Nereden Nereye Geldik
ismail yağcı turkiye gazetesindeki ibretlik bir makalesi
1946 senesinde 6 yaşındaydım O sene ilkokula başladım Anadolu'da kucuk bir ilce Kalem, kalemtıraş, silgi, onluk, yaka, defter ve kitaplar; hepsi Paralı ve pahalı Rahmetli buyuklerim bunları temin icin cok zorlanmıştı Ama o zamanlar kalem kopeğidediğimiz kalemtıraşını alamamıştı Bir benim değil, sınıfta hicbirimizin yoktu Oğretmenimizin cok keskin bıcağı vardı Hepimizin kalemini ustaca, sabırla ve cabucak acardı Meğer o zamanlar oğretmen olmanın şartlarından biri de iyi kalem acabilmekmiş! Sonraki yıllarımda da oğretmenlerimi hep boyle gordum Okula başlarken ayağıma bir Soğukkuyulastik ayakkabı alınır, onun da kış girmeden tabanı delinirdi Hani Anadolu'da kara lastikdenilen cinsten Etrafımda sık sık Seyfe hikayelerianlatılırdı Merak ettim Meğer Ulkenin 19411943 Senelerinde her tarafında ekmek karneye bağlanmış Yani ekmeğinizi kendi paranızla istediğiniz fırından, istediğiniz kadar alamıyorsunuz Kişi başına, yarım Ekmeklik, ustunde gunu yazılı kuponlar veriliyor Eğer o gun fırında ekmek bittiyse, Kupon da GUNLU ya, Kupon yanıyor Fırınlarda on ve arka iki kapı var Aynı paraya on kapıdan gelenlere esmer undan ekmek, arka kapıdan eşraf ve bazı memurlara da aynı paraya ve karnesiz, yani beyaz undan ekmek vardır verilirmiş Bu ekmek kuponlarının bir suretini Halen saklarım
Işte bu karneli duzenden bizleri kurtarmak isteyen rahmetli babam, 15 km uzaktaki ilceye Seyfe koyune bizleri goturmuş Orada ziraate başlamış Bakliyat komşu koylere goturup, yerine buğday alırmış Tuz vesika ile ve Tekel'den hem de cok pahalı alınırdı Seyfe Golu kıyısında, tabii tuz birikintileri vardı Kurekle topla al Nerdeee! Tekel kolcuları Kurek ve merkebinize kadar musadere eder ve bir tutanakla suresiz hapse atarlardı Işte biz ailece, o Hayati tehlike dolu iki seneyi, bir koyde gecirmişiz
Şimdi mi? Gitseniz bir fırından iki TIR dolusu ekmek alsanız, size kimse bir şey sormaz Oğrencilerin kitap ve diğer bazı ihtiyacları devletce karşılanıyor Okullar bilgisayar dolu Ayrıca bazı giderler icin okuyan cocuk başına, devlet aileye Maaş veriyor Şimdi bu uygulamaya kızanlara Nerdeeen nereye?Demekte Haksız mıyım?
ismail yağcı turkiye gazetesindeki ibretlik bir makalesi
1946 senesinde 6 yaşındaydım O sene ilkokula başladım Anadolu'da kucuk bir ilce Kalem, kalemtıraş, silgi, onluk, yaka, defter ve kitaplar; hepsi Paralı ve pahalı Rahmetli buyuklerim bunları temin icin cok zorlanmıştı Ama o zamanlar kalem kopeğidediğimiz kalemtıraşını alamamıştı Bir benim değil, sınıfta hicbirimizin yoktu Oğretmenimizin cok keskin bıcağı vardı Hepimizin kalemini ustaca, sabırla ve cabucak acardı Meğer o zamanlar oğretmen olmanın şartlarından biri de iyi kalem acabilmekmiş! Sonraki yıllarımda da oğretmenlerimi hep boyle gordum Okula başlarken ayağıma bir Soğukkuyulastik ayakkabı alınır, onun da kış girmeden tabanı delinirdi Hani Anadolu'da kara lastikdenilen cinsten Etrafımda sık sık Seyfe hikayelerianlatılırdı Merak ettim Meğer Ulkenin 19411943 Senelerinde her tarafında ekmek karneye bağlanmış Yani ekmeğinizi kendi paranızla istediğiniz fırından, istediğiniz kadar alamıyorsunuz Kişi başına, yarım Ekmeklik, ustunde gunu yazılı kuponlar veriliyor Eğer o gun fırında ekmek bittiyse, Kupon da GUNLU ya, Kupon yanıyor Fırınlarda on ve arka iki kapı var Aynı paraya on kapıdan gelenlere esmer undan ekmek, arka kapıdan eşraf ve bazı memurlara da aynı paraya ve karnesiz, yani beyaz undan ekmek vardır verilirmiş Bu ekmek kuponlarının bir suretini Halen saklarım
Işte bu karneli duzenden bizleri kurtarmak isteyen rahmetli babam, 15 km uzaktaki ilceye Seyfe koyune bizleri goturmuş Orada ziraate başlamış Bakliyat komşu koylere goturup, yerine buğday alırmış Tuz vesika ile ve Tekel'den hem de cok pahalı alınırdı Seyfe Golu kıyısında, tabii tuz birikintileri vardı Kurekle topla al Nerdeee! Tekel kolcuları Kurek ve merkebinize kadar musadere eder ve bir tutanakla suresiz hapse atarlardı Işte biz ailece, o Hayati tehlike dolu iki seneyi, bir koyde gecirmişiz
Şimdi mi? Gitseniz bir fırından iki TIR dolusu ekmek alsanız, size kimse bir şey sormaz Oğrencilerin kitap ve diğer bazı ihtiyacları devletce karşılanıyor Okullar bilgisayar dolu Ayrıca bazı giderler icin okuyan cocuk başına, devlet aileye Maaş veriyor Şimdi bu uygulamaya kızanlara Nerdeeen nereye?Demekte Haksız mıyım?