Balıkçılgiller sulak yerlerde yaşayan kuş türleridir Yapı olarak bacakları ve gagaları uzun olan bu kuş türlerinin, pelikanlar gurubuna ait olan kuşlar olduğu bilinmektedir Balıkçılgiller, kurbağa, balık ve suda yaşayan diğer küçük canlılarla beslenirler
Fiziki açıdan sulak ortamlara son derece uyum sağlamış olan bu kuş türleri, leylekgiller ve turnagiller familyasına da çok benzemektedir Balıkçılgilleri bu kuşlardan ayıran özellikleri, uçarken boyun ve kafalarını uzatmak yerine, geri çekerek uçmalarıdır Bu da onları leylekgiller ve turnagiller familyasından ayıran, en büyük özellikleridir
Balıkçılgiller familyasının, türlerini sınıflandırmak zor bir iştir Kuşbilimcilerin bile bu sınıflandırma konusunda, anlaşmazlık yaşadıkları görülmektedir Bu yüzden çok uzun araştırmalardan sonra, net sonuçlar doğrultusunda, sınıflandırma yapılmaktadır Örneğin Egretta ile Ardea kuş cinslerinin, balıkçılgiller sınıfına alınıp alınmayacağı konusu hala tartışılmaktadır
Genel olarak balıkçılgillerin türleri arasındaki ortak özellikler ve bağlantılar, halen tam olarak çözülebilmiş değildir Daha önce monotipik familyasından olduğu kabul edilen kayık gagalı, artık balıkçılgiller familyası kapsamına alınmıştır
Balıkçılgillerin Fiziksel Özellikleri
Bu familyaya dahil olan kuş türleri, genellikle uzun boyunlu, uzun bacaklı ve uzun gagalı, büyük veya orta boy kuşlardır Balıkçılgillerin en küçük üyesi olan küçük balaban, 30 cm’den daha kısa bir kuştur Yine 155 cm’ye ulaşan boyu ile dev balıkçıl da balıkçılgillerin en büyük üyesidir
Bütün balıkçılgillerin boynu uzun değildir Balabanların ve gece balıkçıllarının boynu diğer balıkçılgillere oranla daha kısadır Ancak genel özellikleri, altıncı boyun eklemlerinin farklı olması sayesinde, boyunlarını S şeklinde kıvırabilmeleridir Boyunlarını istediklerinde geri çekip, istediklerinde de ileri doğru uzatabilmektedirler Tüm türlerin bacakları güçlü ve uzundur Zebrilus undulatus dışında hiçbir balıkçılgiller türünün bacağında tüy bulunmaz Uçarlarken bu uzun bacakları, geriye doğru uzatarak uçarlar
Gagaları zıpkın şeklinde ve uzundur İncelik ve kalınlık bakımından farklılık gösterebilirler Diğerlerinden farklı olarak kayık gagalı balıkçılın, kalın ve geniş gagası vardır
Kanatları uzun, güçlü ve geniştir Tüyleri dikkat çekici renklerde ve desenlerde olabilir Genellikle gri, beyaz, siyah, kahverengi ve mavi renkte olurlar
Balıkçılgillerin Yaşam Alanları Ve Göç Özellikleri
Balıkçılgiller Antarktika dışında, dünyanın her yerinde bulunan kuş türleridir Bütün türlerin su ile bağlantısı vardır Yüzemezler ancak bataklık, göl, ırmak ve deniz kıyılarında yaşarlar Beslenmelerini de buralarda yaparlar Genelde deniz seviyesinde yaşasalar da, dağlık bölgelerde de yaşayan birkaç balıkçılgiller türü vardır
Balıkçılgillerin çoğu göçmen kuşlardır Britanya gri balıkçılı gibi, birkaç tür göçmen değildirler Balıkçılgiller üreme zamanından sonra, çok geniş alanlara dağılıp, değişik yerlere göç ederler Göç dönemlerinde, genellikle küçük guruplar halinde, gece uçarak yolculuk ederler
Balıkçılgillerde Beslenme
