Babam oleli 12 yıl olmuştu ve ben 20 yaşına geldiğimde babasız olmaının acısını artık cok daha iyi anlıyordum
Annemle birlikte kucuk ama mutlu bir dunya kurmuştuk kendimizeMevsimlerden bahardı,sokaklarda parklarda dolaşıyordum
Bu bahar daha bir coşkulu hissediyordum kendimiBircok arkadaş edinmiştimMehmet,Can Canı'ın kuzeni Merve ve daha bircoğu
Her gun belirli saatlerde buluşup eğlenceli dakikaler yaşıyordukOnlarla o kadar eğleniyordum ki işe dahi gitmiyordum
Yine işe gitmediğim bir gunde yalnız başıma dolaşırken arkadaşlarımla her zaman oturduğumuz parkta gordum onuO kadar guzeldi ki
Bir sure cevresinde donup beni fark etmesini umdum ama bana hic bakmıyorduTam umutsuzluğa kapılmışken son bir cesaretle yanına yaklaştım ve
Oturabilir miyim?diye sordumDeniz mavisi gozleriyle bakıp ,kucuk bir tebessumden sonraOturabilirsinizdediKalbim heyecandan gibi carpıyordu
Ne soyleyeceğimi bilemiyordumSonra kısık bir sesle,Adım Vedat,diyebildimBana donup NazlıdediBir sure sonra telefonlarımızı birbirimize verdik
ve ayrıldıkAkşsam olanları anneme anlattımAnnrm gozlerimdeki mutluluğu fark edince cok sevinmişti
Arkadaşları bize davet ettim
İlerleyen gunlerde Nazlı ile daha sık goruşur olduk Zaman ilerledikce ona daha cok bağyaaıyordumO hayatıma girdikten sonra işe gitmeye bile başlamış,diğer
arkadaşlarımla da daha az goruşur olmuştumArkadaşlar sitem edince kendimi affettirmeye, onları akşsam yemeğine davet ettim ve hazırlık yapmak icin erkenden eve
gittimAnneme arkadaşlarımın geleceğini ve guzel bir yemek yapmak icin hazırlığa başlamamamız gerektiğini soyledimAkşsam gelip catmıştıKapı caldı, hemen koşup actım
Arkadaşlar gelmiştiOnları salona alıp sofrayı hazırlamak icin mutfaktaki anneme yardıma gittimSofra hazırlandıktan sonra salona gecip onları iceri cağırdım
Arkadaşlarımı masaya alırken annemin bakşlarındaki korku ve şaşkınlık ifadesine bi anlam verememiştimTam arkadaşlarımı tanıtıyordum ki annem buyuk bir feryatla
masadan ayrılıp gittiOlanları bir turlu anlayamıyordumArkadaşlardan ozur diledim ve yemeğe başladıkYemeğin ve sohbetin ardından arkadaşlar gittiAnnemin odasına
olanları sorduğumda hic cevap vermediSadece yuzume bakıp ağlıyordu
Eve gelen misafir
Aradan 3 ay gecmişti Arkadaşlarla ve ozellikle Nazlı ile goruşmelerimiz iyice sıklaşmıştı
Bir ara anneme sozu Nazlı'dan acıp onunla birbirimizi ne kadar sevdiğimizi ve evlenmek istediğimizi
anlattımAnnem mutlu olmamdan guluyorduAma gozundeki korkuyu ve acıyı hissedebiliyordumObur gun iş
donuşu eve geldiğimde bir misafir vardıTanıştıkve annem o arada kaybolduO adam bana tuhaf sorular
sorup durdu12 saat oturduktan sonra annem gelip misafiri yolcu ettiAnneme gelenin kim olduğunu sorduğumda
doktor olduğunu soylediYoksa hasta mısın?dedimAnnem doktrun benim icin geldiğini ve sadece genel bir
kontrol yaptırmak istediğini soylediSabah erken kalkıp hastaneye gittik ve bir cok testten gecirildim
Bir kac saat sonra doktor gelip hicbir şeyimin olmadığını soyledi ve annemi odasına cağırdıAkşam eve
geldiğimde annemin gozleri ağlamaktan şişmiştiNe olduğunu sorduğumda, Bir cenazeye gittim,cok etkilendim,dedi
