Aşık Veysel Şatıroğlu 25 Ekim 1894 yılında Sivasın Şarkışla ilcesi Sivrialan koyunde dunyaya geldi 21 Mart 1973′te yine Sivrialanda yaşamını yitirdi Cocukken cicek hastalığı yuzunden bir gozunu, daha sonra bir kaza sonucu diğer gozunu kaybetti Saz calmayı oğrendi Yunus Emre, Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan, Emrah, Dadaloğlu gibi halk ozanlarından etkilenerek turku yorumu ve sazda ustalaştı İki kez evlendi 7 cocuğu oldu Anadoluyu kent kent dolaşıp şiirlerini sazıyla seslendirdi Koy Enstitulerinde saz ve halk turkuleri dersleri verdi Olum nedeni akciğer kanseri En guzel şiirlerinden bazılarını olumunden hemen once yazdı Şimdi Şarkışlada her yıl adına bir şenlik yapılır Turkcesi yalındır Dili ustalıkla kullanır Tekniği gosterişsiz ve nerdeyse kusursuzdur Yaşama sevinciyle huzun, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde ic icedir Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yonelttiği şiirleri de var Şiirleri, Deyişler (1944), Sazımdan Sesler (1950), Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimi kitaplarında toplandı Olumunden sonra Butun Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı
DOSTLAR BENİ HATIRLASIN
Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın
Duğun olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın
Can bedenden ayrılacak
Tutmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın
Acar solar turlu cicek
Kimler gulmuş kim gulecek
Murat yalan, olum gercek
Dostlar beni hatırlasın
Gun ikindi akşam olur
Gor ki başa neler gelir
Veysel gider adı kalır
Dostlar beni hatırlasın