Parmak Emme Alışkanlığı
Parmak emme, normal cocuklarda herhangi bir piskopatolojik etken olmaksızın 34 yaşlarına kadar gorulen bir olgudurBebeklerin coğu başparmaklarını ya da diğer parmaklarını emerler Zararsız bir davranış olan parmak emmeye hemen bebeklerin tumunde rastlanmasının en onde gelen nedeni,yeni doğan bebeklerin parmak emmeyi daha anne rahminde, (uterus) oğrenmiş bulunmaları ve doğuştan sahip oldukları en guclu reflekslerden birinin emme refleksi olmasıdırNitekim ender olarak yeni doğan bazı bebeklerin parmak ya da bileklerinde gorulen kabarcıklar bunun bir sonucu olmaktır Annelerin buyuk bir coğunluğu parmak emmenin aclıktan kaynaklandığını duşunurlerOysa bu emme %50'den %87'lere varan yuksek bir oranda beslenmeye bağlı olmayan yaygın bir davranış niteliğinde gorulur1 yaş cocuklarının hemen yarısı parmaklarını emerler9 ayda itibaren uykuyla parmak emme arasında yakın bir ilişkinin olduğu, uykusu gelen bebeğin parmağını ağzına goturduğu gorulur Cocuğu parmak emmeden vazgecirmek uzere yapılan cabalar, 3 yaşına kadar cocuk tarafından direncle karşılanır Bazı bebekler yeni dişlerinin cıkması ,bazıları da zorlukla karşılaştıklarında utanma ve sıkılma belirtisi olarak parmaklarını emerler Genellikle 18 ay dolaylarında sıklaşan parmak emmenin 4 yaşına doğru kaybolması beklenir Araştırmalar en gec 56 yaşlarında sona erdiği takdirde parmak emmenin zararının olmadığını,ancak suregelmesi halinde dişlerde deformasyona neden olabileceğini kanıtlamıştır Alt ıslatmada olduğu gibi, surekli parmak emme alışkanlığı da psikolojik sorun ve gerginliklerin bir sonucu olarak gelişebilir
Ebeveynler parmağını emen cocukların cene kemikleri ve dişleri uzerinde ki etkilerini duşunerek endişeye kapılabilir Parmak emmenin alt ve ust dişleri geri ittiği doğrudur Parmak emmenin dişleri ne kadar etkilediği parmak emme suresine ve en onemlisi parmağın ağızda ki duruşuna bağlıdır Sut dişlerinde oluşan bu değişiklik 6 yaşından sonra cıkan asıl dişleri etkilemediği işaret etmektedir
Parmak emme, normal cocuklarda herhangi bir piskopatolojik etken olmaksızın 34 yaşlarına kadar gorulen bir olgudurBebeklerin coğu başparmaklarını ya da diğer parmaklarını emerler Zararsız bir davranış olan parmak emmeye hemen bebeklerin tumunde rastlanmasının en onde gelen nedeni,yeni doğan bebeklerin parmak emmeyi daha anne rahminde, (uterus) oğrenmiş bulunmaları ve doğuştan sahip oldukları en guclu reflekslerden birinin emme refleksi olmasıdırNitekim ender olarak yeni doğan bazı bebeklerin parmak ya da bileklerinde gorulen kabarcıklar bunun bir sonucu olmaktır Annelerin buyuk bir coğunluğu parmak emmenin aclıktan kaynaklandığını duşunurlerOysa bu emme %50'den %87'lere varan yuksek bir oranda beslenmeye bağlı olmayan yaygın bir davranış niteliğinde gorulur1 yaş cocuklarının hemen yarısı parmaklarını emerler9 ayda itibaren uykuyla parmak emme arasında yakın bir ilişkinin olduğu, uykusu gelen bebeğin parmağını ağzına goturduğu gorulur Cocuğu parmak emmeden vazgecirmek uzere yapılan cabalar, 3 yaşına kadar cocuk tarafından direncle karşılanır Bazı bebekler yeni dişlerinin cıkması ,bazıları da zorlukla karşılaştıklarında utanma ve sıkılma belirtisi olarak parmaklarını emerler Genellikle 18 ay dolaylarında sıklaşan parmak emmenin 4 yaşına doğru kaybolması beklenir Araştırmalar en gec 56 yaşlarında sona erdiği takdirde parmak emmenin zararının olmadığını,ancak suregelmesi halinde dişlerde deformasyona neden olabileceğini kanıtlamıştır Alt ıslatmada olduğu gibi, surekli parmak emme alışkanlığı da psikolojik sorun ve gerginliklerin bir sonucu olarak gelişebilir
Ebeveynler parmağını emen cocukların cene kemikleri ve dişleri uzerinde ki etkilerini duşunerek endişeye kapılabilir Parmak emmenin alt ve ust dişleri geri ittiği doğrudur Parmak emmenin dişleri ne kadar etkilediği parmak emme suresine ve en onemlisi parmağın ağızda ki duruşuna bağlıdır Sut dişlerinde oluşan bu değişiklik 6 yaşından sonra cıkan asıl dişleri etkilemediği işaret etmektedir