Gercek Nedir?
Gercek, somut ve nesnel olarak var bulunandır Hakikat'se gerceğin bilincteki yansısıdır 'Hakiki' deyimi hakikat olanı hakikatle ilgili olanı dile getirir Antikcağ Yunan Eleacılığından başlayarak gunumuze kadar surup gelen idealist felsefenin doruğu olan Hegel'de şu deyimle dile gelir: Gercek, ussal olandır Elea'cılar oluş'u yadsıyarak tek gercekliğin 'varlık' olduğunu ileri surmuşlerdir Onlara gore duyumlarımızla algıladığımız her şey bir yanılsama, bir goruntuden ibaretti Varolan şeylerin tumu yanılsama, gorunuştu Sadece bir tek ve evrensel 'varlık' gercekti, ama varlık varolmuş değildi, cunku gercek olan varolamazdı O ancak usla bilinebilir, usla tanınabilirdi
Platon, Elea'ıların bu savını geliştirerek duyumların bize asla bilgi veremeyecekleri sonucuna vardı Orneğin bugun hava sıcakdediğimiz zaman sıcaklığı; soğukluk, sertlik, acılık vb gibi duyumlarımızla kıyaslayarak elde ediyorduk Demek ki bir sınıflama yapıyor ve ussal bir işlem gercekleştiriyorduk Oyleyse bilgilerimiz, duyusal değil, kavramsal ve bundan oturu de ussaldı Zihnimizin urunuyduler Biz, herhangi bir nesne ustunde, o nesneyi dile getirmek icin kullandığımız kavramlardan başka hicbir şey bilmiyorduk Her sozcuk bir kavramdı, bir tumeldi Şu ağactırdediğimizde ne soylemiş oluyorduk? 'ağac' bir kavramdı, bir tumeldi Oyleyse ağacın kendisi neydi? Yapraktı, meyveydi, daldı, uzundu, kısaydı vb Ama butun bunlar kavramlar, eş deyişle tumellerdi Bunların dışında bildiğimiz bir şey yoktu Bilmediğimiz bir şeyin varolduğunu soylemekse sacmaydı Bildiğimiz ve bundan oturu de varolan sadece kavramlardı, geneller (tumeller ya da evrenseller)'di
Gorulduğu gibi idealist felsefe; Eleacılardan Berkeley ve Hegel'e kadar dış dunya yokturdemez, vardır ama gercek değildirder Aslında bu bir kavramsal yanılsamadır, gercek olmayanın varolmaması gerekir, varolmayan şey de yoktur İdealizmin butun dayanağı 'gercek' deyimine tumuyle ters bir anlam vermesidir, onlara gore gercek tumeldir, kavramsaldır, ussaldır Oreniğin evrende bireysel atlar vardır ama, tumel at yoktur İdealizme gore asıl gercek, bireysel atlar değil, gelip gecici olan bu bireysel atların ustunde daima var kalacak olan kavramsal attır İdealistler 'gercek'i başkaca hicbir varlığa borclu olmaksızın bağımsız bir varlığa sahip olanbiciminde tanımlarlar Onlara gore dış dunyada ne varsa varlığını bir başka varlığa borcludur, bağımlıdır ve bundan oturu de gercek olmayıp goruntudur İdealizm boylece zorunlu olarak 'tanrı' kavramına varır, cunku butun bağımlılar tek bir bağımsız tumelin urunu olmalıdırlar İdealizm duyusalı yadsımaya calışmakla, gercekte 'ozdek'i yadsıma cabası icindedir
Soyut gercek yoktur, gercek daima somuttur Gercek, bilincten bağımsız, somut ve nesneldir Bilincten bağımsız olarak tum varolanlar gercektirler Bu anlamda gercek deyimi, 'ozdek' ve 'nesne' deyimleriyle de ilişkilidir Ozdek, bize duyumlarla verilen nesnel gercekliktir Tum nesneler de gercektirler Gercek deyince bilincimizin dışında nesnel olarak ortaya cıkmış bulunan nesne, nitelik, koşul, durum vb gibi olgu ve olayları anlarız Hakikat da bu nesnel gerceğin bilincimizdeki yansısıdır Hakikat, gerceğe uygunluğu oranında gercek olur Hakikate uygun, demek ki doğada gerceğine uygun olmayan bir kuramın hicbir değeri yoktur Bu anlamda gercek, kılgı kavramıyla da ilişkilidir Bir kuram (teori)'ın doğru olup olmadığını pratikle, eş deyişle gercekle deneyerek anlarız Yapmamız gereken, gercekleri tasarımlarımıza uydurmaya calışmak değil, tersine, tasarımlarımızı gerceklere uygun kılmak ve boylelikle hakikati elde etmektir Duyumlarımız, algılarımız, tasarımlarımız, kuramlarımız nesnel gerceğe uygun oldukları oranda hakikat olur Demek ki her hakikat da nesneldir Gercek (Fr reel)'e uygun duşmeyen oznel kanılarımız, tasarımlarımız, duşlerimiz, yapıntılarımız ve yanılsamalarımız hakikat değildir Orneğin 'hayalet' hakikat değildir, uydurmadır ve yanılsamadır, cunku duşuncemizin dışında varolan bir gerceği yoktur
