Huzursuz bacaklar sendromu istirahat sırasında belirginleşen, genellikle gece yatarken bacaklarda hissedilen nahoş, tam tanımlanamayan irkilme, huzursuzluk şeklinde ortaya çıkan bir hastalıktır. İlk tanımlandığında huzursuzluğun sıklıkla bacaklarda olması nedeniyle huzursuz bacaklar sendromu olarak isimlendirilse de ; kollar da sıklıkla eklendir. Vücutta devamlı gerilme isteği, tik benzeri atmalar gözlenebilir. Sıklıkla orta yaşta başlar. Kadınlarda sıklık erkeklere göre 2 kat fazladır. Ülkemizde bildirilen prevalans %3 civarındadır. Erken başlangıçlı olanlar sıklıkla yavaş seyirli, geç başlangıçlı olanlar daha hızlı seyirli olmaya meyillidir. Hastaların birinci derece yakınlarında risk 3-5 kat fazladır. Birincil ve ikincil olmak üzere iki gruba ayrılır. Birincil olanlar altta yatan bir nedenin tespit edilemediği, genetik yatkınlıkla ortaya çıkan grubu tanımlar. İkincil olanlar ise aşağıdaki nedenlere bağlı gelişmektedir.
Huzursuz bacaklar sendromu nedenleri:
1-Diabet
2-Gebelik
3-Nöropati
4-Demir eksikliği anemisi
5-Mide-barsak operasyonuna bağlı emilim bozukluğu sendromu
6-Karsinom
7- Böbrek hastalıkları
8-Kronik miyelopati
9-Romotolojik hastalıklar
10-Parkinson hastalığı
11-Uyku apnesi
12-Bazı ilaçlar: antidepresan, nöroleptik..
İkincil huzursuz bacaklar sendromlu hastaların tedavisi altta yatan neden tespiti ile sebebe yöneliktir. Örneğin gebelikte özellikle son aylarda olan ataklar doğum sonrası genellikle geçme eğilimindedir. Ancak ilerisi için bir risk olmaya devam eder. Demir eksikliğine bağlı huzursuz bacak sendromu olanlarda demir takviyesi sonrasında şikayetler azalmaya meyillenir. Birincil huzursuz bacaklar sendromlu olgularda ise öncelikle ilaç dışı tedavi yöntemleri denenmelidir. Ayrıca alkol, kafein ve sigaranın mevcut şikayetleri arttırabileceği gözönünde bulundurulmalıdır. Bu yöntemlerden fayda görmeyen hastalarda doktor gözetiminde uygulanan dopaminerjik ajanlarla yüz güldüren sonuçlar alınmaktadır. Tedavi edilemeyen olgularda özellikle kronik uykusuzluk ve buna bağlı gelişen psikiyatrik hastalıklar sıklıkla görülmektedir. Bu nedenle erken tanı konulması ve gerekli uygun tedavinin başlanması yaşam kalitesi açısından önem taşımaktadır.
