Guzel Sozler Yunus Emre
Anlamlı Sozler Yunus Emre
Sevelim, sevilelim, bu dunya kimseye kalmaz
Benim bir karıncaya ulu nazarim vardır
İlim, kendini bilmektir
Dunyada dertsiz baş olmaz Derd'olanın ahı dinmez
Cennet cennet dedikleri, birkac koşkle birkac huri İsteyene ver onları, bana seni gerek seni
Ya Rabbena hayreyle, Muhammed'e yar eyle, Kabrimizi nur eyle, Kabre vardığım gece
Hoştur bana senden gelenYa gonca gul,yahut dikenYa hayattır,yahut kefen Narın da hoş,nurun da hoşKahrın da hoş,lutfun da hoş
Ne varlığa sevinirim, Ne yokluğa yerinirim Aşkın ile avunurum ; Bana Seni gerek Seni
Bir Muminin Kalbin Kırarsan Hakka Eylediğin Secde Değildir
Derdi dunya olanın, dunya kadar derdi vardır
Sabah mezarlığa vardım, Baktım herkes olmuş yatar, Her biri caresiz olup, Omrunu yitirmiş yatar
Cumleler doğrudur sen doğru isen, Doğruluk bulunmaz sen eğri isen
İyi sozun aslın bilen derdi bu soz nerden gelir
Soz aslını anlamayan sanır bu soz benden gelir
Zehirle pişmiş aşı, kim yemeye gelir
Seni sigaya ceken bir molla kasım gelir
Cok mal haramsız, cok soz yalansız olmaz
Butun alemi bir şahsiyette toplamak, Cenabı Hakka zor gelmez
Kasdım budur şehre varam Feryad u figan koparam!
Ne elif okudum ne cim, varlığındadır kelecim
Gonul kitabından okur, eline kalem almadı
Bundan dahı virdun bize, ol huriyi cuft u halal
Andan dahi gecti arzum, azmum sana kacmaği cun
Mevlana Hudavendigar bize nazar kılalı
Anun gorklu nazarı gonlumuz aynasıdır
Sabır saadeti ebedi kalır Sabır kimde ise o nasib alır
Kırma dostun kalbini; Onaracak ustası yok Soldurma gonul ciceğini; Sulamaya ibrik yok
Ey hayat ırmağından su icenler! Gelin soralım canlara ki guzelliği ne oldu da gidiyor Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?
Kalem eğri dilli, murekkep siyah yuzlu, kağıt iki yuzlu! Şimdi kalkıp arzuhalimi yazmaya kimi mahrem kılayım?
zulum ile abad olanin akibeti berbad olur
Dunya yalan kardeşim, dunya yalan! Var mı yalan dunyada baki kalan Mal da yalan, mulk de yalan Var biraz da sen oyalan
Kırk kupu yerden goğe dizseler, ortadan birini cekeler, var sen seyreyle gumburtuyu
Elif okuduk oturu Pazar eyledik goturu Yaratılmışı hoş gorduk Yaratandan oturu
Anlamlı Sozler Yunus Emre
Sevelim, sevilelim, bu dunya kimseye kalmaz
Benim bir karıncaya ulu nazarim vardır
İlim, kendini bilmektir
Dunyada dertsiz baş olmaz Derd'olanın ahı dinmez
Cennet cennet dedikleri, birkac koşkle birkac huri İsteyene ver onları, bana seni gerek seni
Ya Rabbena hayreyle, Muhammed'e yar eyle, Kabrimizi nur eyle, Kabre vardığım gece
Hoştur bana senden gelenYa gonca gul,yahut dikenYa hayattır,yahut kefen Narın da hoş,nurun da hoşKahrın da hoş,lutfun da hoş
Ne varlığa sevinirim, Ne yokluğa yerinirim Aşkın ile avunurum ; Bana Seni gerek Seni
Bir Muminin Kalbin Kırarsan Hakka Eylediğin Secde Değildir
Derdi dunya olanın, dunya kadar derdi vardır
Sabah mezarlığa vardım, Baktım herkes olmuş yatar, Her biri caresiz olup, Omrunu yitirmiş yatar
Cumleler doğrudur sen doğru isen, Doğruluk bulunmaz sen eğri isen
İyi sozun aslın bilen derdi bu soz nerden gelir
Soz aslını anlamayan sanır bu soz benden gelir
Zehirle pişmiş aşı, kim yemeye gelir
Seni sigaya ceken bir molla kasım gelir
Cok mal haramsız, cok soz yalansız olmaz
Butun alemi bir şahsiyette toplamak, Cenabı Hakka zor gelmez
Kasdım budur şehre varam Feryad u figan koparam!
Ne elif okudum ne cim, varlığındadır kelecim
Gonul kitabından okur, eline kalem almadı
Bundan dahı virdun bize, ol huriyi cuft u halal
Andan dahi gecti arzum, azmum sana kacmaği cun
Mevlana Hudavendigar bize nazar kılalı
Anun gorklu nazarı gonlumuz aynasıdır
Sabır saadeti ebedi kalır Sabır kimde ise o nasib alır
Kırma dostun kalbini; Onaracak ustası yok Soldurma gonul ciceğini; Sulamaya ibrik yok
Ey hayat ırmağından su icenler! Gelin soralım canlara ki guzelliği ne oldu da gidiyor Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?
Kalem eğri dilli, murekkep siyah yuzlu, kağıt iki yuzlu! Şimdi kalkıp arzuhalimi yazmaya kimi mahrem kılayım?
zulum ile abad olanin akibeti berbad olur
Dunya yalan kardeşim, dunya yalan! Var mı yalan dunyada baki kalan Mal da yalan, mulk de yalan Var biraz da sen oyalan
Kırk kupu yerden goğe dizseler, ortadan birini cekeler, var sen seyreyle gumburtuyu
Elif okuduk oturu Pazar eyledik goturu Yaratılmışı hoş gorduk Yaratandan oturu