Haydi,Kardeş Olalım
Peygamberimizin (sav) Kim bir mumini Yuce Allah icin kardeş edinirse; Allah Teala o kulunu cennette herhangi ameli ile ulaşamayacağı bir dereceye yukseltir
İcinde bulunduğumuz şu misafirhanede başkalarıyla az veya cok hemhal olan insanlardan isek, yola cıktığımızla yol arkadaşı, aynı apartmanda veya mahallede oturduğumuzla komşu oluruz Birkac ortak noktada halleştiğimize arkadaş der, daha fazla kaynaştığımızı dostluğa layık goruruz Hemcinsimizle ilişkimiz bu kadar da değildir; ailemiz icinde tek cocuk değilsek, aynı kanı taşıdığımız, aynı catı altında uyuduğumuz, yediğimiz, birlikte yetiştiğimiz kardeşlerimiz veya emzirilen sut ile sutkardeşlerimiz olur
Daha niceleri vardır boyle gonlumuzde yer eden Bu sebeple başlıktaki cağrı Benim arkadaşım, dostum, kardeşim var, niye kardeş olalım? diyebileceklere garip gelebilir Ozellikle kardeş kelimesine en cok verilen manaya gore haklıdırlar Lakin tum bu kişilerin yanı sıra belki de hic gormediğimiz, bizzat tanımadığımız ama ruhen ve kalben kendimize cok yakın hissettiğimiz insanlar vardır Bir gozumuzu kapatsak diğer gozumuzun onune gelirler, zira onemlidirler Cunku Muminler ancak kardeştir (Hucurat, 10) buyuran Allah Tealanın aramızda kurduğu ozel bir bağımız vardır
MUMİNLER ANCAK KARDEŞTİR
Gelip gocucu olduğumuzu bildiğimiz dunyayı imar ederken kimliklerimiz gibi mensubiyetlerimiz de farklı olabilir Hepsi bir zenginliktir; ustunluk vesilesi yahut aşağılanmaya sebep değildir Her birinin hukuku ayrıdır; akrabalık, komşuluk, arkadaşlık Hak ve sorumluluklarımız gozden duşurulemez, guzel gecim esaslı insani değerlere sahip olmakla mesuluz Hepsi can olsalar, canan da olsalar, aynı inanc ve idealleri paylaştığımız kişilerle ilişkilerimizin temeli ve tamamlayıcısı ise en sağlam bağımız olan din kardeşliğimizdir Allah icin kardeşlik, niyetimizle başlayıp amele yansıtmamızla en yakınımızdan en uzağımıza her şeyimizi anlamlandıran, toparlayan, diri tutandır Başka bir ifadeyle kalplerin yakınında, bedenlerin yanında durmakla bir olmak, birlikte bulunmaktır Bu anlamda Parcalanıp bolunmeyin (Ali İmran, 103) buyurarak emreden iman ettiğimiz, teslim olduğumuz Allah Tealadır
Onca kurduğumuz ilişkinin, diyaloğun arasında Neden din kardeşliği daha onemli? diye sorabileceklere yahut duşunebileceklere cevabı Ebu Kılabe (ra) şoyle veriyor: Din kardeşlerimiz, bizim icin ailemizden ve kendi cocuklarımızdan daha sevimlidir Cunku ailemiz bize dunyayı hatırlatırken, din kardeşlerimiz ahireti hatırlatmaktadırlar
İnsan şaşırmaya gorsun; mensup olduğu dunya ile sınırlı kimlik ve bağlarla Benim ailem, soyum, ırkım, dilim, partim, ideolojim vs ustundur diyerek araya bir menfaat, uyuşmazlık, catışma sızdırdığı anda ya terk edilen ya da din kardeşini terk eden olur Nitekim sahip olduğumuz malla, makamla, kullandığımız dille, tenlerimizin rengiyle, farklı duşunce yontemlerimizle bizi bize musallat etmek icin didinen şeytan ve nefsimiz varken; ucundan, koşesinden bu tur dunyevi kimliklerle kurulan ilişkilere dunya kaygısının bulaşmaması zor, cok zor Oysa Allah icin kurulan din kardeşliğinde dunya kaygısı yerini ahiret kaygısına, gonul verdiğimiz fani olanın rızası ise yerini Allah Tealanın rızasına bırakır İşte imanla, takva ile karılan din kardeşliğinin ozu gibi hedefi de budur
