Doğu Anadolu'da yetişen evliyânın meşhurlarından Babası Seyyid Abdülazîz hazretleridir 1854 (H1270) senesinde Yukarı Doğubâyezîd'de doğdu 1914 (H1332) de tekrar orada vefât etti Tasavvufta yüksek haller ve kerâmetler sâhibi mübârek bir zâttı Kabri Yukarı Doğubâyezîd'de âile kabristanındadır
Geceleri parmaklarından sızan ışıkla yazı yazardı Bu kerâmetini görenler bu ışıkta satırları sayardık demişlerdir Zaif ve kibar yapılı bir zâttı Soğuktan sıcaktan mütessir olurdu Ekseriya evinde oturur ilimle meşgul olurdu Neden çıkmadığı sorulunca; Herkes fasulyeden patatesten laf ediyor Allahü teâlâdan bahseden kalmadıbuyururdu Geceleri de uyumazdı Oğlu Abdülhakîm Efendi; Ben babamı hiç yatakta görmedimdemiştir
Seyyid Abdülhakîm Arvâsî hazretleri Doğubâyezîd'e akrabâ ziyâreti ve irşâd faâliyeti için her gidişinde Seyyid Mehmed Emîn'in evinde misâfir olurdu Fazla tatlı sohbetler ederlerdi Bir defâ gidişinde MehmedEmîn Efendinin bir oğlu dünyâya geldi Ona muhabbetlerinin çokluğundan bu bebeği kucağına alıp ismini kendi ismi gibi Abdülhakîm koyup, hayır duâ etmişlerdir
Mehmed Emîn hazretlerinin eserleri ve mevcud kitapları Rus işgâli sırasında yakılıp tahrib edilmiştir Malları ve hayvanları da Ermeniler kadar talan edilmiştir Seyyide Vesîle ve Hatice adında iki kızı ve Seyyid Abdülkâdir, MuhammedMûsâ, Abdülazîz (Baba Efendi), Abdülazîz, Abdurrahîm, Abdullah (I) veAbdullah (II) isimlerinde oğulları vardı *