canakkale savaşı oykusu,canakkale savaşı ile ilgili oykuler,canakkale savaşı oykuleri
Kocadere koyunde buyuk bir sargı yeri kuruluyor Kimi Urfalı, Kimi Bosnalı, Kimi Azerbaycanlı, Kimi Adıyamanlı, Kimi Gurunlu, Kimi Halepli cok sayıda
yaralı getiriliyor…
Bunlardan biri Lapsekinin Beybaş Koyundendir ve yarası oldukca ağırdır
Zor nefes alıp vermektedir Alcalıp yukselen goğsunu biraz daha tutabilmek icin
komutanının elbisesine yapışır Nefes alıp vermesi oldukca zorlaşır ama
tane tane kelimeler dokulur dudaklarından
‘Olme ihtimalim cok fazla… Ben bir pusula yazdım… Arkadaşıma
ulaştırın…’
Tekrar derin nefes alıp, defalarca yutkunur: ‘Ben…Ben koylum Lapseki’li
İbrahim Onbaşından 1 Mecidiye borc aldıydım… Kendisini goremedim Belki
olurum Olursem soyleyin hakkını helal etsin’
‘Sen merak etme evladım’ der Komutanı, kanıyla kırmızıya boyanmış alnını
eliyle
okşar Az sonra komutanının kollarında şehit olur ve son sozu de
’soyleyin hakkını helal etsin’ olur…
Aradan fazla zaman gecmez Oraya surekli yaralılar getiriliyor
Bunlardan coğu
daha sargı yerine ulaştırılmadan şehit duşuyor Şehitlerin uzerinden
cıkan eşyalar, kunyeler komutana ulaştırılıyor
İşte yine bir kunye ve yine bir pusula Komutan goz yaşlarını silmeye
daha fırsat bulamamıştır Pusulayı acar, hıckırarak okur ve olduğu yere
yığılır kalır Ellerini yuzune kapatır, ne titremesine ne de goz
yaşlarına engel olamaz…
PUSULADAKİ NOT:
‘Ben Beybaş Koyunden arkadaşım Halil’e 1 mecit borc verdiydim Kendisi beni
goremedi Biraz sonra taarruza kalkacağız Belki ben donemem Arkadaşıma
soyleyin ben hakkımı helal ettim’