Hemen aklımıza Medinedeki Evs ve Hazrec kabileleri geliyor Aynı kandan, aileden oldukları halde yıllarca savaştılar Ta ki Allah Tealaya iman edip Allah Rasulune (sav) biat edene dek Allah Teala bu kardeşliği bir nimet olarak belirtip bizlere şoyle hatırlatıyor; Hep birlikte Allahın ipine (kitabına, dinine) sımsıkı sarılın Parcalanıp ayrılmayın Allahın uzerinizdeki nimetini duşunun Hani siz birbirinize duşmanlar idiniz de, O, kalplerinizi birleştirmişti İşte Onun (bu) nimeti sayesinde kardeşler olmuştunuz Yine siz, bir ateş cukurunun tam kenarında iken oradan da sizi O kurtarmıştı İşte Allah size ayetlerini boyle apacık bildiriyor ki, doğru yola eresiniz (Ali İmran, 103)
İslamiyete sadık kalan Evs ve Hazrec kardeş olduktan sonra dağılmadılar, parcalanmadılar Allah icin hicret eden Muhacire yine Allah icin sahip cıkan Ensarlar oldular İman merkezli dayanışmanın, yardımlaşmanın, başkasını kendi nefsine tercih etmenin yuceliğini yaşadılar ve Peygamberimizin (sav) Kim bir mumini Yuce Allah icin kardeş edinirse; Allah Teala o kulunu cennette herhangi ameli ile ulaşamayacağı bir dereceye yukseltir mujdesine nail oldular inşallah
Peygamberimizin (sav) Kim bir mumini Yuce Allah icin kardeş edinirse; Allah Teala o kulunu cennette herhangi ameli ile ulaşamayacağı bir dereceye yukseltir
İcinde bulunduğumuz şu misafirhanede başkalarıyla az veya cok hemhal olan insanlardan isek, yola cıktığımızla yol arkadaşı, aynı apartmanda veya mahallede oturduğumuzla komşu oluruz Birkac ortak noktada halleştiğimize arkadaş der, daha fazla kaynaştığımızı dostluğa layık goruruz Hemcinsimizle ilişkimiz bu kadar da değildir; ailemiz icinde tek cocuk değilsek, aynı kanı taşıdığımız, aynı catı altında uyuduğumuz, yediğimiz, birlikte yetiştiğimiz kardeşlerimiz veya emzirilen sut ile sutkardeşlerimiz olur
Daha niceleri vardır boyle gonlumuzde yer eden Bu sebeple başlıktaki cağrı Benim arkadaşım, dostum, kardeşim var, niye kardeş olalım? diyebileceklere garip gelebilir Ozellikle kardeş kelimesine en cok verilen manaya gore haklıdırlar Lakin tum bu kişilerin yanı sıra belki de hic gormediğimiz, bizzat tanımadığımız ama ruhen ve kalben kendimize cok yakın hissettiğimiz insanlar vardır Bir gozumuzu kapatsak diğer gozumuzun onune gelirler, zira onemlidirler Cunku Muminler ancak kardeştir (Hucurat, 10) buyuran Allah Tealanın aramızda kurduğu ozel bir bağımız vardır
MUMİNLER ANCAK KARDEŞTİR
