Ataturk'un Vefatı İle İlgili Kısa Şiirler
Mustafa Kemal Ataturk'un Vefatı İle İlgili Şiirlere ornekler hazırladık aşağıda Ataturk'un Vefatı İle İlgili Şiirler bulabilirsiniz
imagesataturkunvefatiileilgilisiirler5aedbf236d033
Ataturk'un Olumu
Atamın olduğu gun,
Bir başkaydı bulutlar
Genc ihtiyar hep uzgun,
Tukenmişti umutlar
Masmavi Karadeniz,
Hırcındı, kabarmıştı
Gunduz gozu, gok, deniz,
Sanki de kararmıştı
Kuşlar bile mahzundu
Gozu yaşlı goklerde
Artık huzun taht kurdu
Gam yuklu yureklerde
Bıraktı ardı sıra,
Milyonlarca evladı
Butun yurekler yara,
Gozlerde kan ağladı
Bir destan boyle bitti
Donmedi artık geri
Kendisi oldu gitti
Kaldı buyuk eseri
Kasım KAPLAN
Ağlayalım Ataturk’e
Ağlayalım Ataturk’e
Butun dunya kan ağladı
Suleyman olmuştu mulke
Geldi ecel, can ağladı
Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Ataturk’e erdi zeval
Memur mebusan ağladı
Ataturk’un eserleri
Soyleyecek bundan geri
Butun dunyanın her yeri
Ah cekti, vatan ağladı
Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Turke terketti
Dondu carh devran ağladı
Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Butun Turkler İnon’İsmet
Gozlerimiz kan ağladı
Tren hattı tayyareler
Tukler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı
Siz sağ olun Turk gencleri
Calışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tumen ağladı
Zannetme ağlayan gulmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı
Uzatma Veysel bu sozu
Dayanmaz herkesin ozu
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, duşman ağladı
Aşık Veysel
ATATURK YUREĞİMDE
Ataturk yarın,
Ataturk bugun,
Ataturk dun
Ben olmuş artık,
Yureğimde,
Benimle her gun
İleriye baktığımda,
Mavi mavi,
Atam bakar
Anadolu kırlarında,
Turum turum,
Atam kokar
İSMAİL MALATYA
10 KASIM
Ben hic 10 Kasım’a
“Gunaydın demem ki
Ben sensiz 23 Nisan’a
Hoş geldin diyemem ki
Seni ozlesek bile
Elden ne gelir ki
Bir daha senin gibi
Gelecek mi ne belli
Bak 10 Kasım yine geldi
Gozlerde yaşlar tukendi
Aradan 78 yıl gecse bile
Senin hatıran hic bitmedi
Sabahlar her zaman guzeldir
Seni hatırlatmadıkca
Gunaydın denir ama
10 Kasım olmayınca
ATA'MA AĞIT
Sırma sarısı yay saclarına
Gozune rengini koy denizlerin
Duşun dudakların en incesini
Yuzune tuncunu ver benizlerin
Onda yuruyuşun en yiğitcesi
Onda bukulmezi vardır dizlerin
Gezerdi ulkede bir hızır gibi
Em olup derdine caresizlerin
Durgun bir denizi andırır dışı
İci hic sonmeyen bir yanardağı
Sesinde ıslığı eser kuvvetin
Sozunde şahlanır hakkın bayrağı
Gokle guneş gibi buluştu onda
Sezinin sağlamı duyunun sağı
Yıkarak kokunden Osmanlılığı
O gomdu tarihe bir ortacağı
Urperir ovalar avazesine
Dağlar dumduz olur işaretiyle
Devrilir hıncına carpan ordular
Kaleler dayanmaz yelpazesine
Fikrin guzelliğin aşkın her şeyin
Bağlıydı daima en tazesine
Yaşadı başı dik, dunyaya karşı
Getirdi dunyayı cenazesine
Onsuz kaldığını bilse tabiat
Bağlar uzum vermez bahceler kurur
Okşar saclarını ezelin eli
Yuzune ebedin ışığı vurur
Ovunur insanlık eserleriyle
Yurt onun sevgisi ustunde durur
Adıdır kurduğu devlete temel
Unu kurtardığı millete gurur
Fani varlığını kaybetti ama
Damgası yurdumun burclarındadır
Engin ufuklara uzanmış kolu
Hızı şimşeklerin uclarındadır
Kadının erkeğin hafızasında
