Bayanların ciltlerine gösterdikleri bakım, her daim genç ve hoş görünmek için yaptıkları bazen uzun saatler bazense kısa müddette tamamladıkları birbirinden farklı sistemler oluşur. Osmanlı devrindeki bayanlar da hoşlukları için birbirinden enteresan metotları deniyorlarmış. Pekala bu prosedürler neler? Osmanlı Sultanlarının hoşluk sırlarında neler var?
Osmanlı devrindeki tıbbi bilgiler binlerce yıllık Hint, Roma, İslam ve Arap kültürlerinin birikimiyle oluşturulan çok varlıklı ve çok kıymetlidir. Bu pahalı bilgiler ortasında Osmanlı periyodundaki bayanların hoşlukları için neler yaptığı, hangi bitkisel karışımları kullandıkları ve hangi usulleri tercih ettikleri bilgisi de bulunuyor. Kadınlar her devirde hoşluklarına çok değer vermişler ve periyoda uygun tabiat mucizeleriyle her yaşta genç ve hoş olabilmişlerdir. O devirde de geçerli olan "bakımlı bayan her vakit güzeldir" kelamı adeta günümüze kadar gelmiştir.
O periyotlarda de hoşluk için cilt bakımında paklığa kıymet veriliyormuş. Bilhassa ciltlerini derinlemesine temizlemek için sık sık hamama giden Osmanlı bayanlarının keselenmek en ülkü usullerinden biridir. Hamama giderek keselenmek çok sık yaptıkları bakım yolu olduğu için sabun kesimi de o yıllarda böylelikle gelişmiş.
Osmanlı periyodundaki sabunlar da şahısların istediği üzere yapılır, beğendiği kokuya nazaran çeşitlenmiştir. Saçlarda ise sabun sertleşme yaptığı için mutlaka hatmi çiçeği ve ebegümeci kaynatılarak elde edilen kıvamlı su yumuşatıcı kullanılırmış. Saraya daima kurutulmuş hatmi çiçeği ve ebegümeci gönderilmesi de o yıllarda epeyce fazla olurmuş. Hamam ciltteki tüm meyyit derileri gönderip, bakım yapsa da cildin kısa müddette kırışmasını sağladığı için banyodan sonra esans yağlar kullanılırdı.
Sarayın en çok kullanılan eseri gül sularıymış. Gül suyu ile ciltlerini temizleyen Osmanlı bayanları hem nemlenmesini hem de kırışıkların azalmasına yardımcı olduğunu söylerlermiş. Ciltteki yaralarını ve cilt hastalıklarını güzelleştirmede kullanılmış. Bunun dışında Osmanlı tıbbında gül yağı ruh hastalıkları tedavisinde de kullanılmış. İbn-i Sina'nın da bakım sistemlerinde sık sık kullandığı söylenir.
Osmanlı periyodunda hoşluk şimdiki olduğu üzere değil, o devirde sadelik ve paklık bakımlılık manasına geliyordu. Bayanlar yüz sınırlarını değiştirecek bakımlar yapmıyor, hafif kokular tercih ediyorlardı. Bu bakım gereci olmadığından değil, sadelik ve özgünlük en ülkü prosedürlerden biriydi.
PEKALA İBN-İ SİNA'NIN HOŞLUK TEKLİFLERİ NELER?
Bugün şahsî bakım formülleri ve tekliflerini nasıl birtakım kitaplar, mecmualar ve internette rastladığımız yazılardan takip ediyorsak, 16. yüzyıl İtalyası’nda da bayanların başvurduğu bir kaynak vardı. Bu kaynak, Trotula isimli bir kitap idi. Kitabın müellifleri arasında Ortaçağ İslam dünyasının ünlü âlimi, tıp biliminin kurucularından İbni Sina olduğu düşünülüyor.
RÖNESANS DEVRİNDEN KONUT İMALİ DEODORANT TANIMI:
MATERYALLER
1/3 bardak mısır nişastası
1/3 bardak kabartma tozu
10 damla lavanta, okaliptüs yahut çay çiçeği esansiyel yağı
10 damla nane yahut sandal ağacı esansiyel yağı
3 yemek kaşığı hindistan cevizi yağı
İsteğe bağlı olarak 2 yemek kaşığı E vitamini yağ
YAPILIŞI
Bütün gereçleri ağır bir macun elde edene kadar bir kase içinde karıştırın.
Boş bir krem kutusuna koyun ve günlük olarak kullanın.
İBN-İ SİNA'DAN OĞUL OTU METODU
Tonik yapmak için bir su bardağı kaynar suya, bir çorba kaşığı melisa konur. Üstü kapalı olarak kısık ateşte 5 dakika tutulur, ateşten alınır, 20 dakika demlenir sonra süzülür. Yüzünüze süreceğiniz tonik hazırdır artık. Bu formül her türlü cilt için uygun ve tesirlidir. Kırışıklıkları giderdiği üzere yaşlanmayı da önler.