Gelip gocucu olduğumuzu bildiğimiz dunyayı imar ederken kimliklerimiz gibi mensubiyetlerimiz de farklı olabilir Hepsi bir zenginliktir; ustunluk vesilesi yahut aşağılanmaya sebep değildir Her birinin hukuku ayrıdır; akrabalık, komşuluk, arkadaşlık Hak ve sorumluluklarımız gozden duşurulemez, guzel gecim esaslı insani değerlere sahip olmakla mesuluz Hepsi can olsalar, canan da olsalar, aynı inanc ve idealleri paylaştığımız kişilerle ilişkilerimizin temeli ve tamamlayıcısı ise en sağlam bağımız olan din kardeşliğimizdir Allah icin kardeşlik, niyetimizle başlayıp amele yansıtmamızla en yakınımızdan en uzağımıza her şeyimizi anlamlandıran, toparlayan, diri tutandır Başka bir ifadeyle kalplerin yakınında, bedenlerin yanında durmakla bir olmak, birlikte bulunmaktır Bu anlamda Parcalanıp bolunmeyin (Ali İmran, 103) buyurarak emreden iman ettiğimiz, teslim olduğumuz Allah Tealadır
Onca kurduğumuz ilişkinin, diyaloğun arasında Neden din kardeşliği daha onemli? diye sorabileceklere yahut duşunebileceklere cevabı Ebu Kılabe (ra) şoyle veriyor: Din kardeşlerimiz, bizim icin ailemizden ve kendi cocuklarımızdan daha sevimlidir Cunku ailemiz bize dunyayı hatırlatırken, din kardeşlerimiz ahireti hatırlatmaktadırlar
İnsan şaşırmaya gorsun; mensup olduğu dunya ile sınırlı kimlik ve bağlarla Benim ailem, soyum, ırkım, dilim, partim, ideolojim vs ustundur diyerek araya bir menfaat, uyuşmazlık, catışma sızdırdığı anda ya terk edilen ya da din kardeşini terk eden olur Nitekim sahip olduğumuz malla, makamla, kullandığımız dille, tenlerimizin rengiyle, farklı duşunce yontemlerimizle bizi bize musallat etmek icin didinen şeytan ve nefsimiz varken; ucundan, koşesinden bu tur dunyevi kimliklerle kurulan ilişkilere dunya kaygısının bulaşmaması zor, cok zor Oysa Allah icin kurulan din kardeşliğinde dunya kaygısı yerini ahiret kaygısına, gonul verdiğimiz fani olanın rızası ise yerini Allah Tealanın rızasına bırakır İşte imanla, takva ile karılan din kardeşliğinin ozu gibi hedefi de budur
Hemen aklımıza Medinedeki Evs ve Hazrec kabileleri geliyor Aynı kandan, aileden oldukları halde yıllarca savaştılar Ta ki Allah Tealaya iman edip Allah Rasulune (sav) biat edene dek Allah Teala bu kardeşliği bir nimet olarak belirtip bizlere şoyle hatırlatıyor; Hep birlikte Allahın ipine (kitabına, dinine) sımsıkı sarılın Parcalanıp ayrılmayın Allahın uzerinizdeki nimetini duşunun Hani siz birbirinize duşmanlar idiniz de, O, kalplerinizi birleştirmişti İşte Onun (bu) nimeti sayesinde kardeşler olmuştunuz Yine siz, bir ateş cukurunun tam kenarında iken oradan da sizi O kurtarmıştı İşte Allah size ayetlerini boyle apacık bildiriyor ki, doğru yola eresiniz (Ali İmran, 103)
İslamiyete sadık kalan Evs ve Hazrec kardeş olduktan sonra dağılmadılar, parcalanmadılar Allah icin hicret eden Muhacire yine Allah icin sahip cıkan Ensarlar oldular İman merkezli dayanışmanın, yardımlaşmanın, başkasını kendi nefsine tercih etmenin yuceliğini yaşadılar ve Peygamberimizin (sav) Kim bir mumini Yuce Allah icin kardeş edinirse; Allah Teala o kulunu cennette herhangi ameli ile ulaşamayacağı bir dereceye yukseltir mujdesine nail oldular inşallah