Artık Nazlı ile hemen hemen her gun goruşuyordukHer gecen gun ona olan aşkım icimden taşacak gibi oluyorduEve erken
donduğum bir gun misafirler olduğunu gordumkimse beni fark etmediMutfağa gidip atıştırırken ister istemez konuşulanlara kulak misafiri
oldumKonu bendim ve annemin niye boyle uzgun olduğunu o an anladımMeğer hastane , doktor hep bu yuzdenmişMeğer ben şizofreni hastasıymışıım
adını bie bilmediğim bu hastalık beni hayal dunyasında yaşamama neden oluyomuşMisafirler gidene kadar ortaya cıkmadım
Annem onları gecirince beni arkasında gordu ve Birşey duydun mu?der gibi yuzume bakıyorduOna, herşeyi duydum,dedim
Kadıncağızın gozleri dolmuştu ve bana sarılarak ağladıOna uzulmemesini ve kendimi cok iyi hissettiğmi soyledim ama gercekten korkmuştum
Bana arkadaşlarımı davet ettiğm gun hasta olduğumu anladığını soylediAnnemin anlattığına gore benim hic arkadaşım yoktuEve davet ettiğim
kişiler tamamen hayal urunuyduAnnemin hazırladığı sofrada sadece ben oturmuştum ve sanki arkadaşlarım varmış gibi saatlerce o hayali varlıklarla konuşmuştum
Ya Nazlı da hayalse?
Hicbirşey umurumda değildiHer şey, butun bir Dunya hayal olabilirdi ama ya NazlıYa o da hayalse? Bu ihtimal beni delirtmeye yetiyorduAnnem bircok ilac getiriyor ve
bunların rahatlamam icin olduğunu soyluyorduAma ben zaten rahattımİşten ayrıldım ve aradan 3 gun gectikten sonra dışarı cıktımHer zaman gittiğimiz parka gittimArkadaşlar yine
oradaydıAslında belki oradan hic ayrılmamışlardıOnlarla konuşurken parktaki diğer insanların alaylı alaylı gulduğu fark ettimO gulen insanlara,Siz gercek değilsiniz!diye bağırdım
Ama onlar sadece guluyorlardıPeşimi bırakmalarını soyledimNereye gidersem onlarda benimle beraberlerdiİlaclar beni iyice dağıtmıştıDuşuncelerimi toplayamıyordumArkadaşlar da yavaş yavaş
benden uzaklaşıyorlardıNazlı'yı aramaktan korkuyordumCunku ararsam Nazlı diye birinin olmadığını anlayabilirdimBir gun dayanamayıp aradım ve her zamanki yerimizde buluştukOna bir yandan
başıma gelenleri anlatırken diğer yandan da cevredeki insanları suzuyordumYine bana gulmelerinden korkuyordumEğer bana guluyorlarsa bu Nazlı'nın olmadığını gosterecektiEvet cevredeki
insanlar yine bana alaylı bakıyorlardı ama bu defa gulmuyorlardıNazlı olayı beni gun gectikce bitiriyordu
Bir gun anneme Nazlı'yı eve getireceğimi soyledimAnnemin gozleri kocaman olduYine bir hayali eve getireceğimden korkuyorduAma ben kendime guveniyordumNazlı bir hayal değil gercekti
Annem isteksiz olsa da benim ısrarımla kabul ettiObirgun Nazlı'yla buluştuk ve ona ,Seni biraz sonra anneme gotureceğim,dedimNazlı cok telaşlandıHazırlıksız olduğunu soyledi ama ben ısrar edince
kabul ettiArtık geri donuş yoktuBiraz sohbetin ardından eve doğru yola koyuldukSokağa gelip eve yaklaştığımızda son bir kez kulağına eğilip Seni cok seviyorum,dedimEve geldik,kapıyı caldımAnnem
kapıyı actığında ben onden girip ayakkabılarımı cıkardım ve Nazlı'yı iceri aldımAnneme bakıp gozlerimle Nazlı'yı işaret ederken kalbim duracaktı sankiAnnemin gozlerindeki yaşı gorunce olduğum yere yığıldım
Demek yine hayaldiAma annemin ağzından cıkan şu kelimeler benim icin o an bir dua kadar kutsaldı; Hoş geldin, guzel kızım,,,