Bu familyadaki tüm üyeler etçil kuşlardır Besinleri arasında balıklar, kurbağalar ve böcekler bulunmaktadır Sürüngenler, amfibiler ve yumuşakçaları da yedikleri bilinmektedir Genellikle saydığımız besin seçenekleri arasında, ayrım yapmazlar Ancak balıkçılgillerin bazı türleri, belirli besinler dışında başka hiçbir şey yemezler Örneğin sarı taçlı gece balıkçılı, sadece yengeç ve kabuklular ile beslenir
Balıkçılgillerin çoğu atak ve avcı kuşlardır Ancak bazen diğer kuşların avladıkları avlarını aldıkları da görülmektedir Çok nadir olsa da bitkisel tohum ve meşe palamudu yedikleri görülmüştür; fakat bu istisna olduğu için besin gurupları içinde yer almaz Leş yemeyi tercih etmeyen balıkçılgillerin, avlanma teknikleri genelde birbirine benzer Sığ sularda veya suyun kıyısında avlanırlar Balık ya da diğer avlarının yakına gelmesini beklerler, bu süre içinde hareketsiz kalırlar Hareketsiz dururken, dik bir duruş sergilerler Bunun amacı daha geniş bir görüş açısına sahip olmaktır Avlarını gördüklerinde ise hemen saldırmazlar Önce başlarını sağa, sola hareket ettirerek, sudaki görüntünün kırılımını hesaplarlar ve öyle saldırırlar Adeta gagalarını bir zıpkın şeklinde kullanırlar
Bu teknik dışında, balıkçılgiller su içinde dolaşarak da avlanabilirler Yavaş bir şekilde suyun içinde dolaşırken, avlarını gördükleri zaman avlarlar Bu arada ayaklarının yardımı ile suyun içindeki saklanmış canlıları ortaya çıkarırlar Kanatlarını açarak, avlarını gölgeye çekmek için kullanabilirler Örneğin kara balıkçıl, kanatlarını şemsiye şeklinde açarak, balıkların gölgeye gelmesini bekler ve bu şekilde avlanır
Bazı küçük tür balıkçılgillerin, avlarını yakalamak için yem kullandıkları gözlenmiştir Yakından getirdikleri tohum, çiçek, böcek gibi malzemeleri suya atarak buna ilgi gösteren balıkları avladıkları bilinmektedir Yapılan araştırmalara göre, bu şekilde avlanarak yemsiz avlanmaya oranla, 3 kat daha çok avlanabildikleri ortaya çıkmıştır
Az görülse de bazı tür balıkçıllar, su dışında avlanmaktadır Örneğin sığır balıkçılı, büyük hayvanların yürürken ürküttükleri ve ortaya çıkan böcekleri yakalayarak avlanırlar Bu yüzden sulak yerlerde avlanmaya ihtiyaç duymazlar
Balıkçılgillerde Genetik Özellikler
İskelet ve kafatası analizlerinin sonucunda, balıkçılgillerin kendi aralarında iki guruba ayrıldıkları gözlenmiştir Gece balıkçılları ve gündüz balıkçıllarının, farklı guruplarda olduğu düşünülmüştür Ancak DNA incelemelerinden sonra, bu ayrımın yanlış olduğu kanısına varılmıştır Fakat iskelet ve kafatası incelemelerindeki bu farklılığın sebepleri araştırılmaya başlanmıştır Uzun süren araştırmaların sonunda bulunan gerçek çok ilgi çekicidir Gece ve gündüz beslenen balıkçıllar arasındaki farkın, karşılaştıkları durumlarla başa çıkabilmek için, yakınsak evrimi yaşadıkları ortaya konmuştur Bunun sonucu olarak balıkçılgiller üç ana guruba ayrılmıştır
Kayık gagalı balıkçıllar ve kaplan balıkçıllar
Gece balıkçılları ve gündüz balıkçılları
Balabanlar
Son yapılan DNA çalışmalarında çıkan sonuçlarla kanıtlanmıştır ki balıkçılgiller, pelikan takımına ait bir familyadan gelmektedir
Balıkçılgillerde Üreme
Balıkçılgillerin üreme şekilleri değişiklik gösterse de genelde tek eşli yaşarlar Kalabalık guruplar halinde bulundukları yerlerde ürerler Gündüz balıkçılları ve gece balıkçılları, kendi aralarında toplu guruplara ayrılarak, üreme yerleri belirlerler Fakat balabanlar ve kaplan balıkçılları, kendi yuvalarının bölgelerini belirleyip, tek başlarına değişik bölgelerde ürerler
