oğretmenler gunu şiirleri 4 kıtalık
Oğretmenim
Guler yuzlu oğretmenim,
Bir tanesin, canım benim
Masallarla bilmeceler,
Anlatırsın neler neler
Kalemimi tutamazken
Kitabımı acamazken
Bir de baktım yazıyorum,
Sular gibi okuyorum
Calışıp iyi olmayı,
Koşup el ele vermeyi,
Bu guzel yurdu sevmeyi
Sen oğrettin oğretmenim
Bizde pek cok emeğin var,
İcimizde cok yerin var
Yetiştirdin hepimizi,
Ver opelim elinizi
Suleyman KARAGOZ
OĞRETMEN MARŞI
Alnımızda bilgilerden bir celenk,
Nura doğru can atan Turk genciyiz
Yer yuzunde yoktur, olmaz Turk’e denk;
Korku bilmez soyumuz
Şanlı yurdum, her bucağın şanla dolsun;
Yurdum seni yuceltmeye antlar olsun
Candan actık cehle karşı bir savaş,
Ey bu yolda ant icen genc arkadaş!
Oğren, oğret hakkı halka, gurle coş;
Durma durma koş
Şanlı yurdum, her bucağın şanla dolsun;
Yurdum seni yuceltmeye antlar olsun
İsmail Hikmet ERTAYLAN
KOY OĞRETMENİ
Ben bir koy oğretmeniyim,
Anlımda ışık,
Gozlerimde nur…
Alıp goturmeyin beni şehirleri
Goturmeyin ne olur
Bir koy oğretmeniyim,
Katıksız duygular icinde yaşarım
Cıplak ayaklar basar yureğime,
Onları tutar, okşarım
Bir koy oğretmeniyim,
Caresizlik ekmeğim, keder gozyaşım,
Umut ve sevgiyim carpan kalplerde,
Dağlardan daha cok yucedir başım
Ben bir koy oğretmeniyim,
Evlerde motif, dillerde destan
Golgesi duşer ayyıldızın ustumuze,
Ve gonullerde buyur vatan…
Gokturk Mehmet UYTUN
BENİ DE GOTUR AYDINLIĞINA
İcimde ufkuma cizdiğin dağlar,
Adına gul gibi uzanıyorum…
Her cığlık kahrın onunde ağlar,
Seni yureğimle selamlıyorum
Nasıl gizler yureğini bir cocuk,
Islak yorganının karanlığına?
Sığmaz duşlerime bu koca boşluk,
Al beni de gotur aydınlığına…
Ziller calsın, yine sen dağları ciz,
Sevginin rengine boya suları
Kucaklasın hasretimi bu deniz,
Buyusun ellerinde guneşin yolcuları
Butun yıldızları sersem geceye,
Butun cocuklara seni anlatsam,
Adın sığmaz kurduğum her tumceye,
Kıyametler kopar seni unutsam
Oğretmenime
Bilgi demetleri sun, yine bana,
Yine yalcın dağlar otesinden gel
Işık sac, erdem ver, sisli dunyama,
Yine altın cağlar otesinden gel
Aydınlığa giden sonsuz yollardan,
Tomurcuklar acan yeşil dallardan,
Bahcedeki taze, solmaz gullerden,
Baharlarla bağlar otesinden gel
Fecri mujdeleyen yıldızdan, aydan,
Uzat maviliği şeffaf saraydan
Buketler dererek bize uzaydan,
Goklerden al tuğlar otesinden gel
Milletime doğan şafaklarla şen,
Şehitler yatağı topraklarla sen,
Irkıma şen veren bayraklarla sen
Tarihler, otağlar otesinden gel
Suleyman OZBEK
Seninle Her Mevsim Bahar Oğretmenim
Bir gun dersem ki, ben oğretmenim
Kalemimin murekkebi alın terindir
Vedalaşıp gidersem oğretmenim
Unutmayı unuturum da, unutmadığım
Kalbimdeki en guzel yerindir
Bir gun adımı soranda cocuklarım
Kendimden once senin adını soylerim
Solmadan acabiliyorsa kopre tomurcuk,
Uğrunda harcanır boncuk boncuk,
Yine de bitmez oğretmenim var derim
Gullerin guzelliğini gostermeden once
Gulşenin vurulduğu tebessumunu anlatırım
Her zil calışında once sen gelirsin aklıma
Senden incecik bir ışık gelir şiir şiir
Ben susarım, yine sen konuşursun gonlunce
Bir gun dersem ki ben oğretmenim
Sen guneş kadar uzakta bile olsan
Her bakışımda gulumseyişini gorurum
Işıksız acmazmış cicek, gelmezmiş bahar
İnan seninle her mevsim bahar oğretmenim
Yılmaz İMANLIK
Oğretmenim
Guler yuzlu oğretmenim,
Bir tanesin, canım benim
Masallarla bilmeceler,
Anlatırsın neler neler
Kalemimi tutamazken
Kitabımı acamazken
Bir de baktım yazıyorum,
Sular gibi okuyorum
Calışıp iyi olmayı,
Koşup el ele vermeyi,
Bu guzel yurdu sevmeyi
Sen oğrettin oğretmenim
Bizde pek cok emeğin var,
İcimizde cok yerin var
Yetiştirdin hepimizi,
Ver opelim elinizi
Suleyman KARAGOZ
OĞRETMEN MARŞI
Alnımızda bilgilerden bir celenk,
Nura doğru can atan Turk genciyiz
Yer yuzunde yoktur, olmaz Turk’e denk;
Korku bilmez soyumuz
Şanlı yurdum, her bucağın şanla dolsun;
Yurdum seni yuceltmeye antlar olsun
Candan actık cehle karşı bir savaş,
Ey bu yolda ant icen genc arkadaş!