ALINTIDIR
Annemle birlikte kucuk ama mutlu bir dunya kurmuştuk kendimizeMevsimlerden bahardı,sokaklarda parklarda dolaşıyordum
Bu bahar daha bir coşkulu hissediyordum kendimiBircok arkadaş edinmiştimMehmet,Can Canı'ın kuzeni Merve ve daha bircoğu
Her gun belirli saatlerde buluşup eğlenceli dakikaler yaşıyordukOnlarla o kadar eğleniyordum ki işe dahi gitmiyordum
Yine işe gitmediğim bir gunde yalnız başıma dolaşırken arkadaşlarımla her zaman oturduğumuz parkta gordum onuO kadar guzeldi ki
Bir sure cevresinde donup beni fark etmesini umdum ama bana hic bakmıyorduTam umutsuzluğa kapılmışken son bir cesaretle yanına yaklaştım ve
Oturabilir miyim?diye sordumDeniz mavisi gozleriyle bakıp ,kucuk bir tebessumden sonraOturabilirsinizdediKalbim heyecandan gibi carpıyordu
Ne soyleyeceğimi bilemiyordumSonra kısık bir sesle,Adım Vedat,diyebildimBana donup NazlıdediBir sure sonra telefonlarımızı birbirimize verdik
ve ayrıldıkAkşsam olanları anneme anlattımAnnrm gozlerimdeki mutluluğu fark edince cok sevinmişti
Arkadaşları bize davet ettim
İlerleyen gunlerde Nazlı ile daha sık goruşur olduk Zaman ilerledikce ona daha cok bağyaaıyordumO hayatıma girdikten sonra işe gitmeye bile başlamış,diğer
arkadaşlarımla da daha az goruşur olmuştumArkadaşlar sitem edince kendimi affettirmeye, onları akşsam yemeğine davet ettim ve hazırlık yapmak icin erkenden eve
gittimAnneme arkadaşlarımın geleceğini ve guzel bir yemek yapmak icin hazırlığa başlamamamız gerektiğini soyledimAkşsam gelip catmıştıKapı caldı, hemen koşup actım
Arkadaşlar gelmiştiOnları salona alıp sofrayı hazırlamak icin mutfaktaki anneme yardıma gittimSofra hazırlandıktan sonra salona gecip onları iceri cağırdım
Arkadaşlarımı masaya alırken annemin bakşlarındaki korku ve şaşkınlık ifadesine bi anlam verememiştimTam arkadaşlarımı tanıtıyordum ki annem buyuk bir feryatla
masadan ayrılıp gittiOlanları bir turlu anlayamıyordumArkadaşlardan ozur diledim ve yemeğe başladıkYemeğin ve sohbetin ardından arkadaşlar gittiAnnemin odasına
olanları sorduğumda hic cevap vermediSadece yuzume bakıp ağlıyordu
Eve gelen misafir
Aradan 3 ay gecmişti Arkadaşlarla ve ozellikle Nazlı ile goruşmelerimiz iyice sıklaşmıştı
Bir ara anneme sozu Nazlı'dan acıp onunla birbirimizi ne kadar sevdiğimizi ve evlenmek istediğimizi
anlattımAnnem mutlu olmamdan guluyorduAma gozundeki korkuyu ve acıyı hissedebiliyordumObur gun iş
donuşu eve geldiğimde bir misafir vardıTanıştıkve annem o arada kaybolduO adam bana tuhaf sorular
sorup durdu12 saat oturduktan sonra annem gelip misafiri yolcu ettiAnneme gelenin kim olduğunu sorduğumda
doktor olduğunu soylediYoksa hasta mısın?dedimAnnem doktrun benim icin geldiğini ve sadece genel bir
kontrol yaptırmak istediğini soylediSabah erken kalkıp hastaneye gittik ve bir cok testten gecirildim
Bir kac saat sonra doktor gelip hicbir şeyimin olmadığını soyledi ve annemi odasına cağırdıAkşam eve
geldiğimde annemin gozleri ağlamaktan şişmiştiNe olduğunu sorduğumda, Bir cenazeye gittim,cok etkilendim,dedi
Artık Nazlı ile hemen hemen her gun goruşuyordukHer gecen gun ona olan aşkım icimden taşacak gibi oluyorduEve erken
