Far Cry 2, devrinin çok ötesinde bir oyundu çünkü CryTek oyunun haklarını Ubisoft’a devredip Crysis’i geliştirmeye başladığı hengam, Ubisoft da Crysis’in grafikleriyle yarışabilmek için Far Cry 2’ye şahsi mesai harcamıştı. Oyunun animasyonları ve grafikleri günümüz için ziyade tatmin edici olmayabilir fakat o devirler için Far Cry 2 bir kıstastı.
Far Cry 2, bir numara oyundaki tropikal ada havasını Afrika’nın kuru çöllerine taşımıştı. Oyundaki hedefimiz, bir paralı er olarak ortamda savaşta olan iki taraftan birinin yanında durup verilen hizmetleri mahalline getirmek. İstersek devlet ismine istersek direnişçiler ismine yahut istersek kaçakçılar ismine savaşabiliyorsunuz.
Fakat oyunun hikâyesi, Far Cry 2’yi cazip kılan kısmı değil. Oyundaki mekanikler, günümüzdeki birçok oyuna taş çıkarır durumda. Örnek olarak silahların eskimesini verebiliriz. Oyunda bir silahı elde ettiğiniz ve sınırlı bir vade kullandığınız devir, silah gitgide paslanıyor, teklemeye başlıyor ve en ahir elinizde patlıyor. Bir öteki örnek ise yaralandığınızda can barınızı doldurmak için karakterin yaptığı animasyonlar. Bu özellik, yıllardır tüm Far Cry oyunlarında bulunuyor lakin en gerçekçisi Far Cry 2’de diyebiliriz.
Bugün dikkat çekeceğimiz mekanik ise ateş mekaniği. Bulunduğunuz kesimde şayet yanıcı materyal ziyade ise (çimen, ağaç, saman vb.), en ufak bir ateş yaktığınız vakit bu kocaman bir orman yangınına dönüşebiliyor. Bu da size hem gerçekçi bir oyun deneyimi hem de taktiksel bir avantaj sağlıyor. Taktiksel avantajdan kasıt, ormanda düşmanlarla çatıştığınız sırada şayet bir roket atar, molotof kokteyli yahut alev silahı kullanırsanız, muhit yanmaya başlıyor ve ateş yayıldıkça düşmanlarınız da bu cehennemin içinde kalıyor.
Far Cry 2’den sonra gelen Far Cry oyunlarında maatteessüf bu kadar detay olmadı, en azından bahsettiğimiz hususlarda. Bu yüzden bu içeriğimizde Far Cry 2’yi hürmetle anıyor, geliştiricilerine birebir politikayı takip etmeleri davetinde bulunuyoruz