Yapılan araştırmalarda, küçük ve büyük cins balıkçılgillerin bir arada koloni olarak, üreme bölgeleri belirledikleri de görülmüştür
Balıkçılgiller eğer ılıman iklime sahip yerlerde bulunuyorlarsa, dönemsel üreme zamanları olmaktadır Bunun yanı sıra tropik iklimlerde yaşayan balıkçılgillerin, yağmurlu dönemleri seçtikleri görülmüştür Balıkçılgiller yılda üç kez üreme dönemine girmektedirler Fakat tropik iklimde yaşayan balıkçılgiller, yılda bir kez ürerler
Balıkçılgillerde yuva yapımı, erkek balıkçıl tarafından üstlenilir Değişik duruş ve davranışlarla, dişileri yuvaya çekerler Üreme dönemlerinde pek çok ötüş biçimi gözlemlenir Çiftler bir aradayken, yuvayı yapmaya devam ederler Sadece küçük balaban cinsi balıkçıllarda, yuvayı tek başına erkek yapar
Genellikle su yakınında ve kenarında yuva yapan balıkçılgiller, yuvalarını sazlıkların arasına ve yere yaparlar Ancak çevrede uygun ağaçlık bölge varsa, ağaç üzerine de yuva yapabilirler
Bir defada üç ile yedi arasında yumurta yapabildikleri bilinmektedir Tropik iklimde yaşayan balıkçılgillerin yumurta sayısı daha az olur Kaplan balıkçılları tek yumurta yaparak ürerler
Türkiyede Bulunan Balıkçılgiller
Yapılan araştırmalar sonucunda Türkiyede on çeşit balıkçılgiller türü tespit edilmiştir Pek çok alanda dağınık olarak görülebilen bu on tür, yoğun olarak belirli yerleri uğrak edinmişlerdir Sultan Sazlığı, Manyas Kuş Cenneti, Eğridir Gölü, Beyşehir Gölü, Çamaltı Tuzlası, en çok görüldükleri yerlerdir
Türkiye’de Bulunan Türler
Bayağı balaban, gece balıkçılı, sığır balıkçılı, alaca balıkçıl, küçük ak balıkçıl, büyük ak balıkçıl, erguvani balıkçıl, gri balıkçıl ve yeşil sırtlı balıkçıldır
Kaynakça:
wikipedia
Fiziki açıdan sulak ortamlara son derece uyum sağlamış olan bu kuş türleri, leylekgiller ve turnagiller familyasına da çok benzemektedir Balıkçılgilleri bu kuşlardan ayıran özellikleri, uçarken boyun ve kafalarını uzatmak yerine, geri çekerek uçmalarıdır Bu da onları leylekgiller ve turnagiller familyasından ayıran, en büyük özellikleridir
Balıkçılgiller familyasının, türlerini sınıflandırmak zor bir iştir Kuşbilimcilerin bile bu sınıflandırma konusunda, anlaşmazlık yaşadıkları görülmektedir Bu yüzden çok uzun araştırmalardan sonra, net sonuçlar doğrultusunda, sınıflandırma yapılmaktadır Örneğin Egretta ile Ardea kuş cinslerinin, balıkçılgiller sınıfına alınıp alınmayacağı konusu hala tartışılmaktadır
Genel olarak balıkçılgillerin türleri arasındaki ortak özellikler ve bağlantılar, halen tam olarak çözülebilmiş değildir Daha önce monotipik familyasından olduğu kabul edilen kayık gagalı, artık balıkçılgiller familyası kapsamına alınmıştır
Balıkçılgillerin Fiziksel Özellikleri
Bu familyaya dahil olan kuş türleri, genellikle uzun boyunlu, uzun bacaklı ve uzun gagalı, büyük veya orta boy kuşlardır Balıkçılgillerin en küçük üyesi olan küçük balaban, 30 cm’den daha kısa bir kuştur Yine 155 cm’ye ulaşan boyu ile dev balıkçıl da balıkçılgillerin en büyük üyesidir
