Ataturk bir okula gitmiştiher zaman olduğu gibi butun cocuklar etrafını sardı hepsi sevinc icinde onu alkışlıyordu Yalnız kucuk bir cocuk;bir kenara cekilmiş,ilgisiz gibi duruyordu bu durum Ataturk'un gozunden kacmadı Onu yanına cağırdı:
''Cocuğum,neden durgunsun? Bir derdin mi var? Hasta mısın?'' dedi
Cocuk:
''Bir şeyim yok efendim'' dediArkasını dondu, gozlerinden akan yaşları gizlice sildi
Ataturk:
''Nicin ağlıyorsun yavrum? Sen ağlayınca ben cok uzuluyorum'' dedi
Kucuk cocuk,o vakit yaşlı gozlerini Ataturk'e cevirdi:
''Atam,seni boyle yakından gormek isterdik Geldin,gorduk,sevindik Ama artık sıramızı savdıkBir daha seni ne zaman goreceğiz? Ona ağlıyorum''
Ataturk oradaki cocuklara baktı:
''Beni ne zaman gormek isterseniz,aynaya bakınSiz Turk cocukları benim birer parcamsınızBende sizin'' dedi
*******
Yıl 1934 o donemde milli eğitim bakanlığı ulus'tadır Bakan
ise niğdeli abidin ozmen'dir Bakan makamında calışmaktadır
Kapı calınır Bakanın gur sesi girinizataturk'un yaverlerinden
biri yanında iki cocukla makama girerler
Hoşbeşten sonra yaver bey bakan abidin ozmen'e bir zarf uzatır
Konuklara yer gosterir ve zarfı acar Ataturk'ten gelen bir
mektuptur bu : bay abidin ozmen milli eğitim bakanıabidin