Hayalden İbaret Sevda`m

Hayalden İbaret Sevda`m Hayalden İbaret Sevda'm Gücenmiş düşlerimden uzaktan, gücenmiş kalbimi avutuyorum Kimbilir kaç süre geçti sensiz, sayamadığım Senden uzak, sesinden uzaktan Bir kere dokunamadığıma mı yansaydım sana, yoksa sesinden uzakta kaldığıma mı, hangisi daha fazla canımı yakıyorduanlayamadım Yıllardır içimdeydin, belki de asırlardır belki de doğmadan önce de biliyordum seni Hep beklediğimdin sen, ama sana bunu anlatamadım Ben geldikçe, kaçanım oldun içini bilmediğim, yüreğini görmediğim sevdanın, kekremsi tadı oldun dilimde bıkmadan usanmadan sevgimi anlattığım, kağıtlar tükenip de kalemimin kırıldığı lahza da bile beni düşündüğünü umut ederek, her tarafta yazmaya koyulduğum adını bile koyamadığım sevdam oldun Benim için çok şey oldun, fakat ben senin için hiçbir şey oldum Kaç kopuş yaşadım bunca senedir Şerha şerha bölündü ruhumla birlikte kalbim Dayandımdayandım da bir senden kopuşuma dayanamadım Ama olsun be gülüm, ayrılığı bile senden diye, sevdim ben Defalarca beni sevdiğini hayal ettim, şayet de sevmedin fakat ben her zaman düş ettim Hayalin bile güzeldi, bozmaya kıyamadım Beni kırdığın zamanlarda bu hayale sarıldım sımsıkı, seni basit affetmelerim de bu yüzdendi zaten Gözyaşlarım akarken sessizce yanaklarımdan, onları bile sevdim, çünkü onlar sana aitti Seni kaç gece döktüm gözlerimden bilmem, sayamadım Sesini hapsettim beynimin bütün hücrelerine Özledikçe, çıkarıyorum sesini Kapatıp gözlerimi, seni düşünüyorum yanımdaymışsın gibi Defalarca kızdın bana ola ki de seni sevdiğim için, nedenini anlamadığım kızgınlıklarının tümünü bana yönelttin defalarca Bilemedin, bilemedin senden bir şey istemediğimi Bırakmadın beni, seni özgürce sevemedim Seni senden sıcacık sevdim Gittin, yoksun hayatımda Artık gizlemiyorum duygularımı, özgürce seviyorum seni Gözyaşlarımı hergün avucumda biriktiriyorum, daha sonra öpüyorum onları tek tek, seni öpercesine Gittin ve ben, gitme kal benimle diyemedim sana öyle istekliydin ancak gitmek için, dur diyemedim sana İçim yandı da gerçi kal diyemedim umursuz bakışlım Arkasından bakarken, gürültüsüz çığlıklarla bağırdım duysaydın çığlıklarımı yine de gider miydin? Kulaklarını kapatabilirdin olur ya, ya kalbini kapatabilir miydin bana? hiç bilemedim Gitmen, seni sevmemi engellemiyor anla artık Sen yokluğunda da varlığımsın hiç gelmeyecek olsan da bundan sonra, yine de varlığım kalacaksın Seni defalarca beklemiştim asırlardan bu yanageldin varlığınla beni mutlu ettin Şimdi gittin, yokluğunla bile mutlu ediyorsun Çünkü senden bana kalan şey öyle güzel, o kadar özel oysa Gel demiyorum sana, demeyeceğim Gittiğin yerde mutluysan eğer, bu da bana yeter Sesinden yoksun kalmışım ne çıkar, senin özleminle her gün canım daha bir yanmış ne çıkar Yokluğunu varlığa çevirebilmişim ya, bu da bana yeter Gün aşık olmuş geceye, Gece de yakamoz düşürmüş denize Ne gün erişebilmiş geceye, ne de gece kavuşabilmiş gündüze Birbirlerini hiç görememişler ola ki de Fakat engel olmamış bu aralarındaki sevgiye Varlıklarını hissetmeleri bile yetmiş kendilerine Ara Sıra, gün ayaklanma edip yakmış ortalığı Gece de özleminden tüm ışığını söndürmüş gökyüzünden İkisi de bulutlara yükleyip hüzünlerini Tüm yeryüzüne yağdırmışlar gözyaşlarını yine de vazgeçmemiş sevdasından ikisi de ebediyen birbirlerini göremeyeceklerini bilseler de Ben geceyim işte, senin için yakamoz düşürüyorum bol bol denize Sen benden gitsen de, ben gelirim senin bensiz kıyılarına Yokluğundan soyunup, varlığını giyerim üstüme Gelirim, derin, sessiz çelik gibi uykularına Benim için var olduğunu kavramak bile yetiyor, seni hiç göremesem de