Boyun Lenf Bezi Şişmesi nedir
Boyun Lenf Bezi Şişmesi nedenleri
Servikal adenit nedir
Boyundaki derin ve yüzeyel fasyalar arasında yer alan tonsiler, submandibuler, submental, oksipital, yüzeyel ve derin juguler, nukkal, spinal aksesuar ve transvers servikal lenf bezlerinin enfeksiyonudur Etkenler çoğunlukla viruslar, S aureus, grup A streptokok, öteki streptokoklar, anaerob bakteriler, Bartonella henseleae, atipik mikobakteriler ve Gram negatif basillerdir Akut bilateral adenitler daha fazla viruslara ve grup A streptokoka, akut tek yanlı adenitler S aureus, grup A streptokok, anaerob bakteriler ve viruslara, subakut ve kronik adenitler ise atipik mikobakteriler, verem, toksoplazmozis ve kedi tırmığı hastalığı (Bartonella henseleae) ’na bağlıdır Arada Bir M tuberculosis, mantarlar, T gondii, F tularencis, Y pestis, HIV ve C diphtheriae da etmen olarak karşımıza çıkabilir Mikroorganizmalar çoğunlukla üstteki solunum yolu, tonsiller ve dişlerden ya da travma yolu ile, ara sıra kan yolu ile lenf bezlerine gelir
Klinik: Lenf bezi büyümesinin süresine ve tek ya da karşılıklı olmasına tabi olarak değişir Sistemik semptomlar genel olarak değil ya da hafiftir Birlikte ortam dokuda sellülit veya bakteriyemi varsa, yüksek ateş görülebilir Bilhassa streptokok adenitlerinde ilk olarak üstteki solunum yolu enfeksiyonu semptomları olabilir Lenf bezi büyüklüğü 26 cm değin olabilir, en sık submandibular (% 5060) ve üstteki servikal bezler (% 2530) etkilenir Kumaş üzerindeki deri genel olarak hiperemiktir ve lokal ısı artımı vardır Vakaların yaklaşık ¼ ’ünde fluktuasyon alınır Daha çok S aureus ve mikobakteri enfeksiyonlarında süpürasyon olabilir Lenf bezlerinin yoğun olarak bulunduğu diğer bölgeler (klavikula üstü, aksilla ve inguinal alan) kontrol edilmeli, dalak ve karaciğer büyüklüğü araştırılmalıdır Vücutta yaygın lenfadenopati ve hepatosplenomegali varsa, servikal lenfadenopati çoğunlukla sistemik bir hastalığa (EBV, CMV gibi viral enfeksiyonlar, toksoplazmozis, verem, kollajen doku hastalıkları, lösemi…) cevap olarak gelişmiştir Ağız boşluğu, farinks, burun, kulak, saçlı deri gibi lenf drenajı boyundan geçen bölgelerin muayenesi ile olası primer kaynak ile ilgili data elde edilir
Komplikasyonlar: Abse formasyonu, sellülit, bakteriyemi, internal juguler ven trombozu, etkene yan komplikasyonlar (akut romatizmal ateş, glomerulonefrit, haşlanmış cilt sendromu…)
Tanı: Hafif vakalarda klinik teşhis yeterlidir Ama antibiyotik tedavisine yanıt alınamazsa, iğne aspirasyonu veya insizyon ile misal alınıp Gram, Wright ve ZiehlNielsen boyaları ile boyanıp incelenmeli, gerekirse sitolojik ve patolojik yönden değerlendirilmelidir Ağır vakalarda tedaviye başlamadan misal alınması uygun olur Persistan, 812 haftada tanı konamamış adenitlerde ve neoplazi ile düzenli bulgular varsa (daha aşağı servikal ve supraklavikular lenfadenopatiler, kilo kaybı, düşmeyen alev, deriye ve derin dokulara yapışıklık)
Ayırıcı Tanı: Kabakulak, bakteriyel parotitis, diş abseleri, konjenital boyun kitleleri (tiroglossal kanal kisti, brankial yarık kisti, kistik higroma, epidermoid kist), boyun tümörleri (lenfoma, nörojenik tümörler, tiroid tümörleri, parotis tümörleri, Kawasaki hastalığı, ilaç reaksiyonları, kollajen doku hastalıkları, sarkoidoz, retiküloendotelyozlar, depo hastalıkları
Tedavi: Lenf bezinin artı büyümediği, hassasiyetinin az olduğu ve primer enfeksiyon odağının bulunmadığı hafif vakalarda antibiyotik tedavisine gerek yoktur, lenf bezi küçülmeye başlayıncaya kadar haftalık kontrollerle izlenmesi yeterlidir
Çoğalma devam ederse veya hasta başvurduğunda lenf bezi büyük (oysa 3 cm ’den minik), hassas, deri kızarık ve primer enfeksiyon odağı yahut oral empirik antibiyotik tedavisi başlanıp, küçülme oluncaya değin izlenir Bu hastalarda antibiyotik olarak flucloxacillin, cephalexin, clindamycin veya amoxicillinclavulanate kullanılabilir
Lenf bezi 3 cm veya daha büyükse, inflame ise, birlikte sellülit varsa veveya sistemik bulgu ve bulgular varsa, başlangıç antibiyotik tedavisine cevap vermemişse, hastanın hospitalize edilmesi ve insizyon ya da dreya drenaj ile misal alınıp incelenmesi yerinde olur Faktör saptanamamışsa, veya sonuçları beklerken parenteral clindamycin, cefazolin + metronidazole, sulbactamampicillin veya vankomycin (veya teikoplanin) + metronidazole tedavilerinden biri başlanabilir *
