Osmanlı devletinin istanbul'un fethi icin yaptığı hazırlıklar
Sultan II Mehmet, Theodosius Surları'na ve şehrin su ile cevrili olmayan tek bolgesini batıdan gelebilecek saldırılardan koruyan hendeklere saldırmayı tasarladı Ordu 6 Nisan 1453'te şehrin doğusuna yerleşti Toplar haftalarca surları dovdu fakat yeterli gedik acamadı Topların yeniden doldurulmaları zaman aldığı icin, her atıştan sonra Bizanslılar hasarın coğunu tamir edebiliyorlardı
Daha sonra, yeraltı tunelleri yapıp surların altını kazarak yarma yolunu denediler Kazıcıların coğu, Sırp Despot'u tarafından Nvo Brdo'dan gonderilen Sırplardı ve Zağnos Paşa'nın emri altındaydılar Lakin Bizanslılar, Johannes Grant adında, Alman olduğu soylense de muhtemelen İskoc olan bir muhendisi gorevlendirdiler Johannes karşı tuneller kazdırdı ve Bizans birlikleri tunellere girip Osmanlı işcilerini oldurduler Diğer tuneller de suyla dolduruldu Son olarak Bizanslılar onemli bir muhendisi esir alıp işkence yaparak, sonradan yıkılan tunellerin hepsinin yerini oğrendiler
Sultan II Mehmet, şehrin odemeyeceğini bildiği cok buyuk vergi karşılığında ablukayı kaldırmayı onerdi Bu da geri cevrilince, Bizanslı askerlerin kendi birlikleri tukenmeden once bitkin duşeceğini bilerek saf gucle duvarları alt etmeyi tasarladı
29 Mayıs sabahı saldırı başladı Hucumun ilk dalgasını, mumkun olabildiği kadar cok Bizans askerini oldurmeye niyetli acemi askerler olan azaplar oluşturuyordu Ayrıca Halic'ten de baskı uygulayabilmek icin gece yağlı kutukler uzerinde karadan Halic'e taşınan gemiler, o sabah Bizans askerlerine karşı bir surpriz unsuru olmuştu Anadolululardan oluşan ikinci dalga, şehrin kuzeydoğusundaki, topla kısmen hasar almış Blachernae Surları'nın (okunuşu: blakernai ) bir bolumune odaklanmıştı Uzun suren bu carpışmalar sonucunda Ulubatlı Hasan adındaki bir yeniceri, surlara Osmanlı sancağını dikmiş, bununla ateşlenen Osmanlı ordusu 29 Mayıs 1453'te İstanbul'un surlarını aşmıştı
Ancak savaş henuz bitmemişti Hayatta kalan Bizans askerleri, Osmanlı askerleriyle sokak aralarında carpışıyorlardı Kısa suren bu catışmalardan sonra Bizans ordusu yenilmiş ve Sultan II Mehmet onderliğindeki Osmanlı ordusu İstanbul'a tamamen hakim olmuştu
Sultan II Mehmet, Theodosius Surları'na ve şehrin su ile cevrili olmayan tek bolgesini batıdan gelebilecek saldırılardan koruyan hendeklere saldırmayı tasarladı Ordu 6 Nisan 1453'te şehrin doğusuna yerleşti Toplar haftalarca surları dovdu fakat yeterli gedik acamadı Topların yeniden doldurulmaları zaman aldığı icin, her atıştan sonra Bizanslılar hasarın coğunu tamir edebiliyorlardı
Daha sonra, yeraltı tunelleri yapıp surların altını kazarak yarma yolunu denediler Kazıcıların coğu, Sırp Despot'u tarafından Nvo Brdo'dan gonderilen Sırplardı ve Zağnos Paşa'nın emri altındaydılar Lakin Bizanslılar, Johannes Grant adında, Alman olduğu soylense de muhtemelen İskoc olan bir muhendisi gorevlendirdiler Johannes karşı tuneller kazdırdı ve Bizans birlikleri tunellere girip Osmanlı işcilerini oldurduler Diğer tuneller de suyla dolduruldu Son olarak Bizanslılar onemli bir muhendisi esir alıp işkence yaparak, sonradan yıkılan tunellerin hepsinin yerini oğrendiler
Sultan II Mehmet, şehrin odemeyeceğini bildiği cok buyuk vergi karşılığında ablukayı kaldırmayı onerdi Bu da geri cevrilince, Bizanslı askerlerin kendi birlikleri tukenmeden once bitkin duşeceğini bilerek saf gucle duvarları alt etmeyi tasarladı
29 Mayıs sabahı saldırı başladı Hucumun ilk dalgasını, mumkun olabildiği kadar cok Bizans askerini oldurmeye niyetli acemi askerler olan azaplar oluşturuyordu Ayrıca Halic'ten de baskı uygulayabilmek icin gece yağlı kutukler uzerinde karadan Halic'e taşınan gemiler, o sabah Bizans askerlerine karşı bir surpriz unsuru olmuştu Anadolululardan oluşan ikinci dalga, şehrin kuzeydoğusundaki, topla kısmen hasar almış Blachernae Surları'nın (okunuşu: blakernai ) bir bolumune odaklanmıştı Uzun suren bu carpışmalar sonucunda Ulubatlı Hasan adındaki bir yeniceri, surlara Osmanlı sancağını dikmiş, bununla ateşlenen Osmanlı ordusu 29 Mayıs 1453'te İstanbul'un surlarını aşmıştı
Ancak savaş henuz bitmemişti Hayatta kalan Bizans askerleri, Osmanlı askerleriyle sokak aralarında carpışıyorlardı Kısa suren bu catışmalardan sonra Bizans ordusu yenilmiş ve Sultan II Mehmet onderliğindeki Osmanlı ordusu İstanbul'a tamamen hakim olmuştu