İSTİKLAL MADALYASI KANUNU
Kurtuluş Savaşı'nın başarıyla sonuclanması uzerine, Turkiye Buyuk Millet Meclisi uyelerinden bazılarına ve savaş sırasında yararlılık gosterenlere istiklal madalyası verilmesi duşunuldu Bu konuyla ilgili 66 sayılı kanun 29 Kasım 1920 gunu Meclis'te kabul edilip, 4 Nisan 1921 gun Resmi Gazete'de yayımlanarak yururluğe girdi On yuzunde, ustte Ankara şehrinin, ortada TBMM Binası'nın resmi bulunan madalyanın arkasında zafer ve barışa işaret eden guneş ışınları gorulmektedir Meclis'in sağında 23 Nisan solunda ise 1336 (1920) yazılıdır Meclis'in altında bulunan dunya haritası bilgiyi, orak ve tırpanlar tarıma onem verileceğini, iki taraftaki meşaleler de barışı anlatır En altta kağnısıyla birlikte bir koylu kadını gorulmektedir Madalyanın oteki yuzunde ay yıldızla cevrilmiş olarak Misakı Milli sınırlarını gosteren Turkiye Haritası vardır Bu harita uzerindeki tek yıldız Ankara şehrini işaret etmekte, yıldızdan cıkan ışınlardan birisi Kars'a kadar uzanmaktadır En altta madalyanın yapılış yılı olan 1 Teşrinisani 1338 (1 Kasım 1922) tarihi bulunmaktadır Capı 35x55 mm ağırlığı 1555 gr olan madalya pirincten yapılmıştır
Milletvekillerine verilen madalyanın şeridi yeşil, cephede bulunanların kırmızı, cephe gerisinde calışanların da beyazdır Cephede gorev almış milletvekillerinin madalya şeritleri yarı kırmızı, yarı yeşil renklidir Sağ goğus uzerinde taşınır Medeni haklarını kaybedenlerle cinayet sucundan hukumlu olanlar İstiklal Madalyası'nı taşıma hakkını kullanamazlar
30 Ocak 1929 gun ve 3579 sayılı kanun gereğince; İstiklal Savaşı'nda (15 Mayıs 1919'dan, 9 Eylul 1922'ye kadar) milli ordu da gore alan alay sancaklarına da birer İstiklal Madalyası verilmiştir
İlk Defa İstiklal Madalyası Alanlar
TBMM Birinci Devre uyelerinden bazılarına İstiklal Madalyası verilmesi icin Gazi Mustafa Kemal Paşa tarafından yazılan tezkere, TBMM'nin 21 Kasım 1923 Carşamba gunu 65 toplantısında goruşulmuş ve yapılan oylama sonucunda Mustafa Kemal ve 23 arkadaşına İstiklal Madalyası verilmesi oybirliğiyle kabul edilmiştir
Buna gore, TBMM Birinci Devre uyelerinden olup Batı Cephesi'nin Kuzey Grubu'nda yararlık gosteren asker milletvekilleriyle, sivil şahıslara 66 sayılı yasanın ikinci ve beşinci maddelerine dayanılarak İstiklal Madalyası verilmiştir
Bu durumda madalya verilen kişiler şunlardır
1 Gazi Mustafa Kemal Paşa(Ankara)
2 Fevzi Paşa (Cakmak) (Kozan)
3 İsmet Paşa (İnonu) (Edirne)
4 Ali Paşa Fuat (Cebesoy) (Ankara)
5 Kazım Paşa (Karabekir) (Karesi)
6 Refet Paşa (Bele) (İzmir)
7 Fahrettin Paşa (Altay) (Mersin)
8 Ali Bey (Cetinkaya) (Karahisarı Sahip)
9 Avni Bey ( Zaimler) (Saruhan)
10 Husrev (Gerede) Bey (Trabzon)
11 Cavit Bey (Erdel) (Kars)
12 Cafer Tayyar Eğilmez Paşa (Edirne)
13 Hacı Şukru Bey (Aydınlı) (Diyarbakır)
14 Esat Efendi (İleri) (Aydın)
15 Memduh Necdet Bey (Erbek) (Karahisarı Şarki)
16 Omer Lutfi Bey (Ergeşo) (Karahisarı Sahib)
17 Selahattin Bey (Koseoğlu) (Mersin)
18 Celal Bayar (Saruhan)
19 Mustafa Necati Bey (Saruhan)
20 Reşad Bey (Kayalı) (Saruhan)
21 Mehmet Vehbi Bey (Bolak) (Karesi)
22 Osmanzade Hamdi Bey (Aksoy) (Ertuğrul)
23 Huseyin Bey (Gokcelik) (Elazığ)
