Apraksi konuşmanın planlanmasında yaşanan motor bir bozukluktur. Yani birey konuşma seslerini çıkarabilmesine rağmen konuşma içerisinde motor planlamada ve üretmede sorun yaşadığı için tutarsız hatalar yapar. Örneğin bazen kapı yerine papı bazen tapı bazen tadı der. Bu tarz durumlar doğal olarak konuşmanın anlaşılırlığını oldukça düşürür. Kişi hata yaptığının genellikle farkındadır ve doğru sesi çıkamaya çalıştığı için genellikle arama davranışları gözlenir. Söylenilmeye çalışılan sözcük uzadıkça hata oranı artar. Tek heceli kelimelerde doğru sesletim olmasına rağmen üç ve daha fazla heceli sözcüklerde belirgin sesletim hataları gözlenir.
Apraksi ve fonolojik bozukluğun bazı belirtileri birbirine benzer olduğu için bu alanda tanıyı sadece dil ve konuşma terapistleri koyabilir ve apraksiye yönelik uygun bir terapi programı planlayıp yürütebilir. Apraksinin çocukluk çağında ortaya çıkan hali yapısal bir beyin hasarına bağlı olabileceği gibi doğuştan da olabilir. Yetişkinlikte görülen türü normal dil ve konuşma gelişimi sonrası gerçekleşir (genellikle inme, kafa yaralanmaları sonucu). Apraksi sadece konuşmada işlev gösteren kasları yöneten merkezi sinir sistemini etkileyebileceği gibi kol, el veya bacak gibi organlar da apraksiden etkilenmiş ve basit gündelik hareketlerin yapılmasında bile sorun yaşanıyor olabilir.