Güzel Paragraflar
Güzel Unutulmayan Paragraflar
En Güzel Paragraflar
Şimdiye dek kültürlü olduğunuz en etkileyici diyalog, tümce veya paragraf ?
Turgenyev'in Babalar ve Oğullar'ından;
Bazarov,'Ne iyi yüreklisiniz! 'diye fısıldadı vefat döşeğinde
Ah ne yakınımdasınız şu anda,ne genç,ne taze,ne temizbu iğrenç odada!
Eh artık veda edeyim size,veda edeyim bir kaç sevdiğime,ömrünüz uzun olsun,en iyisi buVakit varken yaşamay bakınŞu çirkin görünüşüme bakın,yarı ezilmiş bir solucan! lakin gene de kımıldıyorama bir zamanlar benimde yapmayı düşüdüğüm şeyler vardıÖlmem derdim,ayrıca neden ölecekmişim? Çözüm bekleyen sorunlar var derdim kendi kendimeve ben bir devimŞimdi ise o devin tek sorunu,adam gibi ölebilmenin bir yolunu bulmak oldutüm hikayeler hikayeGerçi başka biri için farketmez hiçBen ne olursa olsun değişmeyeceğim yine de!
Gerçekleştirilememiş düşler
Tadı çıkarılamamış anlar
Kaçırılmış fırsatlar
Ardı arkası kesilmeyen korkular ve zorunlu koşturmalar
Ve feda edilmiş, tükenmiş bir ömür
Neden bu hayhuyun ve yeme, içme ve seks gibi koşullara bağlı reflekslerimizin adı 'yaşamak' oluyor? Niçin mutluluk, güven ve özgürlükse film karelerinde, kitap sayfalarında kalıyor?
Virginia Woolf'un da haykırdığı gibi 'Yaşamak niçin böyle içler acısı, niçin bir uçurumun yanıbaşından geçen daracık bir yol gibi? '
Her ne değin 'Geçti, gitti' desek de, sızısı geçmez yaşadıklarımızın; arkada bıraktıklarımızla hesaplaşmamız bir türlü bitmez Geçmiş, yavaş yavaş bilinen sulardan çekilse, azar azar uzaklaşsa da bizden, onun ağrısını yüreğimizde taşırız daima Bazen binlerce kilometre öteye, hiç tanımadığımız yabancı topraklara yerleşir; hiç tanımadığımız insanların arasına gireriz; yine de kurtulamayız geçmişin gölgesinden Şayet yıllar hatta on yılar geçer lakin biz hala orada, geçmişte yaşadıklarımızdayızdır defalarca
*
Güzel Unutulmayan Paragraflar
En Güzel Paragraflar
Şimdiye dek kültürlü olduğunuz en etkileyici diyalog, tümce veya paragraf ?
Turgenyev'in Babalar ve Oğullar'ından;
Bazarov,'Ne iyi yüreklisiniz! 'diye fısıldadı vefat döşeğinde
Ah ne yakınımdasınız şu anda,ne genç,ne taze,ne temizbu iğrenç odada!
Eh artık veda edeyim size,veda edeyim bir kaç sevdiğime,ömrünüz uzun olsun,en iyisi buVakit varken yaşamay bakınŞu çirkin görünüşüme bakın,yarı ezilmiş bir solucan! lakin gene de kımıldıyorama bir zamanlar benimde yapmayı düşüdüğüm şeyler vardıÖlmem derdim,ayrıca neden ölecekmişim? Çözüm bekleyen sorunlar var derdim kendi kendimeve ben bir devimŞimdi ise o devin tek sorunu,adam gibi ölebilmenin bir yolunu bulmak oldutüm hikayeler hikayeGerçi başka biri için farketmez hiçBen ne olursa olsun değişmeyeceğim yine de!
Gerçekleştirilememiş düşler
Tadı çıkarılamamış anlar
Kaçırılmış fırsatlar
Ardı arkası kesilmeyen korkular ve zorunlu koşturmalar
Ve feda edilmiş, tükenmiş bir ömür
Neden bu hayhuyun ve yeme, içme ve seks gibi koşullara bağlı reflekslerimizin adı 'yaşamak' oluyor? Niçin mutluluk, güven ve özgürlükse film karelerinde, kitap sayfalarında kalıyor?
Virginia Woolf'un da haykırdığı gibi 'Yaşamak niçin böyle içler acısı, niçin bir uçurumun yanıbaşından geçen daracık bir yol gibi? '
Her ne değin 'Geçti, gitti' desek de, sızısı geçmez yaşadıklarımızın; arkada bıraktıklarımızla hesaplaşmamız bir türlü bitmez Geçmiş, yavaş yavaş bilinen sulardan çekilse, azar azar uzaklaşsa da bizden, onun ağrısını yüreğimizde taşırız daima Bazen binlerce kilometre öteye, hiç tanımadığımız yabancı topraklara yerleşir; hiç tanımadığımız insanların arasına gireriz; yine de kurtulamayız geçmişin gölgesinden Şayet yıllar hatta on yılar geçer lakin biz hala orada, geçmişte yaşadıklarımızdayızdır defalarca
*