Diyabet, başta karbonhidratlar olmak üzere protein ve yağ metabolizmasını ilgilendiren bir metabolizma illetidir ve kendisini kan şekerinin daima yüksek olması ile gösterir. Diyabet hastalarındaki temel metabolik bozukluk, kan yoluyla taşınan glukozun (şekerin) hücrelerin içine girememesidir. Sıradan koşullarda besinlerden elde edilen yahut karaciğerdeki depolardan kana salınan glukoz, pankreas tarafından salgılanan İNSÜLİN hormonunun yardımıyla hücre içine girer ve orada yakılarak güce dönüşür. Hücrelerin üzerinde değişik hususların girmesine müsaade verilen "kapılar" vardır. Bu kapılar olağanda kilitlidirler ve makul "anahtar" varlığında açılırlar. Diyabet, hücrelerin üzerindeki glukoz "kapısının" açılamaması durumudur. Bu örnekten ilerlersek diyabet, anahtar işlevi gören İNSÜLİN hormonu zayıflığına ve/veya insülinin etkilediği reseptörlerin (hücre kapısındaki kilidin) bozukluğuna bağlı gelişmektedir.