Bütün balıkçılgillerin boynu uzun değildir Balabanların ve gece balıkçıllarının boynu diğer balıkçılgillere oranla daha kısadır Ancak genel özellikleri, altıncı boyun eklemlerinin farklı olması sayesinde, boyunlarını S şeklinde kıvırabilmeleridir Boyunlarını istediklerinde geri çekip, istediklerinde de ileri doğru uzatabilmektedirler Tüm türlerin bacakları güçlü ve uzundur Zebrilus undulatus dışında hiçbir balıkçılgiller türünün bacağında tüy bulunmaz Uçarlarken bu uzun bacakları, geriye doğru uzatarak uçarlar
Gagaları zıpkın şeklinde ve uzundur İncelik ve kalınlık bakımından farklılık gösterebilirler Diğerlerinden farklı olarak kayık gagalı balıkçılın, kalın ve geniş gagası vardır
Kanatları uzun, güçlü ve geniştir Tüyleri dikkat çekici renklerde ve desenlerde olabilir Genellikle gri, beyaz, siyah, kahverengi ve mavi renkte olurlar
Balıkçılgillerin Yaşam Alanları Ve Göç Özellikleri
Balıkçılgiller Antarktika dışında, dünyanın her yerinde bulunan kuş türleridir Bütün türlerin su ile bağlantısı vardır Yüzemezler ancak bataklık, göl, ırmak ve deniz kıyılarında yaşarlar Beslenmelerini de buralarda yaparlar Genelde deniz seviyesinde yaşasalar da, dağlık bölgelerde de yaşayan birkaç balıkçılgiller türü vardır
Balıkçılgillerin çoğu göçmen kuşlardır Britanya gri balıkçılı gibi, birkaç tür göçmen değildirler Balıkçılgiller üreme zamanından sonra, çok geniş alanlara dağılıp, değişik yerlere göç ederler Göç dönemlerinde, genellikle küçük guruplar halinde, gece uçarak yolculuk ederler
Balıkçılgillerde Beslenme
Bu familyadaki tüm üyeler etçil kuşlardır Besinleri arasında balıklar, kurbağalar ve böcekler bulunmaktadır Sürüngenler, amfibiler ve yumuşakçaları da yedikleri bilinmektedir Genellikle saydığımız besin seçenekleri arasında, ayrım yapmazlar Ancak balıkçılgillerin bazı türleri, belirli besinler dışında başka hiçbir şey yemezler Örneğin sarı taçlı gece balıkçılı, sadece yengeç ve kabuklular ile beslenir
Balıkçılgillerin çoğu atak ve avcı kuşlardır Ancak bazen diğer kuşların avladıkları avlarını aldıkları da görülmektedir Çok nadir olsa da bitkisel tohum ve meşe palamudu yedikleri görülmüştür; fakat bu istisna olduğu için besin gurupları içinde yer almaz Leş yemeyi tercih etmeyen balıkçılgillerin, avlanma teknikleri genelde birbirine benzer Sığ sularda veya suyun kıyısında avlanırlar Balık ya da diğer avlarının yakına gelmesini beklerler, bu süre içinde hareketsiz kalırlar Hareketsiz dururken, dik bir duruş sergilerler Bunun amacı daha geniş bir görüş açısına sahip olmaktır Avlarını gördüklerinde ise hemen saldırmazlar Önce başlarını sağa, sola hareket ettirerek, sudaki görüntünün kırılımını hesaplarlar ve öyle saldırırlar Adeta gagalarını bir zıpkın şeklinde kullanırlar
Bu teknik dışında, balıkçılgiller su içinde dolaşarak da avlanabilirler Yavaş bir şekilde suyun içinde dolaşırken, avlarını gördükleri zaman avlarlar Bu arada ayaklarının yardımı ile suyun içindeki saklanmış canlıları ortaya çıkarırlar Kanatlarını açarak, avlarını gölgeye çekmek için kullanabilirler Örneğin kara balıkçıl, kanatlarını şemsiye şeklinde açarak, balıkların gölgeye gelmesini bekler ve bu şekilde avlanır
Bazı küçük tür balıkçılgillerin, avlarını yakalamak için yem kullandıkları gözlenmiştir Yakından getirdikleri tohum, çiçek, böcek gibi malzemeleri suya atarak buna ilgi gösteren balıkları avladıkları bilinmektedir Yapılan araştırmalara göre, bu şekilde avlanarak yemsiz avlanmaya oranla, 3 kat daha çok avlanabildikleri ortaya çıkmıştır
