Obezite marazı vücudumuzu bir vitrin olarak düşünürsek yalnızca bir vitrin bozukluğu olarak görülmemelidir. Ömürde evvel kendimiz için sonraysa sevdiklerimiz, ailemiz işimiz vb kimseler için yaşamamız gerektiği noktasını bile fikir sistememizde tam olarak oturtamamış olan bizler obezite marazını da yalnızca dış görünüşte bozukluk olarak kıymetlendirme yapma eğilimi içerisindeyiz. Lakin bunu yaparken şunu unutmaktayız ki obez hastalar illetin getirdiği birçok biyolojik rahatsızlık ile savaşırken bir de yanında ruhsal rahatsızlıklar ile savaşmak durumunda kalan bireylerdir.
Obezite marazının beraberinde gelen en değerli ruhsal sorun depresyondur.
Obez bireyler anksiyete ve depresyon ile başa çıkmak ismine sıradan yemek porsiyonlarından 2-3 kat daha büyük porsiyonlar tüketmektedirler.
Yapılan araştırmalar yeme bozukluğu olan bireylerin(tıkanırcasına yeme- obezite) yarısından ziyadesinin klinik depresyon teşhisi aldığını belirtmektedir.
Obez bireylerde anksiyete ve depresyonu bilinenin tersine obezite marazının nedeni değil getirdiği biopsikososyal meseleler sebebiyle sonucu olarak değerlendirmekteyiz.
Erişkinlerde ve çocuklarda obezite illetinin oluşumu birbirinden farklı süreçleri izlemektedir
Psikoz üzere ağır psikopatolojiler ise nadiren görülmektedir (ilaç tasarrufu tetikleyici olabilir)
Obezlerde duygudurum, anksiyete, somatoform ve yeme bozuklukları, sağlıklı bireylerden daha yüksek orantıda görülür
Vücut imajı bozukluğu ve stigmatizasyona yatkınlık
Obez bireyler, vücut imajlarını makûs algılayıp, vücutlarını beğenmeyebilir yahut acayip bulabilir Umumide diğerlerinin da kendilerini bu yüzden nahoş bulduğunu, gülünç karşıladığını, hor gördüğünü, düşmanlık beslediğini düşünebilir
Kişilerin kendilerine bakışları ve tefsir yapmaları sonucunda obez bireylerde toplumsal kaçınma ortaya çıkabilir ve bu kaçınma davranışı depresyon ve öbür bozuklukların gelişmesine sebep olabilir.
Kendinizi mesut hissetmek için vitrininize ihtimam gösterdiğiniz günlerin gelmesi dilekleriyle..