donduğum bir gun misafirler olduğunu gordumkimse beni fark etmediMutfağa gidip atıştırırken ister istemez konuşulanlara kulak misafiri
oldumKonu bendim ve annemin niye boyle uzgun olduğunu o an anladımMeğer hastane , doktor hep bu yuzdenmişMeğer ben şizofreni hastasıymışıım
adını bie bilmediğim bu hastalık beni hayal dunyasında yaşamama neden oluyomuşMisafirler gidene kadar ortaya cıkmadım
Annem onları gecirince beni arkasında gordu ve Birşey duydun mu?der gibi yuzume bakıyorduOna, herşeyi duydum,dedim
Kadıncağızın gozleri dolmuştu ve bana sarılarak ağladıOna uzulmemesini ve kendimi cok iyi hissettiğmi soyledim ama gercekten korkmuştum
Bana arkadaşlarımı davet ettiğm gun hasta olduğumu anladığını soylediAnnemin anlattığına gore benim hic arkadaşım yoktuEve davet ettiğim
kişiler tamamen hayal urunuyduAnnemin hazırladığı sofrada sadece ben oturmuştum ve sanki arkadaşlarım varmış gibi saatlerce o hayali varlıklarla konuşmuştum
Ya Nazlı da hayalse?
Hicbirşey umurumda değildiHer şey, butun bir Dunya hayal olabilirdi ama ya NazlıYa o da hayalse? Bu ihtimal beni delirtmeye yetiyorduAnnem bircok ilac getiriyor ve
bunların rahatlamam icin olduğunu soyluyorduAma ben zaten rahattımİşten ayrıldım ve aradan 3 gun gectikten sonra dışarı cıktımHer zaman gittiğimiz parka gittimArkadaşlar yine
oradaydıAslında belki oradan hic ayrılmamışlardıOnlarla konuşurken parktaki diğer insanların alaylı alaylı gulduğu fark ettimO gulen insanlara,Siz gercek değilsiniz!diye bağırdım
Ama onlar sadece guluyorlardıPeşimi bırakmalarını soyledimNereye gidersem onlarda benimle beraberlerdiİlaclar beni iyice dağıtmıştıDuşuncelerimi toplayamıyordumArkadaşlar da yavaş yavaş
benden uzaklaşıyorlardıNazlı'yı aramaktan korkuyordumCunku ararsam Nazlı diye birinin olmadığını anlayabilirdimBir gun dayanamayıp aradım ve her zamanki yerimizde buluştukOna bir yandan
başıma gelenleri anlatırken diğer yandan da cevredeki insanları suzuyordumYine bana gulmelerinden korkuyordumEğer bana guluyorlarsa bu Nazlı'nın olmadığını gosterecektiEvet cevredeki
insanlar yine bana alaylı bakıyorlardı ama bu defa gulmuyorlardıNazlı olayı beni gun gectikce bitiriyordu
Bir gun anneme Nazlı'yı eve getireceğimi soyledimAnnemin gozleri kocaman olduYine bir hayali eve getireceğimden korkuyorduAma ben kendime guveniyordumNazlı bir hayal değil gercekti
Annem isteksiz olsa da benim ısrarımla kabul ettiObirgun Nazlı'yla buluştuk ve ona ,Seni biraz sonra anneme gotureceğim,dedimNazlı cok telaşlandıHazırlıksız olduğunu soyledi ama ben ısrar edince
kabul ettiArtık geri donuş yoktuBiraz sohbetin ardından eve doğru yola koyuldukSokağa gelip eve yaklaştığımızda son bir kez kulağına eğilip Seni cok seviyorum,dedimEve geldik,kapıyı caldımAnnem
kapıyı actığında ben onden girip ayakkabılarımı cıkardım ve Nazlı'yı iceri aldımAnneme bakıp gozlerimle Nazlı'yı işaret ederken kalbim duracaktı sankiAnnemin gozlerindeki yaşı gorunce olduğum yere yığıldım
Demek yine hayaldiAma annemin ağzından cıkan şu kelimeler benim icin o an bir dua kadar kutsaldı; Hoş geldin, guzel kızım,,,
ALINTIDIR