12 Temmuz'da NASA, James Webb uzay teleskobunun kaydettiği birinci imgelerini yayınlamıştı. Şimdiyse uzay ajansı, bu manzaralardan gelen dataları sese dönüştürerek teleskobun gördüğü kozmik olağanüstüleri duymamızı sağladı.
Yakın-kızılötesi ve orta-kızılötesindeki Webb imajları, insan gözünün göremediği dalga uzunluklarını kapsıyor. Teleskobun imajları, ham datalardan görebildiğimiz ışığa dönüştürülüyor. Sese dönüştürülmüş imgeler, bu kızılötesi dalga uzunluklarını alarak ve bunları ses perdeleriyle eşleştirerek bir adım daha ileri gidiyor. Bu sesler, Karina Bulutsusu'nun Kozmik Uçurumlarını, Güney Halka Bulutsusu'nu (hem yakın-kızılötesi hem de orta-kızılötesinde) ve suyun var olabileceğine işaret eden gösteren ötegezegen WASP-96b'nin atmosferinin spektrumlarını anlatıyor.
Bu sese dönüştürmeler (sonifikasyon), imajdaki farklı kaynaklardan gelen dataları farklı seslere dönüştürüyor. Geniş gaz ve toz sütunlarını ve genç yıldızları betimleyen Karina Bulutsusu imgesine bakıldığında, daha parlak ışık, daha soluk kaynaklara nazaran daha yüksek frekanslı sese sahip. İmgede ışık kaynağı ne kadar düşükse, sesin atanan frekans da o kadar düşük oluyor.
Webb teleskobu Aralık 2021'de fırlatıldı ve bir ay sonra uzaydaki müşahede noktasına, yani Dünya'dan yaklaşık bir buçuk milyon kilometre uzaklıktaki noktaya ulaştı. Teleskop daha sonraki birkaç ay boyunca aygıtlarını devreye alma ve aynalarını hizalama süreçlerini geçirerek büsbütün çalışır duruma geldi. Artık, cihandaki en sönük ve en eski ışık kaynaklarından kimilerinin dikkat alımlı keskin manzaralarını alıyor.
NASA yayınında, Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü'nde kıdemli bir eğitim ve toplumsal yardım bilimcisi olan Quyen Hart, “Bu kompozisyonlar, Webb'in birinci bilgilerindeki detaylı bilgileri deneyimlemek için farklı bir yol sağlıyor” dedi ve devam etti: “Yazılı açıklamaların görsel imgelerin eşsiz çevirileri olmasına benzeri halde, sese dönüştürmeler de renk, parlaklık, yıldız pozisyonları yahut su emme imzaları üzere bilgileri ses olarak kodlayarak görsel imajları dönüştürüyor.”
Güney Halka Bulutsusu'nun sesi iki katlıydı. Bu bulutsu, süpernova kalıntısının farklı özelliklerini vurgulayan hem yakın kızılötesi hem de orta kızılötesi ışıkta görüntülendi. Yakından dinlerseniz, orta kızılötesi ışığın yakın kızılötesi ışıktan daha uzun dalga uzunluklarına sahip olmasına karşılık gelen, orta kızılötesi manzaradan dönüştürülen sesin daha düşük olduğunu duyabilirsiniz.
Perseus sesi de düzinelerce oktav boyunca üst üste yerleştirildi. Perseus kara deliğini çevreleyen gazdaki dalgalanmaların gerçek sesi, orta C'nin yaklaşık 57 oktav altında yaklaşık 262 Hz’de yer alıyor.
Webb teleskopb, göz kamaştırıcı derin alanlardan makul yıldız kümelerine kadar yeni gayeleri gözlemledikçe, bu sese dönüştürülmüş imgelerin daha fazlası ile karşılaşabiliriz…