Az görülse de bazı tür balıkçıllar, su dışında avlanmaktadır Örneğin sığır balıkçılı, büyük hayvanların yürürken ürküttükleri ve ortaya çıkan böcekleri yakalayarak avlanırlar Bu yüzden sulak yerlerde avlanmaya ihtiyaç duymazlar
Balıkçılgillerde Genetik Özellikler
İskelet ve kafatası analizlerinin sonucunda, balıkçılgillerin kendi aralarında iki guruba ayrıldıkları gözlenmiştir Gece balıkçılları ve gündüz balıkçıllarının, farklı guruplarda olduğu düşünülmüştür Ancak DNA incelemelerinden sonra, bu ayrımın yanlış olduğu kanısına varılmıştır Fakat iskelet ve kafatası incelemelerindeki bu farklılığın sebepleri araştırılmaya başlanmıştır Uzun süren araştırmaların sonunda bulunan gerçek çok ilgi çekicidir Gece ve gündüz beslenen balıkçıllar arasındaki farkın, karşılaştıkları durumlarla başa çıkabilmek için, yakınsak evrimi yaşadıkları ortaya konmuştur Bunun sonucu olarak balıkçılgiller üç ana guruba ayrılmıştır
Kayık gagalı balıkçıllar ve kaplan balıkçıllar
Gece balıkçılları ve gündüz balıkçılları
Balabanlar
Son yapılan DNA çalışmalarında çıkan sonuçlarla kanıtlanmıştır ki balıkçılgiller, pelikan takımına ait bir familyadan gelmektedir
Balıkçılgillerde Üreme
Balıkçılgillerin üreme şekilleri değişiklik gösterse de genelde tek eşli yaşarlar Kalabalık guruplar halinde bulundukları yerlerde ürerler Gündüz balıkçılları ve gece balıkçılları, kendi aralarında toplu guruplara ayrılarak, üreme yerleri belirlerler Fakat balabanlar ve kaplan balıkçılları, kendi yuvalarının bölgelerini belirleyip, tek başlarına değişik bölgelerde ürerler
Yapılan araştırmalarda, küçük ve büyük cins balıkçılgillerin bir arada koloni olarak, üreme bölgeleri belirledikleri de görülmüştür
Balıkçılgiller eğer ılıman iklime sahip yerlerde bulunuyorlarsa, dönemsel üreme zamanları olmaktadır Bunun yanı sıra tropik iklimlerde yaşayan balıkçılgillerin, yağmurlu dönemleri seçtikleri görülmüştür Balıkçılgiller yılda üç kez üreme dönemine girmektedirler Fakat tropik iklimde yaşayan balıkçılgiller, yılda bir kez ürerler
Balıkçılgillerde yuva yapımı, erkek balıkçıl tarafından üstlenilir Değişik duruş ve davranışlarla, dişileri yuvaya çekerler Üreme dönemlerinde pek çok ötüş biçimi gözlemlenir Çiftler bir aradayken, yuvayı yapmaya devam ederler Sadece küçük balaban cinsi balıkçıllarda, yuvayı tek başına erkek yapar
Genellikle su yakınında ve kenarında yuva yapan balıkçılgiller, yuvalarını sazlıkların arasına ve yere yaparlar Ancak çevrede uygun ağaçlık bölge varsa, ağaç üzerine de yuva yapabilirler
Bir defada üç ile yedi arasında yumurta yapabildikleri bilinmektedir Tropik iklimde yaşayan balıkçılgillerin yumurta sayısı daha az olur Kaplan balıkçılları tek yumurta yaparak ürerler
Türkiyede Bulunan Balıkçılgiller
Yapılan araştırmalar sonucunda Türkiyede on çeşit balıkçılgiller türü tespit edilmiştir Pek çok alanda dağınık olarak görülebilen bu on tür, yoğun olarak belirli yerleri uğrak edinmişlerdir Sultan Sazlığı, Manyas Kuş Cenneti, Eğridir Gölü, Beyşehir Gölü, Çamaltı Tuzlası, en çok görüldükleri yerlerdir
Türkiye’de Bulunan Türler
Bayağı balaban, gece balıkçılı, sığır balıkçılı, alaca balıkçıl, küçük ak balıkçıl, büyük ak balıkçıl, erguvani balıkçıl, gri balıkçıl ve yeşil sırtlı balıkçıldır
Kaynakça:
wikipedia