Sanma ki sen olmadan yaşayamam Kendimi kahrederim sanma Gidişin canımı acıtır doğru ama asla yıkmaz beni hasretin
Ben ne ayrılıklara direndim bilsen Ne kadar acı cektim de duşmedim yerlere Kac sevdayı yolcu ettim yureğimden, yine de vazgecmedim renklerinden hayatın Bilirim zor olur ama gidene dur demem yar
Sen inanıyorsan bensiz mutlu olacağına, onune gecmek değil, yolunu acmak duşer bana Senin dunyanda yerim yoksa, direnmem daha fazla Gitmeyi son cere gorduysen durdurmam seni
Ve bil ki bitti diye ellerimi cekmem sevdadan Bir kac damla suzulur gozlerimden o kadar Yaşanan anılara vefa borcudur huznum
Taşınamayacak yuk yoktur bilirim Ve bıraktığın boşluğu dolduracak birileri bulunur elbette Cunku yalnızlığı taşıyamaz her yurek ve bir aşkın izini bir başka aşk siler sadece
Sen bensizliğe hazırladıysan geleceğini, yarınım yoktur artık sende Bu yuzden kesmem yolunu, gitme diye ağlamam İsyan edip kadere, kirletmem sevdamızı
Ara sıra gelirsin belki aklıma, dalar gider gozlerim Adın gecer, kalbim sızlar cok kucuk bir an Sokağından gecerken duşunurum, beni ozluyormusun diye Bir şarkı tutarım, bir iki gun ağlarım ve bir gun bakarım ki alışmışım gun be gun
Hepsi bu kadar işte
Hatıraları, mektupları, bir parca kokunu bırak ve git! Yuzun gulsun, gonlun mutlu olsun, dost bir selamın gelsin gittiğin yerden, bu yeter inan bana!