Kendimizi tanımak ve en önemlisi bizi tebessüm ettiren,üzen,kızdıran ne varsa duygularımızın farkına varabilmek önemli.
Benlik saygısında en önemli nokta, çocuğun yeteneklerini ve başarılarını takdir etmektir. Bu durum özellikle çocuk için değerli olan yetişkin tarafından gerçekleşirse benlik saygısında olumlu gelişmeler olmaktadır. Çocuk aynı zamanda yetişkinlerin çektiği zorlukların ve aşması gereken engellerin altını çizerek de kendisini tanımayı ve güvenmeyi öğrenir.
Çocuk küçük yaşlarda yaşam deneyimlerinde tutumlarını,davranışlarını, bakışlarını çevresindekilere göre şekillendirir. Bunun altında beğenilme ve kabul görme ihtiyacı vardır. İşte bu yüzden ebeveynlerin koşulsuz olumlu bakışı önemlidir çünkü bu çocuklara değerlerinin bilinmesinin kararlı ifadesidir. Koşulsuz bağlanma ile ebeveynler,çocuklarının kişisel değerleri ile eylemlerini birbirinden ayırmalıdır. Çocuğun uygun olmayan bir davranışı karşısında, bu davranışı kınadığını gösterebilmeli ancak, çocuk kişisel açıdan değerlerinin zedelenmediğini, ebeveynin ona verdiği sevgisinin devam ettiğini hissettirir.
Bu sayede çocuğun, benlik saygısı aynı zamanda zedelenmemiş olacaktır.
Kişi kendi benlik saygısını değerlendirmek için; kendine ve davranışlarına yönelttiği bakışı, varlığına ve davranışlarının sonuçlarına ilişkin yaptığı öz eleştiri, kendisi eyleminin sonuçları hakkında yaşadığı duyguları fark etme ve kabul etmek önemlidir. Çocuğun gelişimi boyunca anne ve babanın etkisinin giderek azalıp yerine arkadaş ve toplum etkisi gelmektedir.
Çocuk toplumsal hayatta yer almak için ebeveyniyle arasına mesafe koymaktadır. Okul çağında olan bir çocuk kendisini çevreye alıştırmaya ve çevreyle bütünleşmeye hazırlar. Mantıksal düşüncenin gelişmesi sayesinde çocuk çok daha farklı ve olumlu olarak yargılamaya sahip olur.