Canakkale Savaşı şiirleri
Canakkale Savaşı ile ilgili şiir
CANAKKALE ŞEHİTLERİNE
Şu Boğaz Harbi Nedir? Var mı ki dunyada eşi?
En kesif orduların yukleniyor dordu beşi,
Tepeden yol bularak gecmek icin Marmaraya
Kac donanmayla sarılmış ufacık bir karaya,
Ne hayasızca tahaşşud ki ufuklar kapalı!
Nerdegosterdiği vahşetle bu: bir Avrupalı
Dediriryırtıcı, his yoksulu, sırtlan kumesi
Varsa gelmiş, acılıp mahbesi, yahut kafesi!
Eski Dunya, Yeni Dunya butun akvamı beşer
Kaynıyor kum gibi, Mahşer mi, hakikat mahşer
Yedi iklimi cihanın duruyor karşında,
Osrtralyayla beraber bakıyorsun ; Kanada!
Cehreler başka, lisanlar, deriler rengarenk
Sade bir hadise var ortada : Vahşetler denk
Kimi Hindu, kimi Yamyam, kimi bilmem ne bela
Hani tauna da zuldur bu rezil istila
Ah o yirminci asır yok mu, o mahluki asil,
Ne kadar gozdesi mevcut ise hakkiyle sefil,
Kustu Mehmetciğin aylarca durup karşısına;
Doktu karnındaki esrarı hayasızcasına,
Maske yırtılmasa hala bize affetti o yuz
Medeniyet denilen kahbe, hakikat yuzsuz
Sonra melundaki tahribe muvekkel esbab,
Oyle muthiş ki: Eder her biri bir mulku harab
Oteden saikalar parcalıyor afakı;
Beriden zelzeleler kaldırıyor amakı;
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;
Sonuyor goğsunun ustunde o aslan neferin
Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam,
Atılan her lağımın yaktığı: Yuzlerce adam
Olum indirmede gokler, olu puskurtme de yer
O ne muthiş tipidir: Savrulur enkaazı beşer
Kafa, goz, govde, bacak, kol, cene, parmak, el, ayak,
Boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak
Sacıyor zırha burunmuş de namerd eller,
Yıldırım yaylımı tufanlar, alevden seller
Veriyor yangını, durmuş da acık sinelere,
Suru halinde gezerken sayısız tayyare
Top tufekten daha sık, gulle yağan mermiler
Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide guler!
Ne celik tabyalar ister, ne siner hasmından;
Alınır kala mı goğsundeki kat kat iman?
Hangi kuvvet onu, başa, edecek kahrına ram?
Cunku tesisi ilahi o metin istihkam
Sarılır, indirilir mevkii mustahkemler,
Beşerin azmini tevkif edemez suni beşer;
Bir goğuslerse Hudanın edebi serhaddi;
O benim suni bediim, onu ciğnetme dedi
Asımın nesli diyordum ya nesilmiş gercek:
İşte ciğnetmedi namusunu, ciğnetmeyecek
Şuheda govdesi, bir baksana, dağlar, taşlar
O, ruku olmasa, dunyaya eğilmez başlar,
Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna, ya Rab, ne guneşler batıyor!
Ey, bu topraklar icin toprağa duşmuş, asker!
