Ben Hayatta En Cok Babamı Sevdim

Ben Hayatta En Cok Babamı Sevdim

Ben hayatta en cok babamı sevdim
Karacalılar gibi yerden bitme bir cocuk
Carpık bacaklarıyla ha duştu ha duşecek
Nasıl koşarsa ardından bir devin

O capkın babamı ben oyle sevdim
Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici hep, hep acele işi
Cağın en guzel gozlu maarif mufettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Oyle oyle ezber ettim gurbeti

Sevincten ucardım hasta oldum mu,
Kırkı gecerse ateş, cağırırlar İstanbul'a
Bi helallaşmak ister elbet , diğ'mi oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oy'nunu,
Ohh dedim, goğsune gomdum burnumu,

En son teftişine cıkana değin
Koştururken ardından o ucmaktaki devin,
Daha başka tur aşklar, geniş sevdalar icin
Acıldı nefesim, fikrim, canevim
Hayatta ben en cok babamı sevdim

Can Yucel