Gencin ihtiyarın duşlerindedir
Yayla yellerinde eser golgesi
Sesi bahcemizin kuşlarındadır
Ben mi yazacaktım gocum gununu
Dokerek ardından boyle gozyaşı
Ben ki ona buyuk gezilerinde
Oldum bir kucuk yol arkadaşı
En son durağına varmadan omrun
Kapadı yolunu bir mezar taşı
Buyuk kurucusu Cumhuriyetin
Hurriyet aşıkı milletin başı
Kemalettin Kamu
AĞLAYALIM ATATURK'E
Ağlayalım Ataturk'e
Butun dunya kan ağladı
Suleyman olmuştu mulke
Geldi ecel, can ağladı
Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Ataturk'e erdi zeval
Memur mebusan ağladı
Ataturk'un eserleri
Soyleyecek bundan geri
Butun dunyanın her yeri
Ah cekti, vatan ağladı
Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Turke terketti
Dondu carh devran ağladı
Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Butun Turkler İnon'İsmet
Gozlerimiz kan ağladı
Tren hattı tayyareler
Tukler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı
Siz sağ olun Turk gencleri
Calışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tumen ağladı
Zannetme ağlayan gulmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı
Uzatma Veysel bu sozu
Dayanmaz herkesin ozu
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, duşman ağladı
Aşık Veysel
On Kasım
Yıl otuz sekiz, on kasım Perşembe
Hatırdan cıkmayacak bir sonbahar
Sarsılıyor İstanbul yedi tepe
Yaman esmiş Dolmabahce’de ruzgar
Gercek olamaz olsa olsa bir duş
Dokuzu beş gece Ataturk olmuş
Boyle toptan bir yas nerde gorulmuş
Beraber ağlıyoruz kurtlar kuşlar
Bu memlekette en cok hizmet eden
Bu aşk ile dağlara gucu yeten
On sekiz milyonun omzunda giden
Atam Ankara sırtlarında yatar
Cahit Sıtkı Tarancı
Mustafa Kemal Ataturk'un Vefatı İle İlgili Şiirlere ornekler hazırladık aşağıda Ataturk'un Vefatı İle İlgili Şiirler bulabilirsiniz
imagesataturkunvefatiileilgilisiirler5aedbf236d033
Ataturk'un Olumu
Atamın olduğu gun,
Bir başkaydı bulutlar
Genc ihtiyar hep uzgun,
Tukenmişti umutlar
Masmavi Karadeniz,
Hırcındı, kabarmıştı
Gunduz gozu, gok, deniz,
Sanki de kararmıştı
Kuşlar bile mahzundu
Gozu yaşlı goklerde
Artık huzun taht kurdu
Gam yuklu yureklerde
Bıraktı ardı sıra,
Milyonlarca evladı
Butun yurekler yara,
Gozlerde kan ağladı
Bir destan boyle bitti
Donmedi artık geri
Kendisi oldu gitti
Kaldı buyuk eseri
Kasım KAPLAN
Ağlayalım Ataturk’e
Ağlayalım Ataturk’e
Butun dunya kan ağladı
Suleyman olmuştu mulke
Geldi ecel, can ağladı
Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Ataturk’e erdi zeval
Memur mebusan ağladı
Ataturk’un eserleri
Soyleyecek bundan geri
Butun dunyanın her yeri
Ah cekti, vatan ağladı
Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Turke terketti
Dondu carh devran ağladı
Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Butun Turkler İnon’İsmet
Gozlerimiz kan ağladı
Tren hattı tayyareler
Tukler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı
Siz sağ olun Turk gencleri
Calışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tumen ağladı
Zannetme ağlayan gulmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı
Uzatma Veysel bu sozu
Dayanmaz herkesin ozu
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, duşman ağladı
Aşık Veysel
ATATURK YUREĞİMDE
Ataturk yarın,
Ataturk bugun,
Ataturk dun
Ben olmuş artık,
Yureğimde,
