Son Konu

Bana İzin Verin Ağlayacağım-Yaşam Hikayesi

bilgiliadam

Yeni Üye
Katılım
16 Ağu 2017
Mesajlar
1,516,397
Tepkime
42
Puanları
48
Credits
-46,831
Geri Bildirim : 0 / 0 / 0
Bana İzin Verin Ağlayacağım Yaşam Hikayeleri,
Yaşam Hikayesi Bana İzin Verin Ağlayacağım

Bana İzin Verin Ağlayacağım


Aşağıda kaleme alınan hikaye gercektir

Gelen bir telefon ile tuylerim diken diken oldu

Anne ben hastanedeyimAkciğerime tup taktılarUzulmeyin, şimdi daha iyiyim

Telefondaki ses oğluma aitti Tam 20 senedir baktığım, buyuttuğum, yemeyip yedirdiğim, icmeyip icirdiğim, gozumden dahi sakındığım oğlum bana telefon acıp bu sozcukleri soylemekteUzulmemek elde mi? Gecenin bir yarısı bu konuşma hangi anne ve babayı uzmez ki? Ki şehirler arası mesafeyi de duşununYavrunuza o an ulaşamıyorsunuzOna dokunamıyorsunuzBu manevi acı diner mi? Bu yurek burkan sızı nasıl diner?

Sabahı nasıl ettim? Saatler nasıl yavaş gecti, anlatılamaz

Uzun zamandır aracım kapımda yatmaktaydı Nicin mi?

Fenni muayenesi yapılmamış

Vergi borcları odenmemiş

Kaskosu hic mi hic yok

Benzinin damlası aylarca damlamamış deposuna

Vs, vs, vs

Butun bunları ardıma katıp, Total Benzinciyekredi kartını uzatırsınız ve doğruca oğlumun universite okuması icin uğurladığım şehre bas gaza
Allah'tan radara yakalanmadım Hastane merenlerini ikişer, ucer aşıp da oğlumu hem oksijene hem delinmiş ciğeri ile hortumlar icinde gormek beni nasıl ayakta tutabilir ki?
Kendime geldiğim zaman, soluğu dr yanında aldım

Emine Hanım, oğlunuzun ciğeri sonmuş UşutmuşSigara tetiklemişAmeliyat olmaz ise diğer ciğerine de gecebilir

Eee, ne yapılacak?

Olsun ameliyat, oğlum kurtulsun

Hocayla goruşmelisiniz, biz taburcu edeceğiz, hıoca oyle soyledi

Allah'ım, cıldırmak işten değil!

Peki bu hoca nerede, nasıl goruşebilirim?

Efendim, saatlerce hocanın hastanedeki kapısında, dokuz doğuran insanlar gibi tur atıp bekledik Yorgunluk, uykusuzluk ve uzuntu yanı sıra bir de belirsizlikve caresizlikde eklenince midem kasılmaya, yanmaya başladı Yıllar once ulsere bağlı gecirdiğim mide kanaması, tekrar olursa, yandık ki ne yandık!
Bulunduğum yerde bir suru konuşmalar ve hocayı beklerken dinlediğim hastane oykuleri beni daha da germişti Ani bir kararla yeniden hocanın asistanına koştum:

Dr Bey, hocayı goremedim, uzun yoldan geldim, kalacak yerim de yok, bu genc universite okumakta, ameliyat olmaz ise riski var demiştiniz, olum korkusu coktu icimize, ne yapmalıyız?Hocayı bulamadık, bize oneriniz nedir?

Bir alay duşunce ve kaygılarımı asistan dr a ilettiğim halde buzgibi bir ifade ile bana;

Hastanemiz cok yoğun sizin oğlunuz kanser değil, eğer ozel ameliyat istiyorsanız, hocanın muayenehanesine gitmeniz gerekiyor

Hoppalaaa!Bu da nereden cıktı? Ozel ameliyat mı? Oğlum acil kaldırılmış, ve hapşırsa tum ciğeri soner, olur diyorsunuzBu nasıl iştir?İlla akciğer kanseri mi olması gerek, bu hastanede ameliyat olması icin?

Yuzunde hic bir ifade değişikliği olmayan dr, oğlumun akciğerine takılan dreni ile bizi taburcu etti Elimize de bir recete tutuşturup, gule gulededi

Kala kaldık mı, Nazi Kampı gibi hastanede?

Ve kredi borclarımıza mı kufur etmedik, Keyodemelerini odemeyen Hukumete mi sovmedik, oğlumuz, ciğerimiz her an olecek ve biz şoklardayız

Bu duygusal girdap icinde yola cıktık Edremit'e nasıl geldim Allah bilir Hastanede Goğus Hast Uzmanına oğlumu muayene ettirdim Oda ameliyatdedi Servisi olmayan bir doktordan care umuyorduk O da şaşırdı Tek caremiz ellerimizi acıp dua etmekti
Sağlıklı duşunemiyorduk
Ertesi gun bilgisayarı acıp, hastane ve bu ameliyatı yapacak doktorları aramaya koyuldum Bir yandan da oğlumun universitesi yarım kalmasın, bir an once ameliyat olup sağlığına kavuşsunduşunceleri ile universiteye yakın kiralıkevler arama duşuncesi ile emlak danışmanları telefonlarını kayıt ediyordum

İlk numarayı cevirdim Emekli bir oğretmendi Kadındı Hele ki;

Hanımefendi, benim de bir kızım ve bir oğlum var, okumaktalar, her ikisi de şehir dışındalar, gelin size kendi evimi vereceğim, oğlunuza de en iyi doktoru buluruz, ben doğma buyume buralıyımdemez mi?

Adı Nebahat idi

Ve beni hic gormeden, bana inanmış, beni anlamış, bana yardım elini Bursa'dan uzatmıştı

Allah'ım, bu bir mucizeydi!Ağlayayım mı, guleyim mi? Şaşırdım, bir an!

Sesimin titremesine engel olamamıştım

Tek soylediğim cumle şu oldu:

Bana izin verin, ağlayacağım


Emine PişirenBursa


Not: Oğlum şimdi sağlığına kavuştu Nefes alıyor Evimi okuduğu şehre taşıdım Boylece ona eskisi gibi yemek pişirecek ve temel gereksinimlerini karşılayacak annebabasıyla aynı havayı soluyacak, guvenli bir evi olacaktı Cocuklarımızı okumaya uğurluyoruz ve nelerle karşılaşıyoruz?
Rab'bim kimseye bu acıyı gostermesin

Netten alıntı
 
Üst Alt