Nesnelcilik Hakkında Bikgi
Kant’la başlayan nesnelcilik ‘nesne’yi insan zihninin dışında ve ondan bağımsız olarak varsaymak, yansızlık Daha sonra insanın ve kişiselin dışındalığını (insanlara gore farklı olmayanı N) konu edinen butun oğretiler nesnelci sayıldı Orneğin ahlakı insanların davranışları, vicdanları, değer yargıları dışında bağımsız bir varlık sayan torebilim anlayışına nesnelcilik (nesnel ahlakcılık N) adı verildi Giderek bu anlam, metafizik olgucu etkilerle, bilimdışı bir yansızlık anlayışına donuşturuldu İnsandan bağımsız’lığı dile getiren ‘nesnel’ deyimine insanlarustu metafizik bir yer verildi Ozellikle cağdaş burjuva felsefesinin siyasal amaclarında yararlanmaya calıştığı bu anlayış, dış gercekliği hicbir değerlendirmeye başvurmaksızın olduğu gibi ele almayı onerir Bu anlayışa gore bilim yansız olmalı; orneğin toplumsal değişmeler sınıfsal acıdan değerlendirilmemelidir, fizik kendi alanında kalmalı ve felsefe yanından ele alınmamalıdır Bu metafizik nesnelcilik anlayışı, kasıtlı kullanımı bir yana, gercekte metafizik duşunme yonteminin temel ilkelerine uygundur Soyut mantıksallığı somut gercekliğe indirgeyen metafizik yonteme gore orneğin edebiyat edebiyattır, siyasa da siyasadır (Aristo mantığının ozdeşlik ilkesi) ve bu ikisi arasında hicbir bağıntı kurulamaz Evrensel bağlantıyı ve bağımlılığı goremeyen bu bilimdışı metafizik anlayış, bilimsel eytişimsel ozdekcilikle her bakımdan curutulmuştur Doğada olduğu gibi insan bilgisinde de yansızlık mumkun değildir Bilim, eleştirmeler ve değerlendirmelerle gelişmiştir Orneğin bilimsel verileri ozdekcilik yanından yorumlamasaydı, eytişimsel ozdekcilik oluşamazdı Sınıflı toplumlarda tum ideolojiler, zorunlu olarak, belli sınıfların cıkarlarını yansıtırlar Kaldı ki bilimsellik ve yansızlık, birbirlerine karşıt değil, tam tersine, birbirleriyle bağımlı kavramlardır; birbirlerini koşullar ve zorunlu kılarlar Nesnelcilik, nesnel gerceği ya tumuyle yadsıyan ya da carpıtan ve tek yanlı yargılara goturen oznelcilik gibi bilimdışı ve idealist bir tutumdur
Kant’la başlayan nesnelcilik ‘nesne’yi insan zihninin dışında ve ondan bağımsız olarak varsaymak, yansızlık Daha sonra insanın ve kişiselin dışındalığını (insanlara gore farklı olmayanı N) konu edinen butun oğretiler nesnelci sayıldı Orneğin ahlakı insanların davranışları, vicdanları, değer yargıları dışında bağımsız bir varlık sayan torebilim anlayışına nesnelcilik (nesnel ahlakcılık N) adı verildi Giderek bu anlam, metafizik olgucu etkilerle, bilimdışı bir yansızlık anlayışına donuşturuldu İnsandan bağımsız’lığı dile getiren ‘nesnel’ deyimine insanlarustu metafizik bir yer verildi Ozellikle cağdaş burjuva felsefesinin siyasal amaclarında yararlanmaya calıştığı bu anlayış, dış gercekliği hicbir değerlendirmeye başvurmaksızın olduğu gibi ele almayı onerir Bu anlayışa gore bilim yansız olmalı; orneğin toplumsal değişmeler sınıfsal acıdan değerlendirilmemelidir, fizik kendi alanında kalmalı ve felsefe yanından ele alınmamalıdır Bu metafizik nesnelcilik anlayışı, kasıtlı kullanımı bir yana, gercekte metafizik duşunme yonteminin temel ilkelerine uygundur Soyut mantıksallığı somut gercekliğe indirgeyen metafizik yonteme gore orneğin edebiyat edebiyattır, siyasa da siyasadır (Aristo mantığının ozdeşlik ilkesi) ve bu ikisi arasında hicbir bağıntı kurulamaz Evrensel bağlantıyı ve bağımlılığı goremeyen bu bilimdışı metafizik anlayış, bilimsel eytişimsel ozdekcilikle her bakımdan curutulmuştur Doğada olduğu gibi insan bilgisinde de yansızlık mumkun değildir Bilim, eleştirmeler ve değerlendirmelerle gelişmiştir Orneğin bilimsel verileri ozdekcilik yanından yorumlamasaydı, eytişimsel ozdekcilik oluşamazdı Sınıflı toplumlarda tum ideolojiler, zorunlu olarak, belli sınıfların cıkarlarını yansıtırlar Kaldı ki bilimsellik ve yansızlık, birbirlerine karşıt değil, tam tersine, birbirleriyle bağımlı kavramlardır; birbirlerini koşullar ve zorunlu kılarlar Nesnelcilik, nesnel gerceği ya tumuyle yadsıyan ya da carpıtan ve tek yanlı yargılara goturen oznelcilik gibi bilimdışı ve idealist bir tutumdur