Gokten ecdad inerek opse o pak alnı değer
Ne buyuksun ki, kanın kurtarıyor Tevhidi
Bedrin aslanları ancak, bu kadar şanlı idi
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gomelim gel seni tarihedesem, sığmazsın
Herc u merc ettiğin edvara da yetmez o kitab
Seni ancak ebediyetler eder istiab
Bu, taşındır diyerek Kabeyi diksem başına;
Ruhumun vayhini duysam da gecirsem taşına;
Sonra gok kubbeyi alsam da, rida namıyle;
Kanayan lahdine ceksem butun ecramıyle;
Mor bulutlarla acık turbene catsam da tavan;
Yedi kandilli Sureyyayı uzatsan oradan;
Sen bu avizenin altında, burunmuş kanına;
Uzanırken, gece mehtabı getirsem yanına,
Turbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem;
Gunduzun fecr ile avizeni lebriz etsem;
Tullenen mağribi, akşamları sarsam yarana
Yine bir şey yapabildim diyemem hatırına
Sen ki, son ehli salibin kırarak savletini,
Şarkın en sevgili sultanını Salahaddini,
Kılıc Arslan gibi iclaline ettin hayran
Sen ki, İslamı kuşatmış, boğuyorken husran,
O demir cemberi goğsunde kırıp parcaladın;
Sen ki, ruhunla beraber gezer ecramı adın;
Sen ki, asara gomulsen taşacaksın Heyhat,
Sana gelmez bu ufukalar, seni almaz bu cihat
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana ağuşunu acmış duruyor Peygamber
MEHMET AKİF ERSOY
BİR YOLCUYA
Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın,
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir
Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın,
Bir vatan kalbinin attığı yerdir
Bu ıssız, golgesiz yolun sonunda,
Gorduğum bu tumsek, Anadolunda,
İstiklal uğrunda, namus yolunda,
Can veren Mehmedin yattığı yerdir
Bu tumsek, koparken buyuk zelzele,
Son vatan parcası gecerken ele,
Mehmedin duşmanı boğuldu sele,
Mubarek kanını kattığı yerdir
Duşun ki, hasrolan kan, kemik, etin
Yaptığı bu tumsek, amansız, cetin,
Bir harbin sonunda, butun milletin,
Hurriyet zevkini tattığı yerdir
NECMETTİN HALİL ONAN
( Bu şiir Gelibolu yamaclarında yazıldı)
Zafer Turkusu
Yaşamaz olumu goze almayan,
Zafer, goz yummadan koşana gider
Bayrağa kanının alı calmayan,
Gozyaşı boşana boşana gider!
Kazanmak istersen sen de zaferi,
Gurleyen sesinle doldur gokleri,
Zafer dedikleri kahraman peri,
Susandan kacar da coşana gider
Bu yolda herkes bir, ey delikanlı,
Diriler şerefli, oluler şanlı!
Yurt icin dovuşen başı dumanlı,
Her zaman bu şandan, o şana gider
Faruk Nafiz CAMLIBEL
Canakkale Savaşı ile ilgili şiir
CANAKKALE ŞEHİTLERİNE
Şu Boğaz Harbi Nedir? Var mı ki dunyada eşi?
En kesif orduların yukleniyor dordu beşi,
Tepeden yol bularak gecmek icin Marmaraya
Kac donanmayla sarılmış ufacık bir karaya,
Ne hayasızca tahaşşud ki ufuklar kapalı!
Nerdegosterdiği vahşetle bu: bir Avrupalı
Dediriryırtıcı, his yoksulu, sırtlan kumesi
Varsa gelmiş, acılıp mahbesi, yahut kafesi!
Eski Dunya, Yeni Dunya butun akvamı beşer
Kaynıyor kum gibi, Mahşer mi, hakikat mahşer
Yedi iklimi cihanın duruyor karşında,
Osrtralyayla beraber bakıyorsun ; Kanada!
Cehreler başka, lisanlar, deriler rengarenk
Sade bir hadise var ortada : Vahşetler denk
Kimi Hindu, kimi Yamyam, kimi bilmem ne bela
Hani tauna da zuldur bu rezil istila
Ah o yirminci asır yok mu, o mahluki asil,
Ne kadar gozdesi mevcut ise hakkiyle sefil,
Kustu Mehmetciğin aylarca durup karşısına;
Doktu karnındaki esrarı hayasızcasına,
Maske yırtılmasa hala bize affetti o yuz
Medeniyet denilen kahbe, hakikat yuzsuz
Sonra melundaki tahribe muvekkel esbab,
Oyle muthiş ki: Eder her biri bir mulku harab
Oteden saikalar parcalıyor afakı;
Beriden zelzeleler kaldırıyor amakı;
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;
Sonuyor goğsunun ustunde o aslan neferin
Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam,
Atılan her lağımın yaktığı: Yuzlerce adam
Olum indirmede gokler, olu puskurtme de yer
O ne muthiş tipidir: Savrulur enkaazı beşer
Kafa, goz, govde, bacak, kol, cene, parmak, el, ayak,
Boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak
Sacıyor zırha burunmuş de namerd eller,
Yıldırım yaylımı tufanlar, alevden seller
Veriyor yangını, durmuş da acık sinelere,
Suru halinde gezerken sayısız tayyare
Top tufekten daha sık, gulle yağan mermiler
Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide guler!