Oğren, oğret hakkı halka, gurle coş;
Durma durma koş
Şanlı yurdum, her bucağın şanla dolsun;
Yurdum seni yuceltmeye antlar olsun
İsmail Hikmet ERTAYLAN
KOY OĞRETMENİ
Ben bir koy oğretmeniyim,
Anlımda ışık,
Gozlerimde nur…
Alıp goturmeyin beni şehirleri
Goturmeyin ne olur
Bir koy oğretmeniyim,
Katıksız duygular icinde yaşarım
Cıplak ayaklar basar yureğime,
Onları tutar, okşarım
Bir koy oğretmeniyim,
Caresizlik ekmeğim, keder gozyaşım,
Umut ve sevgiyim carpan kalplerde,
Dağlardan daha cok yucedir başım
Ben bir koy oğretmeniyim,
Evlerde motif, dillerde destan
Golgesi duşer ayyıldızın ustumuze,
Ve gonullerde buyur vatan…
Gokturk Mehmet UYTUN
BENİ DE GOTUR AYDINLIĞINA
İcimde ufkuma cizdiğin dağlar,
Adına gul gibi uzanıyorum…
Her cığlık kahrın onunde ağlar,
Seni yureğimle selamlıyorum
Nasıl gizler yureğini bir cocuk,
Islak yorganının karanlığına?
Sığmaz duşlerime bu koca boşluk,
Al beni de gotur aydınlığına…
Ziller calsın, yine sen dağları ciz,
Sevginin rengine boya suları
Kucaklasın hasretimi bu deniz,
Buyusun ellerinde guneşin yolcuları
Butun yıldızları sersem geceye,
Butun cocuklara seni anlatsam,
Adın sığmaz kurduğum her tumceye,
Kıyametler kopar seni unutsam
Oğretmenime
Bilgi demetleri sun, yine bana,
Yine yalcın dağlar otesinden gel
Işık sac, erdem ver, sisli dunyama,
Yine altın cağlar otesinden gel
Aydınlığa giden sonsuz yollardan,
Tomurcuklar acan yeşil dallardan,
Bahcedeki taze, solmaz gullerden,
Baharlarla bağlar otesinden gel
Fecri mujdeleyen yıldızdan, aydan,
Uzat maviliği şeffaf saraydan
Buketler dererek bize uzaydan,
Goklerden al tuğlar otesinden gel
Milletime doğan şafaklarla şen,
Şehitler yatağı topraklarla sen,
Irkıma şen veren bayraklarla sen
Tarihler, otağlar otesinden gel
Suleyman OZBEK
Seninle Her Mevsim Bahar Oğretmenim
Bir gun dersem ki, ben oğretmenim
Kalemimin murekkebi alın terindir
Vedalaşıp gidersem oğretmenim
Unutmayı unuturum da, unutmadığım
Kalbimdeki en guzel yerindir
Bir gun adımı soranda cocuklarım
Kendimden once senin adını soylerim
Solmadan acabiliyorsa kopre tomurcuk,
Uğrunda harcanır boncuk boncuk,
Yine de bitmez oğretmenim var derim
Gullerin guzelliğini gostermeden once
Gulşenin vurulduğu tebessumunu anlatırım
Her zil calışında once sen gelirsin aklıma
Senden incecik bir ışık gelir şiir şiir
Ben susarım, yine sen konuşursun gonlunce
Bir gun dersem ki ben oğretmenim
Sen guneş kadar uzakta bile olsan
Her bakışımda gulumseyişini gorurum
Işıksız acmazmış cicek, gelmezmiş bahar
İnan seninle her mevsim bahar oğretmenim
Yılmaz İMANLIK