Gercek, somut ve nesnel olarak var bulunandır Hakikat'se gerceğin bilincteki yansısıdır 'Hakiki' deyimi hakikat olanı hakikatle ilgili olanı dile getirir Antikcağ Yunan Eleacılığından başlayarak gunumuze kadar surup gelen idealist felsefenin doruğu olan Hegel'de şu deyimle dile gelir: Gercek, ussal olandır Elea'cılar oluş'u yadsıyarak tek gercekliğin 'varlık' olduğunu ileri surmuşlerdir Onlara gore duyumlarımızla algıladığımız her şey bir yanılsama, bir goruntuden ibaretti Varolan şeylerin tumu yanılsama, gorunuştu Sadece bir tek ve evrensel 'varlık' gercekti, ama varlık varolmuş değildi, cunku gercek olan varolamazdı O ancak usla bilinebilir, usla tanınabilirdi
Platon, Elea'ıların bu savını geliştirerek duyumların bize asla bilgi veremeyecekleri sonucuna vardı Orneğin bugun hava sıcakdediğimiz zaman sıcaklığı; soğukluk, sertlik, acılık vb gibi duyumlarımızla kıyaslayarak elde ediyorduk Demek ki bir sınıflama yapıyor ve ussal bir işlem gercekleştiriyorduk Oyleyse bilgilerimiz, duyusal değil, kavramsal ve bundan oturu de ussaldı Zihnimizin urunuyduler Biz, herhangi bir nesne ustunde, o nesneyi dile getirmek icin kullandığımız kavramlardan başka hicbir şey bilmiyorduk Her sozcuk bir kavramdı, bir tumeldi Şu ağactırdediğimizde ne soylemiş oluyorduk? 'ağac' bir kavramdı, bir tumeldi Oyleyse ağacın kendisi neydi? Yapraktı, meyveydi, daldı, uzundu, kısaydı vb Ama butun bunlar kavramlar, eş deyişle tumellerdi Bunların dışında bildiğimiz bir şey yoktu Bilmediğimiz bir şeyin varolduğunu soylemekse sacmaydı Bildiğimiz ve bundan oturu de varolan sadece kavramlardı, geneller (tumeller ya da evrenseller)'di
Gorulduğu gibi idealist felsefe; Eleacılardan Berkeley ve Hegel'e kadar dış dunya yokturdemez, vardır ama gercek değildirder Aslında bu bir kavramsal yanılsamadır, gercek olmayanın varolmaması gerekir, varolmayan şey de yoktur İdealizmin butun dayanağı 'gercek' deyimine tumuyle ters bir anlam vermesidir, onlara gore gercek tumeldir, kavramsaldır, ussaldır Oreniğin evrende bireysel atlar vardır ama, tumel at yoktur İdealizme gore asıl gercek, bireysel atlar değil, gelip gecici olan bu bireysel atların ustunde daima var kalacak olan kavramsal attır İdealistler 'gercek'i başkaca hicbir varlığa borclu olmaksızın bağımsız bir varlığa sahip olanbiciminde tanımlarlar Onlara gore dış dunyada ne varsa varlığını bir başka varlığa borcludur, bağımlıdır ve bundan oturu de gercek olmayıp goruntudur İdealizm boylece zorunlu olarak 'tanrı' kavramına varır, cunku butun bağımlılar tek bir bağımsız tumelin urunu olmalıdırlar İdealizm duyusalı yadsımaya calışmakla, gercekte 'ozdek'i yadsıma cabası icindedir
Soyut gercek yoktur, gercek daima somuttur Gercek, bilincten bağımsız, somut ve nesneldir Bilincten bağımsız olarak tum varolanlar gercektirler Bu anlamda gercek deyimi, 'ozdek' ve 'nesne' deyimleriyle de ilişkilidir Ozdek, bize duyumlarla verilen nesnel gercekliktir Tum nesneler de gercektirler Gercek deyince bilincimizin dışında nesnel olarak ortaya cıkmış bulunan nesne, nitelik, koşul, durum vb gibi olgu ve olayları anlarız Hakikat da bu nesnel gerceğin bilincimizdeki yansısıdır Hakikat, gerceğe uygunluğu oranında gercek olur Hakikate uygun, demek ki doğada gerceğine uygun olmayan bir kuramın hicbir değeri yoktur Bu anlamda gercek, kılgı kavramıyla da ilişkilidir Bir kuram (teori)'ın doğru olup olmadığını pratikle, eş deyişle gercekle deneyerek anlarız Yapmamız gereken, gercekleri tasarımlarımıza uydurmaya calışmak değil, tersine, tasarımlarımızı gerceklere uygun kılmak ve boylelikle hakikati elde etmektir Duyumlarımız, algılarımız, tasarımlarımız, kuramlarımız nesnel gerceğe uygun oldukları oranda hakikat olur Demek ki her hakikat da nesneldir Gercek (Fr reel)'e uygun duşmeyen oznel kanılarımız, tasarımlarımız, duşlerimiz, yapıntılarımız ve yanılsamalarımız hakikat değildir Orneğin 'hayalet' hakikat değildir, uydurmadır ve yanılsamadır, cunku duşuncemizin dışında varolan bir gerceği yoktur