Ne celik tabyalar ister, ne siner hasmından;
Alınır kala mı goğsundeki kat kat iman?
Hangi kuvvet onu, başa, edecek kahrına ram?
Cunku tesisi ilahi o metin istihkam
Sarılır, indirilir mevkii mustahkemler,
Beşerin azmini tevkif edemez suni beşer;
Bir goğuslerse Hudanın edebi serhaddi;
O benim suni bediim, onu ciğnetme dedi
Asımın nesli diyordum ya nesilmiş gercek:
İşte ciğnetmedi namusunu, ciğnetmeyecek
Şuheda govdesi, bir baksana, dağlar, taşlar
O, ruku olmasa, dunyaya eğilmez başlar,
Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna, ya Rab, ne guneşler batıyor!
Ey, bu topraklar icin toprağa duşmuş, asker!
Gokten ecdad inerek opse o pak alnı değer
Ne buyuksun ki, kanın kurtarıyor Tevhidi
Bedrin aslanları ancak, bu kadar şanlı idi
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gomelim gel seni tarihedesem, sığmazsın
Herc u merc ettiğin edvara da yetmez o kitab
Seni ancak ebediyetler eder istiab
Bu, taşındır diyerek Kabeyi diksem başına;
Ruhumun vayhini duysam da gecirsem taşına;
Sonra gok kubbeyi alsam da, rida namıyle;
Kanayan lahdine ceksem butun ecramıyle;
Mor bulutlarla acık turbene catsam da tavan;
Yedi kandilli Sureyyayı uzatsan oradan;
Sen bu avizenin altında, burunmuş kanına;
Uzanırken, gece mehtabı getirsem yanına,
Turbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem;
Gunduzun fecr ile avizeni lebriz etsem;
Tullenen mağribi, akşamları sarsam yarana
Yine bir şey yapabildim diyemem hatırına
Sen ki, son ehli salibin kırarak savletini,
Şarkın en sevgili sultanını Salahaddini,
Kılıc Arslan gibi iclaline ettin hayran
Sen ki, İslamı kuşatmış, boğuyorken husran,
O demir cemberi goğsunde kırıp parcaladın;
Sen ki, ruhunla beraber gezer ecramı adın;
Sen ki, asara gomulsen taşacaksın Heyhat,
Sana gelmez bu ufukalar, seni almaz bu cihat
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana ağuşunu acmış duruyor Peygamber
MEHMET AKİF ERSOY
BİR YOLCUYA
Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın,
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir
Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın,
Bir vatan kalbinin attığı yerdir
Bu ıssız, golgesiz yolun sonunda,
Gorduğum bu tumsek, Anadolunda,
İstiklal uğrunda, namus yolunda,
Can veren Mehmedin yattığı yerdir
Bu tumsek, koparken buyuk zelzele,
Son vatan parcası gecerken ele,
Mehmedin duşmanı boğuldu sele,
Mubarek kanını kattığı yerdir
Duşun ki, hasrolan kan, kemik, etin
Yaptığı bu tumsek, amansız, cetin,
Bir harbin sonunda, butun milletin,
Hurriyet zevkini tattığı yerdir
NECMETTİN HALİL ONAN
( Bu şiir Gelibolu yamaclarında yazıldı)
Zafer Turkusu
Yaşamaz olumu goze almayan,
Zafer, goz yummadan koşana gider
Bayrağa kanının alı calmayan,
Gozyaşı boşana boşana gider!
Kazanmak istersen sen de zaferi,
Gurleyen sesinle doldur gokleri,
Zafer dedikleri kahraman peri,
Susandan kacar da coşana gider
Bu yolda herkes bir, ey delikanlı,
Diriler şerefli, oluler şanlı!
Yurt icin dovuşen başı dumanlı,
Her zaman bu şandan, o şana gider
Faruk Nafiz CAMLIBEL