Kalemimi tutamazken
Kitabımı acamazken
Bir de baktım yazıyorum,
Sular gibi okuyorum
Calışıp iyi olmayı,
Koşup el ele vermeyi,
Bu guzel yurdu sevmeyi
Sen oğrettin oğretmenim
Bizde pek cok emeğin var,
İcimizde cok yerin var
Yetiştirdin hepimizi,
Ver opelim elinizi
Suleyman KARAGOZ
Oğretmenime
Bilgi demetleri sun, yine bana,
Yine yalcın dağlar otesinden gel
Işık sac, erdem ver, sisli dunyama,
Yine altın cağlar otesinden gel
Aydınlığa giden sonsuz yollardan,
Tomurcuklar acan yeşil dallardan,
Bahcedeki taze, solmaz gullerden,
Baharlarla bağlar otesinden gel
Fecri mujdeleyen yıldızdan, aydan,
Uzat maviliği şeffaf saraydan
Buketler dererek bize uzaydan,
Goklerden al tuğlar otesinden gel
Milletime doğan şafaklarla şen,
Şehitler yatağı topraklarla sen,
Irkıma şen veren bayraklarla sen
Tarihler, otağlar otesinden gel
Suleyman OZBEK
Seninle Her Mevsim Bahar Oğretmenim
Bir gun dersem ki, ben oğretmenim
Kalemimin murekkebi alın terindir
Vedalaşıp gidersem oğretmenim
Unutmayı unuturum da, unutmadığım
Kalbimdeki en guzel yerindir
Bir gun adımı soranda cocuklarım
Kendimden once senin adını soylerim
Solmadan acabiliyorsa kopre tomurcuk,
Uğrunda harcanır boncuk boncuk,
Yine de bitmez oğretmenim var derim
Gullerin guzelliğini gostermeden once
Gulşenin vurulduğu tebessumunu anlatırım
Her zil calışında once sen gelirsin aklıma
Senden incecik bir ışık gelir şiir şiir
Ben susarım, yine sen konuşursun gonlunce
Bir gun dersem ki ben oğretmenim
Sen guneş kadar uzakta bile olsan
Her bakışımda gulumseyişini gorurum
Işıksız acmazmış cicek, gelmezmiş bahar
İnan seninle her mevsim bahar oğretmenim
Yılmaz İMANLIK
Ana Gibi, Baba Gibi
Oğretmenim bilir misin
Seni nasıl sevdiğimi?
Sorsan bana nerde yerin
Gosteririm ben kalbimi
Ana değil, ana gibi;
Baba değil, baba gibi
Oğretmenim ben de sevgin
Can icinde bir can gibi