Boyun Lenf Bezi Şişmesi nedenleri
Servikal adenit nedir
Boyundaki derin ve yüzeyel fasyalar arasında yer alan tonsiler, submandibuler, submental, oksipital, yüzeyel ve derin juguler, nukkal, spinal aksesuar ve transvers servikal lenf bezlerinin enfeksiyonudur Etkenler çoğunlukla viruslar, S aureus, grup A streptokok, öteki streptokoklar, anaerob bakteriler, Bartonella henseleae, atipik mikobakteriler ve Gram negatif basillerdir Akut bilateral adenitler daha fazla viruslara ve grup A streptokoka, akut tek yanlı adenitler S aureus, grup A streptokok, anaerob bakteriler ve viruslara, subakut ve kronik adenitler ise atipik mikobakteriler, verem, toksoplazmozis ve kedi tırmığı hastalığı (Bartonella henseleae) ’na bağlıdır Arada Bir M tuberculosis, mantarlar, T gondii, F tularencis, Y pestis, HIV ve C diphtheriae da etmen olarak karşımıza çıkabilir Mikroorganizmalar çoğunlukla üstteki solunum yolu, tonsiller ve dişlerden ya da travma yolu ile, ara sıra kan yolu ile lenf bezlerine gelir
Klinik: Lenf bezi büyümesinin süresine ve tek ya da karşılıklı olmasına tabi olarak değişir Sistemik semptomlar genel olarak değil ya da hafiftir Birlikte ortam dokuda sellülit veya bakteriyemi varsa, yüksek ateş görülebilir Bilhassa streptokok adenitlerinde ilk olarak üstteki solunum yolu enfeksiyonu semptomları olabilir Lenf bezi büyüklüğü 26 cm değin olabilir, en sık submandibular (% 5060) ve üstteki servikal bezler (% 2530) etkilenir Kumaş üzerindeki deri genel olarak hiperemiktir ve lokal ısı artımı vardır Vakaların yaklaşık ¼ ’ünde fluktuasyon alınır Daha çok S aureus ve mikobakteri enfeksiyonlarında süpürasyon olabilir Lenf bezlerinin yoğun olarak bulunduğu diğer bölgeler (klavikula üstü, aksilla ve inguinal alan) kontrol edilmeli, dalak ve karaciğer büyüklüğü araştırılmalıdır Vücutta yaygın lenfadenopati ve hepatosplenomegali varsa, servikal lenfadenopati çoğunlukla sistemik bir hastalığa (EBV, CMV gibi viral enfeksiyonlar, toksoplazmozis, verem, kollajen doku hastalıkları, lösemi…) cevap olarak gelişmiştir Ağız boşluğu, farinks, burun, kulak, saçlı deri gibi lenf drenajı boyundan geçen bölgelerin muayenesi ile olası primer kaynak ile ilgili data elde edilir
Komplikasyonlar: Abse formasyonu, sellülit, bakteriyemi, internal juguler ven trombozu, etkene yan komplikasyonlar (akut romatizmal ateş, glomerulonefrit, haşlanmış cilt sendromu…)
Tanı: Hafif vakalarda klinik teşhis yeterlidir Ama antibiyotik tedavisine yanıt alınamazsa, iğne aspirasyonu veya insizyon ile misal alınıp Gram, Wright ve ZiehlNielsen boyaları ile boyanıp incelenmeli, gerekirse sitolojik ve patolojik yönden değerlendirilmelidir Ağır vakalarda tedaviye başlamadan misal alınması uygun olur Persistan, 812 haftada tanı konamamış adenitlerde ve neoplazi ile düzenli bulgular varsa (daha aşağı servikal ve supraklavikular lenfadenopatiler, kilo kaybı, düşmeyen alev, deriye ve derin dokulara yapışıklık)
Ayırıcı Tanı: Kabakulak, bakteriyel parotitis, diş abseleri, konjenital boyun kitleleri (tiroglossal kanal kisti, brankial yarık kisti, kistik higroma, epidermoid kist), boyun tümörleri (lenfoma, nörojenik tümörler, tiroid tümörleri, parotis tümörleri, Kawasaki hastalığı, ilaç reaksiyonları, kollajen doku hastalıkları, sarkoidoz, retiküloendotelyozlar, depo hastalıkları
Tedavi: Lenf bezinin artı büyümediği, hassasiyetinin az olduğu ve primer enfeksiyon odağının bulunmadığı hafif vakalarda antibiyotik tedavisine gerek yoktur, lenf bezi küçülmeye başlayıncaya kadar haftalık kontrollerle izlenmesi yeterlidir
Çoğalma devam ederse veya hasta başvurduğunda lenf bezi büyük (oysa 3 cm ’den minik), hassas, deri kızarık ve primer enfeksiyon odağı yahut oral empirik antibiyotik tedavisi başlanıp, küçülme oluncaya değin izlenir Bu hastalarda antibiyotik olarak flucloxacillin, cephalexin, clindamycin veya amoxicillinclavulanate kullanılabilir
Lenf bezi 3 cm veya daha büyükse, inflame ise, birlikte sellülit varsa veveya sistemik bulgu ve bulgular varsa, başlangıç antibiyotik tedavisine cevap vermemişse, hastanın hospitalize edilmesi ve insizyon ya da dreya drenaj ile misal alınıp incelenmesi yerinde olur Faktör saptanamamışsa, veya sonuçları beklerken parenteral clindamycin, cefazolin + metronidazole, sulbactamampicillin veya vankomycin (veya teikoplanin) + metronidazole tedavilerinden biri başlanabilir *