NASA’dan gelen Güneş imajlarına nazaran, yıldızımızın yüzeyinde şu anda hiçbir Güneş lekesi bulunmuyor. Güneş, kendi döngüsünde minimum seviyeye ulaşmış durumda.
11 yılda bir gelen bu periyotta Güneş’teki aktiviteler azalıyor. Güneş lekeleri ve Güneş parlamaları çok nadir gözlemleniyor.
Sıradanda hayli canlı olan Güneş yüzeyi, görünüşte adeta sütliman oluyor ve neredeyse elle boyanmış üzere gözüküyor. Yeniden de bu imaj aldatıcı olabiliyor. Daha çok fırtına öncesi sessizlik olarak tabir edebileceğimiz bu durum, manyetik fırtınalar ile sona erme ihtimaline sahip. Manyetik fırtınalar, hava ulaşımını, güç şebekelerini ve uyduları tehdit edebiliyor.
Bu döngünün tepe noktası olan solar maksimumda ise Güneş, nokta mekan Jüpiter kadar büyük güneş lekeleriyle kaplanabiliyor.
Manyetik fırtınalar, gezegenimizin yüzeyinde yaşayanlar için bir tehlike arz etmiyor. Atmosfer bizi koruyor fakat atmosferin üst kısmlarında ya da dışında bulunan yapılar risk altında oluyor.
Güneşte yaşanan bu devir, daha çokça kozmik ışının saçılmasına ve Güneş atmosferinde uzun periyodik delikler oluşmasına neden oluyor. NASA, Güneş’in şu andaki solar minimum konumundan sonra sık sık patlamalar ile gündeme geleceği konusunda ikazda bulunuyor.
Güneş’teki bu solar minimum aktivitesi, umumide Yerküre atmosferinin soğumasını sağlıyor.
Daha evvel, 1650 ila 1710 yılları arasındaki devirde, Güneş’in Maunder Minimum ismi verilen periyoda girmesiyle birlikte gezegenimiz önemli halde soğumuştu.
Güneş’in iki uç arasında döngüsü, yaklaşık olarak 11 yıl sürüyor.