Gözlerinden bir yudum nefes alıp

Gözlerinden bir yudum nefes alıp gözlerinden bir yudum nefes alıp alıp sana yazıyorum yine Gözlerinden bir yudum nefes alıp alıp sana yazıyorum yine Yürek mürekkebiyle yazılı onca karalamaya inat seni yaşıyorum satırlarımda Sen ve ben aynı şehrin sabahında aynı güneşle uyanan iki sevdalı İmkansızlığın içinde, yokluğun acı nefesinde aşkı soluyan iki kalp Anlamsız ver adamım Suyla ateşin, geceyle güneşin birbirlerini sevmesi gibi imkansız olsa da aldırma Yağmuru dilenen kuru toprak gibi her sabahtan nefesini soluyorum ben Güneşi bekleyen kuru yaprak gibi akşam kızıllığında seni bekliyorum Biliyorum hiçbir vakit kapımı çalmayacak ellerin, hiçbir zaman ellerini tuttuğumda avuç içlerin terlemeyecek Bırak bu dünya bize hasret borcu olsun Hasretlikler her zaman demir parmaklıkların ardında kalsın Kavuşmasın sırtlarımız birbirlerine Değmesin dudaklarımız dudaklarımıza Sevgi bu değil mi ? Yokluğunda bile sevmeyi çakmak Aşkı yücelten bu yok midir fakat ? Bak şehrime yağmur yüklü bulutlar misafir olduğunda ben seni ararım her damlasında Saçlarımı ıslatan bir yağmur damlası kadar berraktır sevgin Musluğu açıp avuç içlerime akıcı suyu delice içmek Çünkü içtiğim sendin Kana kana yüreğinin deryalarındaki nefesi içtim her defasında Gözlerim bağlı halde karanlıkta meren inerken daima senin sevdana yürür gibi emindim adımlarımdan Başımı kaldırdığımda bulutlar kanat açıp gözlerinin içinde sıcak iklimleri gördüm Dokunduğum her şey de ellerinin sıcaklığını aradım durdum baktığım her noktada gözlerinin derinliğindeki umudu sevdim yüreğindeki yerimi görmedim ama defalarca seni yaşadım Rüzgarın her zaman senin saçlarına ılık meltem gibi dokunduğunu bildimyokluğunda sevmeyi, dokunmadan hissetmeyi öğrendim biliyorum bu kalp her an seni sayıklasa da, bu özlem her gün acılarımı kanatsa da ben seni sevdim Yüreğinin içinde artan bir çocuk gibi gözlerinde gülümsüyorum hayata Ben seni gözlerinde biriktirdiğin düşlerle sevdim Seni sevdiğimden beri kelebeklerin sırtında içeren bir kalp oldum benGözbebeklerimden süzülen nemli yaşları baharların koynunda kuruyan çiçeklerin köklerine sundum her defasında Pek kıymetli fakat ; gözlerimden süzülen yaşlar , imkanım olsa o nemli yaşlarımla çiçeklerin yüreklerini yıkardımSeni hoşlanmak böyle duru böyle yalın bir aşk Seninle her gece yıldızların sağnağında sana düşlerimi sundum Bir an yaşam yokuşunda yorulsam, kenar köşelerde yok ben senin yüreğinde nefesini soludum Reyhan kokulu gecelere inat ben senin kokunla yetindim Rüzgarın keman çaldığı ve yıldızların nağmelerle bestelere hamile olduğu vakitlerde defalarca seni düşledim Sevgini soframdaki ekmek gibi bolluk bildim Ben senin tebessüm eden yüzünü sürdüm yüzsüz yaralarıma Uykusuz yüreğime ayazlar çivileri reva görseler ben senin sacların daldım rüyalaraSeni düşündüm zamanın ötesinde İmkansızlıgı sevdim Gözlerindeki nemin saflığını, gözyaşların duruluğunu ve iki dudağın aralarında hayata armağan ettiğin nefesini sevdim​