Sagopa Kajmer - Monotonluk Maratonu

Sagopa Kajmer Monotonluk Maratonu Kolera Verse: Benimle kal! Hevesim kursağımda takılı kaldı Gözlerim acele timsali her ölende ağladı Düşüncesiz tenin gözümü aldı komada martı Lodos mağduru melteminde ayıldı ve Yalnız uyandı Suskunluğum minnetimdi Yokluğun varlığı kanattı kendimi limana Bağladım uçarı aklım halattı kararlarım ve belirli seçimin bütünü eşittir hayattı bacaklarım kırıldı adın koluma kanattı (Kanat) Burun buruna geldim seni bulmak için Her belayla düşündüm 3 yıl arayla küskün mü mecnun Leyla'ya? bacaklarımı sarkıtırım dalga çarpar ayağıma beyaz saçların akasya çalmış kokunu lavanta Vadeli yıllar karanlıktan korkmayı sana yasaklatır 20 yıl de uzayan saçı minik bir bit makaslatır 2 çocuğum olsa aklım salıncakta sallanır büyümek istemiyorum annem babam yaşlanır Saçının teli kopmasın, korkarım Allah muhafaza şerefine müsade verdim bugün kalbimdeki her muhafıza ziyarette evliya dedim ayrım etmelerini sağla buz gibi karaya vurmuşum, bulmuş sahil muhafaza Tanrım yıllar günaha soktu, gel de içimi filtre et yıkılır bendim ilk tayfunda yağmurun işi çiselemek sineğin yalısı her papatya yüzünden çirkin çiçek çıkışmıyor param melek, yürüyerek geliyorum sabret Nakarat: Bak, yine başa döndü bu dünya Yeniden sona sardı benzer kaset, bıktım! Bu tekdüzelik maratonu Onu tanı! İçinde zihin koştur!!! SaGoPa Verse: Derin bir denizin dibine çökmüş, bir define aşk denen Gafilen bir av olur bir anda Bir kalp,ve diğeri hükmeden Benden uzaktan olsun derdim körpecik çocukken Gücümü toplamam gerekti aldanışımı yaşarken Kıvranışımı seyreden melekler gibidir sükunet Bütün kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet Ve dehşet içime hucmederken korkup kaçar yiğitlik Facia sarsılışımı izler, cesede çevirir esaret Destek et, bir iğne vur! Ve sönsün acımın yangını Güneş su olsa, yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını Çok zorladım şansımı ve yatıştırdım hırsımı Yaşama kafa tutarken kafamı kırdı cadının tılsımı Hileden uzak bu adama sille dövme yazıktır İlle cefa mi çekmem lüzumlu? Nurum yüzüme dargındır Bil ve gerisi Önemli yok sevgim sana özel ve Saftır Bugüne kadar işlediğim günaha İstirhamım tekbir aftır Dökmek ister içini içim, anlatmalı mı Biçim Biçim? Her neşe, bir içim ve içlenişime direnişim Ben, yürüdükçe kalır izim, bitmek bilmez pembe dizim Yüzüm her resimde karanlık, kederli bir çizim Bak, yeniden başa döndü bu dünya Yeniden sona sardı aynı kaset, bıktım! Bu tekdüzelik maratonu Onu teşhis! İçinde akıl koştur!!!