24 Rıza Bey (Kotan) (Muş)
Kurtuluş Savaşı'nın başarıyla sonuclanması uzerine, Turkiye Buyuk Millet Meclisi uyelerinden bazılarına ve savaş sırasında yararlılık gosterenlere istiklal madalyası verilmesi duşunuldu Bu konuyla ilgili 66 sayılı kanun 29 Kasım 1920 gunu Meclis'te kabul edilip, 4 Nisan 1921 gun Resmi Gazete'de yayımlanarak yururluğe girdi On yuzunde, ustte Ankara şehrinin, ortada TBMM Binası'nın resmi bulunan madalyanın arkasında zafer ve barışa işaret eden guneş ışınları gorulmektedir Meclis'in sağında 23 Nisan solunda ise 1336 (1920) yazılıdır Meclis'in altında bulunan dunya haritası bilgiyi, orak ve tırpanlar tarıma onem verileceğini, iki taraftaki meşaleler de barışı anlatır En altta kağnısıyla birlikte bir koylu kadını gorulmektedir Madalyanın oteki yuzunde ay yıldızla cevrilmiş olarak Misakı Milli sınırlarını gosteren Turkiye Haritası vardır Bu harita uzerindeki tek yıldız Ankara şehrini işaret etmekte, yıldızdan cıkan ışınlardan birisi Kars'a kadar uzanmaktadır En altta madalyanın yapılış yılı olan 1 Teşrinisani 1338 (1 Kasım 1922) tarihi bulunmaktadır Capı 35x55 mm ağırlığı 1555 gr olan madalya pirincten yapılmıştır
Milletvekillerine verilen madalyanın şeridi yeşil, cephede bulunanların kırmızı, cephe gerisinde calışanların da beyazdır Cephede gorev almış milletvekillerinin madalya şeritleri yarı kırmızı, yarı yeşil renklidir Sağ goğus uzerinde taşınır Medeni haklarını kaybedenlerle cinayet sucundan hukumlu olanlar İstiklal Madalyası'nı taşıma hakkını kullanamazlar
30 Ocak 1929 gun ve 3579 sayılı kanun gereğince; İstiklal Savaşı'nda (15 Mayıs 1919'dan, 9 Eylul 1922'ye kadar) milli ordu da gore alan alay sancaklarına da birer İstiklal Madalyası verilmiştir
İlk Defa İstiklal Madalyası Alanlar
TBMM Birinci Devre uyelerinden bazılarına İstiklal Madalyası verilmesi icin Gazi Mustafa Kemal Paşa tarafından yazılan tezkere, TBMM'nin 21 Kasım 1923 Carşamba gunu 65 toplantısında goruşulmuş ve yapılan oylama sonucunda Mustafa Kemal ve 23 arkadaşına İstiklal Madalyası verilmesi oybirliğiyle kabul edilmiştir
Buna gore, TBMM Birinci Devre uyelerinden olup Batı Cephesi'nin Kuzey Grubu'nda yararlık gosteren asker milletvekilleriyle, sivil şahıslara 66 sayılı yasanın ikinci ve beşinci maddelerine dayanılarak İstiklal Madalyası verilmiştir
Bu durumda madalya verilen kişiler şunlardır
1 Gazi Mustafa Kemal Paşa(Ankara)
2 Fevzi Paşa (Cakmak) (Kozan)
3 İsmet Paşa (İnonu) (Edirne)
4 Ali Paşa Fuat (Cebesoy) (Ankara)
5 Kazım Paşa (Karabekir) (Karesi)
6 Refet Paşa (Bele) (İzmir)
7 Fahrettin Paşa (Altay) (Mersin)
8 Ali Bey (Cetinkaya) (Karahisarı Sahip)
9 Avni Bey ( Zaimler) (Saruhan)
10 Husrev (Gerede) Bey (Trabzon)
11 Cavit Bey (Erdel) (Kars)
12 Cafer Tayyar Eğilmez Paşa (Edirne)
13 Hacı Şukru Bey (Aydınlı) (Diyarbakır)
14 Esat Efendi (İleri) (Aydın)
15 Memduh Necdet Bey (Erbek) (Karahisarı Şarki)
16 Omer Lutfi Bey (Ergeşo) (Karahisarı Sahib)
17 Selahattin Bey (Koseoğlu) (Mersin)
18 Celal Bayar (Saruhan)
19 Mustafa Necati Bey (Saruhan)
20 Reşad Bey (Kayalı) (Saruhan)
21 Mehmet Vehbi Bey (Bolak) (Karesi)
22 Osmanzade Hamdi Bey (Aksoy) (Ertuğrul)
23 Huseyin Bey (Gokcelik) (Elazığ)
24 Rıza Bey (Kotan) (Muş)