Arif Nihat Asya Anne Şiiri

Arif Nihat Asya Anne


Anne Şiiri Arif Nihat Asya


ANNE


İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum

Acı nedir
Tatlı nedir bilmezdin
Dilin damağın
Ben oldum
Elinin ermediği
Dilinin donmediği
Cağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum

Belki kıskanırlar diye
Gorduklerini
Sakladım gozlerden
Gulucuklerini
Tulun duvağın
Ben oldum!

Artık isterlerse adımı
Soylemesinler bana
'Onun Annesi' diyorlar
Bu yeter sevgilim bu yeter bana!

Bir dediğini iki
Etmeyeyim diye oyle cırpındım ki
Ve seni oyle sevdim sana
O kadar ısındım ki
Usanmadım, yorulmadım, cekinmedim
Gun oldu kırdın
İncinmedim;
İlk oyuncağın
Ben oldum Yavrum
Son oyuncağın
Ben oldum

Layık değildim
Layık gorduler
Annen oldum yavrum
Annen oldum!