Çocuklara kuralları ve istekleri doğru bir şekilde iletmemiz çok önemlidir. Çünkü bizi model alır ve biz nasıl davranıyorsak onlarda bize öyle davranırlar. Burada çocuğun yaşına göre önce onu anlayabilmeliyizdir. Çocuk yürümeye ve konuşmaya başladığında yani bir birey olmaya başladığından itibaren ebeveynler aradaki iletişimin bozulduğunu düşünebilirler. Burada çocuğun isteklerini anlayabilen, kuralları tanıtabilen ve onu dinleyen bir ebeveyne ihtiyacı vardır.
İletişimde yapılmaması gerekenler; kızmak, sabırsızlanmak, uzun süre öğüt vermek, sözlerin yerine getirilmemesi, kurallarda tutarsız davranmak, eleştirilerin abartılı olması, suçlamalarda bulunmak, çocuğu susturmak…diyebiliriz. Bu tür hatalar çocuğun hayal kırıklığı yaşamasına, özgüven sarsılmasına ve aradaki iletişimin zedelenmesine sebep olacaktır. Çocuklarla net ve kısa ancak açıklayıcı cümlelerle konuşmak gerekir. Yapmaması gereken davranışlarda uyarmak ve açıklayıcı olmak işe yarar. Aslında önemli olan çocuğun yaptığı veya yapmadığı şeylerden dolayı değil kendisi olduğu için kabul ettiğinizi göstermenizdir. Çocukla iyi bir iletişim kurmanın diğer bir yolu da onunla oyun oynamaktır. Çocuk oyun aracılığıyla kendini ifade eder, içsel dünyasını ortaya koyar. Ebeveynleri tarafından olumlu davranışların da beğeni alan çocuk kendini mutlu ve kabul görmüş hissedecektir.
Duygu dili aracılığıyla konuşmakta iletişim de geçerli bir yoldur. Siz çocuğunuza bir durum karşısında duygunuzu belli ederseniz anlamaya çalışacak ve kendini ifade etmek için bu yöntemi kullanacaktır. Kendileriyle konuşulan ve ilgi gösterilen çocuklar konuşmak için cesaretlenirler. Çünkü anne ve babaları onlara model olmaktadırlar. Sorunları iletişim kurarak çözebilmektedirler. İletişimin en önemli unsurlarından olan empati ve dinleme’ de çok gereklidir. Empati çocukla kurulan bir duygu ortaklığıdır. Dinleme ise sözlü ve sözsüz mesajları alabiliyor olmaktır.
Anne-babasının kendisini dinlediğini anlayan çocuk sevildiğini ve kabul gördüğünü düşünür. Anlaşıldığında rahatlar. Kendisini dinleyen kişiye yakınlık duymasına neden olur. Böylece iletişimin devamı da sağlanır. Uzun süre dinlenmeyen çocuklar içe kapanabilirler, saldırganlık ve kendine zarar verme davranışında bulunabilirler. Emir kiplerinin kullanıldığı (yap, et, sus vb.) mesajlar da iletişimi engeller .Bu tür suçlayıcı ve tehdit eden mesajların yerine ebeveynin empati kurarak çocuğun yanında olduğu yaklaşım geçerlidir .Sonuçta; Çocukla zaman geçirirken tüm dikkatimizi ona vermek önemlidir. Göz kontağı kurarak konuşmak buna örnektir.