Deprem Haftası İle İlgili Hikaye Orneği
Bir Deprem Hikayesi
Ben de cocuktum sizin gibi
Benim de annem, babam,
Benimde okulum, oğretmenlerim, kitaplarım vardı
Okuyup, oğretmen olmak istiyordum ben de,
İyi insanlar yetiştirmek vatanıma, milletime
Orta okula başlayacaktım,
Sevincliydim, heyecanlıydım
Yeni elbiseler almıştı babam 15 Ağustosta
Oyle guzeldi ki onlar, gece onlarla yatmıştım
Yeni ayakkabılarımı kimse calmasın diye
Dolabın altına saklamıştım
Oysa onu caldılar, yıkılan binamızın altına sakladılar
Annem saclarımı tarardı her sabah,
Babam “Bal bademim der sarılırdı her akşam
Benim butun hayallerim yıkıldı o korkunc gece
Ben depremi sozlukten bilirdim,
Babamsa Erzincan’dan Adana’dan, Dinar’dan
Yine oylesi bir akşamdı 16 Ağustos’ta
Herkes, evine, sevdiklerine gidiyordu
Biraz durgundu ninem, “Kotu bir şey olacak Diyordu
Babam: “Yeni elbiselerini giy, goreyim dediğinde:
“Okulların acıldığı gun giyeceğimdemiştim
Yine uykuya daldım, uyanma umidiyle
Oysa hic sabah olmadı
Biliyor musunuz? Saclarımı tarayan annem yok artık
“Bal bademim sozunu de duyamayacağım babamdan,
Ninem de cok sevdiği dedemin yanına yatamadı
Bir cukura gommuşler onu
Artık beni sevemeyecekler
Sevgi ve gozyaşı bilmeyenlere kurban verdim onları
Biliyor musunuz?
Yeni elbiselerimi bir kerecik olsun giyemedim
Yıkılan evimizin altında kaldı
Benim okulum da yok artık biliyor musunuz?
Ah! Suat oğretmenim, oysa ne cok severdim seni
Hastane odasında, televizyonda gordum
Koca koca adamlar, ellerinde kelepce
“Depremde yıkılan evleri yapanlar onlar dedi hemşire abla
Neden yaptınız amca! Birkac parca demire,
Bir avuc cimentoya neden sattınız hayallerimi?
Oysa sizin anneniz, babanız, okulunuz, oğretmenleriniz,
Oyuncaklarınız, yeni oyuncaklarınız var
Bense annesiz, babasız, okulsuz
Dilerim ki, boyle felaket bir daha yaşanmasın
Boylesi acıları anlatan bir şiir de
Bir daha yazılmasın
Sabri Salman
Bir Deprem Hikayesi
Ben de cocuktum sizin gibi
Benim de annem, babam,
Benimde okulum, oğretmenlerim, kitaplarım vardı
Okuyup, oğretmen olmak istiyordum ben de,
İyi insanlar yetiştirmek vatanıma, milletime
Orta okula başlayacaktım,
Sevincliydim, heyecanlıydım
Yeni elbiseler almıştı babam 15 Ağustosta
Oyle guzeldi ki onlar, gece onlarla yatmıştım
Yeni ayakkabılarımı kimse calmasın diye
Dolabın altına saklamıştım
Oysa onu caldılar, yıkılan binamızın altına sakladılar
Annem saclarımı tarardı her sabah,
Babam “Bal bademim der sarılırdı her akşam
Benim butun hayallerim yıkıldı o korkunc gece
Ben depremi sozlukten bilirdim,
Babamsa Erzincan’dan Adana’dan, Dinar’dan
Yine oylesi bir akşamdı 16 Ağustos’ta
Herkes, evine, sevdiklerine gidiyordu
Biraz durgundu ninem, “Kotu bir şey olacak Diyordu
Babam: “Yeni elbiselerini giy, goreyim dediğinde:
“Okulların acıldığı gun giyeceğimdemiştim
Yine uykuya daldım, uyanma umidiyle
Oysa hic sabah olmadı
Biliyor musunuz? Saclarımı tarayan annem yok artık
“Bal bademim sozunu de duyamayacağım babamdan,
Ninem de cok sevdiği dedemin yanına yatamadı
Bir cukura gommuşler onu
Artık beni sevemeyecekler
Sevgi ve gozyaşı bilmeyenlere kurban verdim onları
Biliyor musunuz?
Yeni elbiselerimi bir kerecik olsun giyemedim
Yıkılan evimizin altında kaldı
Benim okulum da yok artık biliyor musunuz?
Ah! Suat oğretmenim, oysa ne cok severdim seni
Hastane odasında, televizyonda gordum
Koca koca adamlar, ellerinde kelepce
“Depremde yıkılan evleri yapanlar onlar dedi hemşire abla
Neden yaptınız amca! Birkac parca demire,
Bir avuc cimentoya neden sattınız hayallerimi?
Oysa sizin anneniz, babanız, okulunuz, oğretmenleriniz,
Oyuncaklarınız, yeni oyuncaklarınız var
Bense annesiz, babasız, okulsuz
Dilerim ki, boyle felaket bir daha yaşanmasın
Boylesi acıları anlatan bir şiir de
Bir daha yazılmasın
Sabri Salman