Tedavide Kasıt:
Spina bifida olgularında hekimlerin hedefi çocuğa tutulum seviyesinin müsade vereceği optimum mobiliteyi kazandırmak ve hastalığın neden olabileceği bir dizi komplikasyonu engellemektir
Fazla sayıda ameliyatlar, uzun hastane yatışları, uzun süreli alçılamalar, komplike ortezleme ve rehabilitasyon işlemleri gerektiren çare sürecinin çocuğu aile ve toplumdan izole ederek psikososyal gelişimi inhibe etmesi riski her an hatırlanmalıdır
Olgunun tutulum seviyesine, ailenin ve çocuğun potansiyeline tarafından realist hedefler belirlenmeli, uzun dönem tedavi planları yapılmalı ve sebatla hasta takip edilmelidir
Bazı hastaların zamanla tekerlekli sandalye ile ambüle olmayı seçim edebileceği hatırda tutulmalı, çocukluk dönemindeki terapötik ambülasyonun genel çoğaltma gelişme ve sosyalleşme üzerindeki olumlu etkileri nedeni ile her hastada azami ambulasyonu sağlama konusunda gayret edilmelidir
Tedavi sırasında :
1 Yatakta gizli bakılamayan hastanın bakımını kolaylaştırmak
2 Bakımı kolay oysa oturamayan hastada oturma dengesini karşılamak
3 Oturabilen hastanın daha iyi oturabilmesini ve ellerini kullanabilmesini sağlamak
4 İyi oturan hastanın ayağa kalkabilmesini temin etmek
5 Ayağa kalkabilen hastanın yürüyebilmesini karşılamak
6 Zor yürüyen hastanın iyi yürümesini sağlamak
7 İyi yürüyebilen hastanın kundura giyme – nasırlaşma – ayak yarası vb sorunlarını çözmek amaçlarıyla hasta değerlendirilmeli, kontraktürler, deformiteler ve instabiliteler saptanarak bunların parça başına çözüm aranmalıdır
Bölgesel Sorunlar
Omurga sorunlarının tedavisinde maksat oturmaya ve yürümeye engel olmayan dengelenmiş bir postür elde etmektir
Kalça sorunlarının tedavisinde amaç fleksiyon postürüne gidişi ve tek taraflı çıkığın neden olabileceği pelvik oblikite ve etap kısalığını engellemektir Kalçada fleksiyon kontraktürü lomber hiperlordoz gelişimine neden olarak fleksiyon postürünü rijidleştirir Fleksiyon postüründe ayakta durmak ve yürümek biomekanik yönden büyük enerji kayıpları gerektirir ve hastanın mobilizasyon potansiyelini minimuma indirir Her olguda olanaklar zarfında kalça ve dizde fleksiyon, ayakta ekin ya da kalkaneus deformitesinin oluşması engellenerek çocuğa mobilizasyon için çok avantajlı olan ekstansiyon postürü kazandırılmalıdır Ekstansiyon postüründeki çocuklar oturma ve yürüme sırasında ellerini bağımsızlık olarak kullanabilecekleri için psikososyal gelişmeleri ve gündelik yaşam aktivitelerinde avantaj kazanırlar Kalçada çıkık tedavisi fazla tartışmalıdır, çoğu olguda çıkık ihmal edilebilir
Diz sorunlarının tedavisinde gaye fleksiyon deformitesinin önlenmesidir Tedavide yumuşak doku gevşetmeleri ve osteotomiler uygulanır Pes valgus veya torsiyonel deformitelerde sekonder genu valgum da gelişebilir
Ayak sorunlarının tedavisinde maksat flask, ayakkabıya girebilen, yarasız bir ayak elde edilmesidir Spina bifidalı olgularının % 75 inde rastlanan ayak deformiteleri hastanın mobilizasyon kapasitesini kısıtlar ve duyu kaybı olan etap cildinde aşırı basınca maruz kalan bölgelerde yaralar açılmasına neden olur Erişkin dönemde vücud ağırlığının artması ardından daha da yüksek basınçlar aşağıda kalacak olan but cildini korumak için küçük yaştan itibaren ortezler ve gereken olgularda tenotomilerle mobil ve deformitesiz bir ayak kazanılmalı ve korunmalıdır Diğer nöromüsküler hastalıklarda büyük kazanımlar sağlayan tendon transferleri spina bifida olgularının bacak, diz ve kalçalarında da yıllarca denenmiş ancak olguların çoğunda başarısızlıkla karşılaşılmıştır *
