaradan sonra eğer Behcet Necatigil Bursa da aşasaydı; Heykel den Yeşil e doğru ağır ağır yuruyen Behcet Necatigil e yetişir ve şu mısralarına kulak verirdim:
Carşılarda bir şey
Biz pek aramazdık cocuklar olmasaydı
İnsanlara, tezgahlara, kağıtlara kolaydı
Biz bu kadar eğilmezdik
Cocuklar olmasaydı
Dunya da hicbir baş, kalbi evlat sevgisi ile dolu bir annenin ve babanın onlar icin eğildiği kadar eğilmemiştir Yemeyip yediren, giymeyip giydiren anaların yureğindeki şefkat ve fedakarlık ateşi ise sondurulesi bir ateş değildir Onlar ustaların ustası Arif Nihat Asya nın seslendirdiği gibi derler k:
İlk kundağın ben oldum yavrum,
İlk oyuncağın ben oldum!
Acı nedir tatlı nedir bilmezdin,
Dilin damağın ben oldum,
Bir dediğini iki etmiyeyim diye
Oyle cırpındım ki
Ve seni oyle sevdim
Sana o kadar ısındım ki
Once annelerimizin dizinde insanlaşırız Hayatımız boyunca ağıtacağımız tebessumlerin kaynağı, onların bize teessumleridir
Biz hasta oluruz, eriyen onlar olur Biz elimizi carpsak bir yere, onların kolu tutulur Bizim başımız ağrısa, onların ciğeri yanar Hani geceleri usulca yanımıza gelip ustumuzu orterler ve yanağımıza alev alev bir opucuk bırakıp sessizce giderler annelerimiz O saf ve hesapsız sevgiden daha derinini gordunuzmu? Ne yazık ki kıymetini bilemeyip attık bir kenara o ana opucuklerini Saklamak lazımmış birini bile olsa Artık analarımızın kimi var, kimi yok
En cok annelerimiz ozler bizi Onun bize duyduğu hasretle başedebilecek hasret yoktur Necip Fazılın dediği gibi ben de diyeceğim ki:
Gozlerinde bir derin hicin
Kanadın yayılmış cırpınmak icin
Bu kış yolculuk var, diyorsa icin
Beni de beraber al anneciğim
Anne Yureği Hikayesi,
Anneler Gunu Anne Yureği Hikayesi
Anne Yureği
Hic Dukkanlardan gramla alışveriş edecekleri icin habire sıralarını erteleyen ya da dukkanın tenha vaktini kollayan anneleri gordunuzmu? Ya da pazar yerinde? Yarım kilo olmaz mı?diye soran bir anneye rastladınızmı? Onların tedirgin ve mahcup halleri ile kavrulup uzulduğunuz oldu mu? O tedirginliğin ve mahcubiyetin sebebi bir aile sırrının acığa vurulması, eli dar gunlerinifşa edilmesindendir
Boyle bir buruk manzaradan sonra eğer Behcet Necatigil Bursa da aşasaydı; Heykel den Yeşil e doğru ağır ağır yuruyen Behcet Necatigil e yetişir ve şu mısralarına kulak verirdim:
Carşılarda bir şey
Biz pek aramazdık cocuklar olmasaydı
İnsanlara, tezgahlara, kağıtlara kolaydı
Biz bu kadar eğilmezdik
Cocuklar olmasaydı
Dunya da hicbir baş, kalbi evlat sevgisi ile dolu bir annenin ve babanın onlar icin eğildiği kadar eğilmemiştir Yemeyip yediren, giymeyip giydiren anaların yureğindeki şefkat ve fedakarlık ateşi ise sondurulesi bir ateş değildir Onlar ustaların ustası Arif Nihat Asya nın seslendirdiği gibi derler k:
İlk kundağın ben oldum yavrum,
İlk oyuncağın ben oldum!
Acı nedir tatlı nedir bilmezdin,
Dilin damağın ben oldum,
Bir dediğini iki etmiyeyim diye
Oyle cırpındım ki
Ve seni oyle sevdim
Sana o kadar ısındım ki
Once annelerimizin dizinde insanlaşırız Hayatımız boyunca ağıtacağımız tebessumlerin kaynağı, onların bize teessumleridir
Biz hasta oluruz, eriyen onlar olur Biz elimizi carpsak bir yere, onların kolu tutulur Bizim başımız ağrısa, onların ciğeri yanar Hani geceleri usulca yanımıza gelip ustumuzu orterler ve yanağımıza alev alev bir opucuk bırakıp sessizce giderler annelerimiz O saf ve hesapsız sevgiden daha derinini gordunuzmu? Ne yazık ki kıymetini bilemeyip attık bir kenara o ana opucuklerini Saklamak lazımmış birini bile olsa Artık analarımızın kimi var, kimi yok
En cok annelerimiz ozler bizi Onun bize duyduğu hasretle başedebilecek hasret yoktur Necip Fazılın dediği gibi ben de diyeceğim ki:
Gozlerinde bir derin hicin
Kanadın yayılmış cırpınmak icin
Bu kış yolculuk var, diyorsa icin
Beni de beraber al anneciğim