Benimle her gun
İleriye baktığımda,
Mavi mavi,
Atam bakar
Anadolu kırlarında,
Turum turum,
Atam kokar
İSMAİL MALATYA
10 KASIM
Ben hic 10 Kasım’a
“Gunaydın demem ki
Ben sensiz 23 Nisan’a
Hoş geldin diyemem ki
Seni ozlesek bile
Elden ne gelir ki
Bir daha senin gibi
Gelecek mi ne belli
Bak 10 Kasım yine geldi
Gozlerde yaşlar tukendi
Aradan 78 yıl gecse bile
Senin hatıran hic bitmedi
Sabahlar her zaman guzeldir
Seni hatırlatmadıkca
Gunaydın denir ama
10 Kasım olmayınca
ATA'MA AĞIT
Sırma sarısı yay saclarına
Gozune rengini koy denizlerin
Duşun dudakların en incesini
Yuzune tuncunu ver benizlerin
Onda yuruyuşun en yiğitcesi
Onda bukulmezi vardır dizlerin
Gezerdi ulkede bir hızır gibi
Em olup derdine caresizlerin
Durgun bir denizi andırır dışı
İci hic sonmeyen bir yanardağı
Sesinde ıslığı eser kuvvetin
Sozunde şahlanır hakkın bayrağı
Gokle guneş gibi buluştu onda
Sezinin sağlamı duyunun sağı
Yıkarak kokunden Osmanlılığı
O gomdu tarihe bir ortacağı
Urperir ovalar avazesine
Dağlar dumduz olur işaretiyle
Devrilir hıncına carpan ordular
Kaleler dayanmaz yelpazesine
Fikrin guzelliğin aşkın her şeyin
Bağlıydı daima en tazesine
Yaşadı başı dik, dunyaya karşı
Getirdi dunyayı cenazesine
Onsuz kaldığını bilse tabiat
Bağlar uzum vermez bahceler kurur
Okşar saclarını ezelin eli
Yuzune ebedin ışığı vurur
Ovunur insanlık eserleriyle
Yurt onun sevgisi ustunde durur
Adıdır kurduğu devlete temel
Unu kurtardığı millete gurur
Fani varlığını kaybetti ama
Damgası yurdumun burclarındadır
Engin ufuklara uzanmış kolu
Hızı şimşeklerin uclarındadır
Kadının erkeğin hafızasında
Gencin ihtiyarın duşlerindedir
Yayla yellerinde eser golgesi
Sesi bahcemizin kuşlarındadır
Ben mi yazacaktım gocum gununu
Dokerek ardından boyle gozyaşı
Ben ki ona buyuk gezilerinde
Oldum bir kucuk yol arkadaşı
En son durağına varmadan omrun
Kapadı yolunu bir mezar taşı
Buyuk kurucusu Cumhuriyetin
Hurriyet aşıkı milletin başı
Kemalettin Kamu
AĞLAYALIM ATATURK'E
Ağlayalım Ataturk'e
Butun dunya kan ağladı
Suleyman olmuştu mulke
Geldi ecel, can ağladı
Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Ataturk'e erdi zeval
Memur mebusan ağladı
Ataturk'un eserleri
Soyleyecek bundan geri
Butun dunyanın her yeri
Ah cekti, vatan ağladı
Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Turke terketti
Dondu carh devran ağladı
Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Butun Turkler İnon'İsmet
Gozlerimiz kan ağladı
Tren hattı tayyareler
Tukler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı
Siz sağ olun Turk gencleri
Calışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tumen ağladı
Zannetme ağlayan gulmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı
Uzatma Veysel bu sozu
Dayanmaz herkesin ozu
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, duşman ağladı
Aşık Veysel
On Kasım
Yıl otuz sekiz, on kasım Perşembe
Hatırdan cıkmayacak bir sonbahar
Sarsılıyor İstanbul yedi tepe
Yaman esmiş Dolmabahce’de ruzgar
Gercek olamaz olsa olsa bir duş
Dokuzu beş gece Ataturk olmuş
Boyle toptan bir yas nerde gorulmuş
Beraber ağlıyoruz kurtlar kuşlar
Bu memlekette en cok hizmet eden
Bu aşk ile dağlara gucu yeten
On sekiz milyonun omzunda giden
Atam Ankara sırtlarında yatar
Cahit Sıtkı Tarancı