Spina bifida olgularında hekimlerin hedefi çocuğa tutulum seviyesinin müsade vereceği optimum mobiliteyi kazandırmak ve hastalığın neden olabileceği bir dizi komplikasyonu engellemektir
Fazla sayıda ameliyatlar, uzun hastane yatışları, uzun süreli alçılamalar, komplike ortezleme ve rehabilitasyon işlemleri gerektiren çare sürecinin çocuğu aile ve toplumdan izole ederek psikososyal gelişimi inhibe etmesi riski her an hatırlanmalıdır
Olgunun tutulum seviyesine, ailenin ve çocuğun potansiyeline tarafından realist hedefler belirlenmeli, uzun dönem tedavi planları yapılmalı ve sebatla hasta takip edilmelidir
Bazı hastaların zamanla tekerlekli sandalye ile ambüle olmayı seçim edebileceği hatırda tutulmalı, çocukluk dönemindeki terapötik ambülasyonun genel çoğaltma gelişme ve sosyalleşme üzerindeki olumlu etkileri nedeni ile her hastada azami ambulasyonu sağlama konusunda gayret edilmelidir
Tedavi sırasında :
1 Yatakta gizli bakılamayan hastanın bakımını kolaylaştırmak
2 Bakımı kolay oysa oturamayan hastada oturma dengesini karşılamak
3 Oturabilen hastanın daha iyi oturabilmesini ve ellerini kullanabilmesini sağlamak
4 İyi oturan hastanın ayağa kalkabilmesini temin etmek
5 Ayağa kalkabilen hastanın yürüyebilmesini karşılamak
6 Zor yürüyen hastanın iyi yürümesini sağlamak
7 İyi yürüyebilen hastanın kundura giyme – nasırlaşma – ayak yarası vb sorunlarını çözmek amaçlarıyla hasta değerlendirilmeli, kontraktürler, deformiteler ve instabiliteler saptanarak bunların parça başına çözüm aranmalıdır
Bölgesel Sorunlar
Omurga sorunlarının tedavisinde maksat oturmaya ve yürümeye engel olmayan dengelenmiş bir postür elde etmektir
Kalça sorunlarının tedavisinde amaç fleksiyon postürüne gidişi ve tek taraflı çıkığın neden olabileceği pelvik oblikite ve etap kısalığını engellemektir Kalçada fleksiyon kontraktürü lomber hiperlordoz gelişimine neden olarak fleksiyon postürünü rijidleştirir Fleksiyon postüründe ayakta durmak ve yürümek biomekanik yönden büyük enerji kayıpları gerektirir ve hastanın mobilizasyon potansiyelini minimuma indirir Her olguda olanaklar zarfında kalça ve dizde fleksiyon, ayakta ekin ya da kalkaneus deformitesinin oluşması engellenerek çocuğa mobilizasyon için çok avantajlı olan ekstansiyon postürü kazandırılmalıdır Ekstansiyon postüründeki çocuklar oturma ve yürüme sırasında ellerini bağımsızlık olarak kullanabilecekleri için psikososyal gelişmeleri ve gündelik yaşam aktivitelerinde avantaj kazanırlar Kalçada çıkık tedavisi fazla tartışmalıdır, çoğu olguda çıkık ihmal edilebilir
Diz sorunlarının tedavisinde gaye fleksiyon deformitesinin önlenmesidir Tedavide yumuşak doku gevşetmeleri ve osteotomiler uygulanır Pes valgus veya torsiyonel deformitelerde sekonder genu valgum da gelişebilir
Ayak sorunlarının tedavisinde maksat flask, ayakkabıya girebilen, yarasız bir ayak elde edilmesidir Spina bifidalı olgularının % 75 inde rastlanan ayak deformiteleri hastanın mobilizasyon kapasitesini kısıtlar ve duyu kaybı olan etap cildinde aşırı basınca maruz kalan bölgelerde yaralar açılmasına neden olur Erişkin dönemde vücud ağırlığının artması ardından daha da yüksek basınçlar aşağıda kalacak olan but cildini korumak için küçük yaştan itibaren ortezler ve gereken olgularda tenotomilerle mobil ve deformitesiz bir ayak kazanılmalı ve korunmalıdır Diğer nöromüsküler hastalıklarda büyük kazanımlar sağlayan tendon transferleri spina bifida olgularının bacak, diz ve kalçalarında da yıllarca denenmiş ancak olguların çoğunda başarısızlıkla karşılaşılmıştır *